De Stralende Gnosis
Cirkelpunt
NU DAGEN NAAR HUN EINDE SNELLEN
Nu dagen naar hun einde snellen,
licht herboren wordt uit schoot der duisternis,
nu leugens overal ontmaskerd worden
tussen coulissen van verward wereldtoneel,
nu mensen aarzelend balanceren
tussen vrees en hoop,
nu ijzeren schaal op barsten staat
en waarachtig leven zich vrijmaakt
uit vlies van vergane tijd,
raakt licht op ontelbare plaatsen
verduisterde aarde aan
die schoksgewijs haar grootse luister toont,
grondtoon van het eeuwig AUM weer klinken laat,
geest van licht en liefde waaien doet
naar geteisterde windstreken.
Al is er angst en lijden nog,
zacht worden witte vleugels
van genezing uitgeslagen
om gekwetst leven op te tillen
tot ongekende hoogtes.
Wees stil nu
en daal af in de grot van het eigen hart
waar goud van eeuwig leven schittert,
wierook van heelheid geurt,
mirre van wijsheid dood tot leven wekt,
en zie het kindeke,
dat duizenden keren
tot zwijgen werd gebracht
maar nu als nooit tevoren
glimlacht in het licht,
ons wakker kust
uit diepe slaap van vergetelheid
Moge licht en liefde je pad verlichten,
Marcel en Marijke Messing
© Marcel Messing
www.marcelmessing.nl
JIJ MENS
Jij mens,
die je handen hebt laten ketenen
je geest gevangen liet nemen
je vrijheid verspeelde
boog voor goden en halfgoden
voor koningen en keizers
tirannen en alleenheersers,
weet je wie je werkelijk bent?
Weet je van het koninkrijk in je
van een staat van bewustzijn
waarin geen slaven en meesters bestaan
waarin handboeien en ketens
nimmer vorm krijgen
waarin tralies niet bestaan
de geest eeuwig vrij is
in vrede, licht en liefde?
Jij mens,
die eeuwenlang je waardigheid liet vertrappen
je liet knechten
die slaafde en zwoegde
voor hen die je als vee bijeendreven
in hun kraal van begeerten,
ontwaak uit je nachtmerrie van onwetendheid.
Jij mens,
die verdwaalde in het labyrint der leugens
en op zoek naar waarheid
misleid werd door valse goden en profeten,
ga nu eindelijk rechtopstaan
nu je weet dat de waarheid verborgen is in jezelf,
niet te vinden in stenen tempels van priesters
die je steeds weer uitbuiten
niet wordt aangereikt door hen die met gladde tongen
je stem ontnemen
niet gehoord wordt door hen
die leugens gedrukt verkopen.
Jij mens,
zing niet meer mee in het slavenkoor
der verdwaalde zielen
het slavenkoor der onwetenden
het slavenkoor van geknakte zielen.
Breek de ketenen
hoor de roep der tijden
dit is je kans
dit is je mogelijkheid.
Jij bent licht en liefde
eeuwige vrijheid.
© Marcel Messing
(April 2012)
www.marcelmessing.nl
DE NIEUWE ZON
Er is een plaats
waar geen plaats meer is
een ruimte
waar geen plaats meer is voor ruimte
een tijd
waar geen tijd meer is voor plaats en ruimte.
Bewustzijn is de Moeder van alle dingen
en licht roept ze tot leven.
Bewustzijn is de grondtoon van alle klanken
en liefde geeft hem stem.
Bewustzijn is de wieg van alle harmonie
en de hemel haar baldakijn
de aarde draagt haar kinderen.
Nu de staart van de slang der tijd
verslonden wordt in open ruimte van het zijn
de lange vlerken van het beest
voorgoed gebroken worden
door de adelaar van de geest
de heersers van deze wereld
nog éénmaal hun begerige klauwen uitslaan
naar de aarde als hun prooi,
zal krachtiger dan ooit
het licht met ontelbare lansen
de schachten van het schimmenrijk scheuren
zodat levenskracht der wrede wachters
weg zal vloeien door poorten van verleden.
Hoor,
de vleugelslagen van het licht beroeren reeds
het vruchtwater van de nieuwe aarde,
een nieuwe hemel
reikhalst naar nieuw leven
vol vernieuwde scheppingskracht.
Als straks de zilte zee
de laatste bittere tranen van de gepijnigde mens
heeft weggewassen op het strand der tijd
bergtoppen buigen naar de aarde
en meren hun eerbiedwaardige kruinen wassen
de gloeiende lava van haat
in kloven van lijden tot stilstand is gekomen
de bazuinen van macht en wraak verstommen
en de bazuin van een nieuwe dageraad weerklinkt
de onwetende mens wakker wordt
uit het rad van lijden
dat door demonen wordt voortgestuwd,
dan zal de as van wanhoop verwaaien
aan kusten van uitgedoofde tijd
zonder nog ergens neer te slaan,
het tomeloze lijden
nergens meer een bedding vinden,
de tijd vervlieden
in ontelbare beken van licht en liefde
uitstromen in de oceaan van Bewustzijn
puur en eeuwig
het slib der modderjaren achter zich latend.
De oude dagen
zat van leugens
lopen op laatste benen
door ruïnes van vergane beschaving
die krakend uiteenvalt
in ontelbare stukken van verderf.
Zie,
daar is de nieuwe zon.
Geen omtrek meer
geen middelpunt
geen plaats, geen ruimte, geen tijd.
Alleen maar Licht.
© Marcel Messing
(27 en 28 april 2012)
MARIA MAGDALENA
Uw naam uitspreken is al een teveel
want het werkelijke geheim dat gij droeg
onttrekt zich aan ieder woord
aan naam en vorm
aan ruimte en tijd
aan uitleg en symboliek.
De graalbeker die gij droeg
was niet uit goud gesmeed
en het koninklijke bloed
dat door uw aderen stroomde
was niet van wezenlijk belang,
de leer der bevrijding
de geestelijke wijn voor het
innerlijk bruiloftsfeest
het vleesgeworden Woord
geboren uit grondeloze stilte
was uw stralende schat.
De meester die gij beminde
bestond niet uit vlees en bloed
al kuste gij duizendmaal zijn lippen.
De meester wiens voeten gij waste met uw tranen
en wiens hoofd gij zalfde met kostbare nardusolie
liep niet op deze aarde
al liep gij overal met hem mee.
De meester die gij liefhad
had geen enkele naam
al noemde gij hem rabbouni
geliefde meester.
Het leven dat gij schonk
aan onwetenden in de nacht
bestond niet uit zijn kinderen
al stierf zijn geslacht niet uit
na zijn fysieke dood.
De kinderen die gij de wereld schonk
waren kinderen van het licht
woorden van troost en inzicht
die nacht tot dag maken
dood tot leven wekken.
De schedel die gij vol liefde
koesterde in uw handen
was niet de schedel des doods
maar het stille geheim van Golgotha
dat overal met u meereisde
de zee over ging en aan land kwam
golvende beweging
die voeten kreeg in harten van velen
om op te staan uit de slaap des doods.
Gij zijt de sterre der zee
het licht in wateren van waarheid
geestesvuur van vrijheid
innerlijke kracht
grot van licht.
Gij zijt de schildering
niet de lijst.
Gij zijt de klank
niet de geschreven noot.
Gij zijt de contour
niet de beeltenis.
Gij zijt de ongewogen stilte
niet het afgemeten woord.
Gij zijt beweging en rust
eeuwige stilte
in het tijdelijke woord.
Niet een koningszoon
voor een toekomstig koningschap baarde gij
niet een graalgeslacht van vlees en bloed.
Uw schoot droeg wat weinigen kunnen zien.
Gevangen door naam en vorm
ontgaat het de blinden van geest.
Gij droeg het eeuwig vrouwelijke
de naakte Sophia
wijsheid in gouden bruiloftskleed
geestelijke wijn
die geschonken wordt
in kruiken van leegte
voor de bruiloft van de geest.
Ook koningen en koninginnen sterven.
Zij zijn reeds als vergeelde bladeren
aan de herfstboom die leven heet.
Maar het koninkrijk dat ín ons is
ongeboren en onsterfelijk
openbaart zich
als wij sterven in de schoot van verlangen
in de graal van pure liefde.
Deze graal kent geen erfopvolger
geen wapenschild of embleem
geen hoeders of bewakers,
zij is het Licht zelf
bevrijd van alle duisternis.
© Marcel Messing
www.marcelmessing.nl
slotgedicht lezing Lokeren
25 mei 2011
SPAN DE BOOG VAN LIEFDE
Nu bogen van haat
overal gespannen zijn
en pijlen van gif gedoopt zijn
in bekers van wrok
meningen en overtuigingen
zwaarden geworden zijn
die het woord van waarheid
in het gehemelte bedreigen
de heersers van de aarde
de huid van wraak
gespannen hebben op oorlogstrommels
van liefdeloze goden
duistere krachten
mensenhanden van liefde
tot vuisten pogen te maken,
laten we ons verenigen
in vrede en verdraagzaamheid
in licht en liefde.
Laten we met het zwaard van waarheid
alle leugens klieven
en met de pijl van inzicht
onwetendheid treffen in de roos
laten we de snaar van liefde spannen
op het klankbord van het hart.
Span de boog van liefde
tref de duisternis in haar wezen
en laat licht oprijzen
over heel de aarde
en reiken tot de zon der zonnen
Ontwaak, mensenkind,
begin de innerlijke revolutie.
Ze kent geen jaren
is al een eeuwigheid oud.
Vrede, licht en liefde
en voor 2012:
maak
2 tot één
0 tot leegte van het al één
1 tot eenling van voorheen
2 tot tweeling van de Eén!
© Marcel Messing
www.marcelmessing.nl
MYSTIEK HART
Het hart heeft redenen
die het verstand nimmer begrijpen kan.
Zonder na te denken is het wijs
zonder logica bevat het alles
de stille woorden die het spreekt
kloppen altijd
dag en nacht.
Het hart heeft een luisterorgaan
dat het menselijk oor overtreft.
Het wikt en weegt
zonder ooit te kiezen.
Het hart heeft een stem
die zich nergens op beroemt.
Stiller dan stilte tussen duizend woorden
fluistert het sprakeloos alles in.
Het hart heeft lippen van liefde
die alle zoete kussen doen verstillen
omdat het steeds de Ene kust
in omhelzing van het Zelf.
In ons lichaam als burcht
staat de graalbeker in het hart.
Van daaruit straalt alleen maar licht
als het licht der werelden.
Het hart tast als eerste alle dingen af
met onzichtbare vingertoppen vol gevoel.
Als de nacht zich spreidt
straalt nog steeds het hart.
Kom mensenkind,
luister toch naar de taal van het hart
de zoete fluisterwoorden van de stilte
waarin de volheid rust van gans het Al.
Kom mensenkind,
nu de wereld zo verduisterd is
onwetendheid zetelt op de troon der blinden
onbegrip, misverstand, wrok en ruwe woorden
verdwaasde geesten voeden
het vuur van haat
in velden van strijd wordt aangewakkerd
velen het pad van licht
zijn kwijtgeraakt
de glans van liefde dreigt te doven
wolken van boosheid door een lege hemel drijven,
laat juist nu je hart spreken.
Niet met de stem
van kracht en macht
niet met woorden van verleden
niet met de taal van valse beloftes
voor een onvervulbare toekomst,
maar met de edele stem
van stilte vóór het woord
de stem van waarheid
die kaarsrecht door de straten loopt
van hen die dronken zijn van de wereld
en kreupelen van geest
opwekt uit een diepe slaap.
Kom mensenkind,
laat spreken nu het kosmisch hart
dat door stiltekamer spreekt van eigen hart
en klopt in boezems van liefde
taal van licht en liefde spreekt
van één en één
en nogmaals één
van vrede en vrijheid
vriendschap en vreugde.
O mystiek hart,
zo lang verzwegen en verguisd
herleid tot mechanische spier
getransplanteerd door handen
die kloppend leven niet meer voelen
verdrongen door hoofden vol van zichzelf
verwezen naar ruimtes
kleiner dan het ik,
open sta ik voor uw onmetelijke liefde.
O mystiek hart,
verhef in deze donkere dagen onze ziel
tot in de hoogste hemelen der wijsheid
en ver daarboven,
waar hoog en laag vervloeien
in een zee van licht
waar geboorte en dood
niet meer bestaan
waar druppel en oceaan vervloeien
en het geheim van het ‘Ik Ben’
altijd aanwezig is.
O mystiek hart,
ik voel u, ik hoor u, ik smaak u
als de hartenklop
van het eeuwig
AUM!
© Marcel Messing
Openingsgedicht themadagen 2, 3 en 9 april 2011
DE KINDEREN VAN DE AARDE
De kinderen van de aarde verzamelen zich
komen van overal bijeen
vanuit het noorden en het zuiden
vanuit het westen en het oosten
om zich te scharen rondom het hart der aarde.
Vanuit het noorden brengen ze de kruik van levend water
vanuit het zuiden de oogst van een nieuwe tijd
vanuit het westen de boog van inzicht
vanuit het oosten de graal van liefde.
Zie, de condor en de adelaar
vliegen al samen door de ruimte.
Met iedere vleugelslag
zullen de mistige wegen vol gif aan de hemel
straks vernietigd worden
en de antennes van macht van de valse Haarp
zullen gebroken worden door de kracht van de geest.
Hoor, de kinderen van de aarde
slaan luid de trom van waarheid
en al verschijnen er nog
donkere wolken aan het firmament,
licht en liefde zullen de boeien eens verbreken
en de ware mens zal herboren worden
uit het vlies van liefde
met vleugels vol van licht.
De kinderen van de aarde
zijn niet meer tegen te houden.
Ze ontsteken fakkels van licht
staan schouder aan schouder
en zaaien overal
zaad van waarheid, vrede, licht en liefde,
van mededogen en verantwoordelijkheid,
van moed en wijsheid.
Ze verscheuren waan en leugen
laten liefde stromen als een bron
nodigen iedereen uit
zich te voegen in hun rijen
sporen aan om vrees en scepsis te overwinnen
om voor elkaar en al wat leeft op te komen
en te luisteren naar de hartslag van het leven,
de grondtoon van het bestaan,
het eeuwig Aum en Amen
het Abwoon en Atum aller tijden.
De kinderen van de aarde roepen op
zich te verenigen in kracht
slavenketens te verbreken
en het hoofd niet langer te buigen
voor de corrupte macht in deze wereld.
De wind der waarheid is opgestoken
en zal pas liggen gaan
wanneer hoeksteen en topsteen
van de piramide van leugens en geweld
verbrijzeld zijn.
De kinderen van de aarde roepen op
de spiegel van waan te verbrijzelen
met de hamer van inzicht,
het lange lijden van eeuwen te beëindigen
door de ploeg der genezing
in beweging te brengen
in akkers van ziektes en angst.
Ze zijn het lijden moe,
de oorlogen, het geweld, de armoede, de hongersnood.
De kinderen van de aarde
maken zich sterk voor de waarheid.
Hun voeten worden door de aarde gedragen
hun harten kloppen als één hart
hun hoofden reiken tot het verste licht der sterren.
Ze wijken niet meer.
Ze staan niet meer toe
dat de tempel van het leven geschonden wordt.
Ze staan niet meer toe
dat het lichaam der aarde vergiftigd wordt,
het water des levens wordt ontheiligd,
de aarde verbrand wordt door vuur van hebzucht,
de lucht vervuild wordt door adem van zelfzucht,
het vuur van liefde verslonden wordt
door vlammen van onblusbare verlangens.
De kinderen van de aarde zijn wakker geworden.
In alle landen en windstreken
voegen ze zich nu bijeen
spreken vanuit hun hart
en zeggen onomwonden
dat vrijheid geen grenzen kent,
geen paspoorten, camera's of chips,
geen databanken of satellieten die spioneren,
dat vrijheid geen vader- of moederland heeft,
want ons allen is heel de aarde geschonken
en ieders geboorterecht is vrijheid, liefde, geluk,
niet slavernij, onderdrukking, uitbuiting.
Zoals valleien vol bloemen
de hoogten van bergen bejubelen,
één druppel water de hele oceaan in zich draagt,
één korrel graan de hele oogst bevat,
zo zullen de kinderen der aarde
het zaad van hemel én aarde
in hun geest verenigen
en een revolutie teweegbrengen
die nimmer nog beschreven is
in de geschiedenisboeken van de machtigen der aarde.
De kinderen van de aarde zullen niet wijken
nu de eindstrijd begonnen is.
Hun wapenkleed is de waarheid
hun zwaard de geest
hun wapen is trouw
aan de heiligheid van het leven
waarbij hun schild de duisternis weert.
Zij hebben de macht van de wereld niet nodig
geen politieke partij die de mens negeert
geen godsdienst die de mens bedriegt
geen bank die zijn broeders en zusters besteelt
geen macht die diepe sporen van bedrog achterlaat.
De kinderen van de aarde zullen
de onwaardige paspoorten der scheiding verscheuren
de loerende camera's van controle uitschakelen
de databanken die hun gegevens opslaan neutraliseren
want met hen is de kracht van de geest,
de geest die iedereen uitnodigt zich te voegen
in de gelederen van vrijheid.
De kinderen van de aarde kennen geen haat.
Ze nodigen hen die misleid zijn door het boze uit
zich in te keren
en zich te voegen in het licht.
Geen klimaat van angst zal hen kunnen regeren
slagregens van leugen en laster zullen hen niet breken.
Gesteund door de adem van waarheid,
de kracht van de geest
en oudere broeders en zusters van andere sterrenstelsels
zullen ze voortgaan op de ingeslagen weg
totdat de dageraad van vrede is aangebroken.
Gidsen, engelenkrachten, wachters van licht en liefde,
zij allen staan reeds in slaglinies gereed,
een leger zonder wapens, een leger zonder haat,
doeltreffend, vol moed, alles transformerend.
Niemand kan hen weerstaan
want de kracht van de liefde overwint alles,
de basiskracht van al wat is.
Kom, jij die misleid werd,
voeg je bij de kinderen der aarde nu het nog kan,
bevrijd je van je slavengeest.
De wedergeboorte van de aarde is reeds begonnen.
Het water van inzicht stroomt rijkelijk
uit de kruik van de Waterman
en de vloeden van zuivering
breken reeds door vele dammen.
De grote veranderingen zijn ingezet.
Geen kracht of macht van deze wereld
die de geboorte van de nieuwe aarde verhinderen kan.
Als de oude aarde beven en schudden gaat
om haar huid te vernieuwen
als zij stormen gaat ontketenen
om haar longen te reinigen
als vloeden haar zullen schoonwassen
als vuur alle vuil zal wegbranden,
dan zal de nieuwe aarde herrijzen
als een feniks uit zijn as.
De oude wereld staat op instorten
de nieuwe wereldorde zal vergaan tot gruis
en de ijzeren vuist van dictatuur
zal het eigen gelaat treffen en niet meer kunnen heersen.
En op de bodem van de doos van Pandora
maakt zich de witte vogel los van de hoop.
Hij vliegt naar alle kusten van de aarde
om het nieuwe land dat oprijst uit de wateren
aan te kondigen:
het land van eenheid en liefde
het land van licht en vrede
het land waarin dood geen graven graaft
het land onzer dromen,
op geen landkaart ooit beschreven, in geen atlas ooit te vinden,
geschreven op de tijdloze bladzijde van ons hart.
De kinderen van de aarde zijn in beweging gekomen
stromen over de aarde als een machtige golf
gedragen door de oceaan van liefde.
Hun golfbeweging zal alles overstromen
wat niet in harmonie met het leven is
en alle mensenkinderen
die verlangen naar vrede en vrijheid
zullen ondergedompeld worden
in die oceaan van liefde.
De kinderen van de aarde ontsteken
het vuur van waarheid en inzicht
het vuur van liefde en vrede.
Ze steken er heel de wereld mee in brand.
Niemand die deze brand ooit blussen kan.
Hoor jij hun voetstappen ook?
Steeds dichterbij?
Vlak voor je deur?
Ze verlaten scholen en kantoren
bedrijven en overheidsgebouwen
ziekenhuizen en verzorgingscentra,
ze betreden de open ruimte van het volle leven
verlaten de schijnwereld van de nacht der onwetendheid
wandelen door valleien en over bergen
door steden en dorpen
over akkers en velden,
géén plek waar ze niet zijn.
Hun voortgang is niet te stoppen.
Handen reiken naar handen, ogen kijken in ogen,
handen die getuigen van kracht en mildheid
ogen die getuigen van licht,
van vergeving, moed en doorzettingsvermogen.
De donkere wolken die nog boven de aarde hangen
zullen verscheurd worden
en het licht dat alles verlicht
zal alle levende wezens doorstralen.
Kom, kinderen van de aarde,
Kom, kinderen van het licht,
laten we met volle kracht
de hand aan de ploeg der waarheid slaan
en de akkers van bederf voorgoed onderploegen.
Niet straks, maar nú.
YES, WE CAN!
© Marcel Messing
www.marcelmessing.nl
(Slottekst van de toespraak YES WE CAN tijdens het Frontier-symposium van zaterdag 7 november 2009 in Grand Hotel Krasnapolsky te Amsterdam.)
