REVOLUTIE VAN DE WITTE ROOS

Het Weisse Rose-manifest
over een heel bijzondere spirituele samenzwering

"Those who have the privilege to know, have the moral duty to act" Albert Einstein

Een prachtig manifest van de hand van Peter Vereecke, oprichter en al jarenlang de bezieler van de burgerbeweging Belfort-group. www.belfort-group.eu

Klik hier om het Manifest te bekijken

(M) cirkelpunt

DE NIEUWE ROEP EN DE CITADEL VAN DE CHRISTUS

Er ontvouwt zich op dit moment iets totaal nieuws in de Aardse levenssfeer. Het is natuurlijk niet nieuw in het universum, maar in het blikveld van de Aarde heeft het zich nog niet eerder laten zien. Als gevolg van de baan van ons hele zonnestelsel komen we nu in een nieuw magnetisch veld in het melkwegstelsel terecht. In dit veld ondergaat onze Aarde een mutatieproces als gevolg van de cyclische stralingsverandering van de Logos, wat steeds opnieuw alle hemellichamen beïnvloedt.
Alles zal hier vernieuwen. Nieuwe en aangepaste wetten en zelfs een heel nieuw mensenras zijn hier op Aarde al aan het ontstaan. Dit is in overeenstemming met de frisse en nieuwe spiritualiteit die nu onweerstaanbaar oprijst in het bewustzijn van de mensheid op Aarde. Alles zal echt heel erg nieuw zijn. Daarom zullen ook allerlei leermethoden en toepassingen van de Oude Wijsheid die in het verleden hun dienst uitvoerig hebben bewezen vlug verouderd blijken, want de dageraad van het nieuwe bewustzijn verlangt dat benadering van vroeger volledig vernieuwd en bijgewerkt wordt.

Om hiervan een voorbeeld te geven: Denk eens aan het effect van een steen die in het water valt. Zodra hij het water raakt, ontstaat er een cirkelvormige rimpeling die zichzelf reproduceert in steeds groter wordende cirkels, totdat die uiteindelijk niet meer waarneembaar is. Deze beweging, die we allemaal zo goed kennen, laat de werking van een kosmische wet zien. Als twee objecten elkaar ontmoeten, dan beweegt de vrijkomende kracht zich in cirkels. Hetzelfde verschijnsel kun je op allerlei gebied van Geest en stof vinden: licht, geluid, etherische trillingen, golven van Licht-kracht, enzovoorts. Allemaal planten ze zich op deze manier voort. Naar aanleiding van deze wet spreken we in de esoterie van krachtcirkels. Kracht die wordt uitgestraald en die zich eindeloos uitstrekt tot die uiteindelijk oplost in het Al. Hiervan kunnen we leren dat zulke krachtuitingen die die beweging tot gevolg hebben voortdurend moeten worden herhaald om een blijvend resultaat teweeg te brengen, vooral in de dichte wereld van de gevallen stof. En dan hebben we het over een andere kosmische Wet: de Wet van Herhaling.

Laten we eens aannemen dat een groep mensen moet leren reageren op een specifieke vibratie die door goddelijke sferen uitgestraald wordt als een daad van genadige dienst. De vibratie wordt geproduceerd, en na verloop van tijd zwakt hij zo ver af dat hij niet meer opgenomen kan worden. Dan moet er een nieuwe vibratie uitgezonden worden met dezelfde frequentie, en dit moet steeds opnieuw herhaald worden totdat de groep uiteindelijk tekenen van reactie, respons of voldoening geeft. Zodra dit gebeurt is er een andere impuls nodig voor de volgende stap in de bedoelde richting. Het karakter van zo'n intelligente en goddelijke impuls zal altijd afgestemd zijn op het moment, het doel en de behoefte.
Daarom moeten werkers in het Veld van de Christus ook altijd open, nederig en onderscheidend zijn. Hun aanpak moet altijd afgestemd zijn op de omstandigheden van het huidige moment. De werker die alleen maar spreekt over wat bij de voorbije krachtcirkels hoort, en alleen daarmee in overeenstemming leeft, is niet in staat de nieuwe impulsen van de Christus te horen.

De menselijke levensgolf is nooit statisch. Er zijn veel enorme krachten die hem beïnvloeden hem, en iedere impuls is afgestemd op de behoefte van het moment. Dit feit heeft vergaande gevolgen. Denk bijvoorbeeld maar aan de kerk van de massa's. De kerk laat als sociaal fenomeen twee dingen zien. Ten eerste het humanistische aspect, met al zijn twijfelachtige consequenties en uitingen waar we al bekend mee zijn. Ten tweede presenteert de kerk zichzelf ook in mystieke waarden die afgeleid zijn van oude krachtcirkels die niet meer actief zijn, en daarom niet meer relevant voor de wereld. De dienaar van vandaag, die werkt onder het Nieuwe Convenant, betreurt deze eigenschappen van de kerk zelfs meer dan de atheïst. Waarom? Omdat een kerk die zich conformeert aan de behoeften van de gevallen wereld het lijden in de wereld in stand houdt, samen met alle onwetendheid en lijden. Een kerk die zich presenteert met versleten en archaïsche mystieke waarden laat daarmee zien dat zijn tijd voorbij is. Hij zal als een magneet werken op incongruente en kwaadwillige krachten die hun invloed in deze wereld willen laten gelden, ongeacht hoe oprecht de bedoelingen van de priesters en de congregatie ook zijn. Daarom is het essentieel om VANDAAG Kennis te vergaren die relevant is voor het huidige moment, als we het Pad van Wijsheid willen gaan, onder de poort door die naar de Nieuwe Wereld leidt, naar het Leven.

In de Schrift staat: "Er is vreugde in de hemel over iedere zondaar die spijt betuigt". Er komt een diepe vreugde in het hart van de transfigurist als hij ontdekt dat een sterk man die zijn dynamische energie eerst gebruikte op een minder juiste manier, in de goede richting gaat werken, en in harmonie met de Nieuwe Roep van de Christus-Hiërarchie. Hij weet dat een sterke werker toegevoegd wordt aan de oogsters in de wijngaard van de Heer. Maar wat moeten we zeggen van al diegenen die zich zonder het te weten iedere dag de levende Christus de rug toekeren door verkeerd gedrag en door vast te houden aan verouderde waarden en methoden, terwijl zij het nou juist zijn die geloven dat ze diep religieus zijn en goed geïnformeerd, en denken dat ze erg bewust zijn, en volledig afgestemd op Hem die het Al in stand houdt? Juist vanwege hun gebeden, hun meditaties en humanitaire visualisaties, en hun verouderde mystieke benadering is dat niet het geval.

Stel je eens voor dat de krachten die de Christushiërarchie bezielen morgen naar ons zouden komen met het verzoek om het Grote Werk op een bepaalde manier te dienen. Ze zouden naar ons toe komen met een warme uitnodiging. Ze zouden ons zelfs smeken te "komen helpen", maar wij zouden dan weigeren vanwege de uitlatingen van een spiritueel leraar of een religieuze groep, of vanwege een tekst of leer die ooit, lang geleden van waarde was!

Zo kun je de Christus afwijzen op grond van oude en nu dus verouderde uitingen van Christus! De werkers in de veld van de duisternis zijn altijd bang dat de mensheid de hartslag van de tijd niet kan horen, de ritmische vibrerende impulsen van nieuwe en vitale kosmische krachten. Ze vrezen dat de mensheid in plaats daarvan verkiest om vast te houden aan het verleden of aan wat bekend is, en daarom 'veilig'. Ze vrezen dat het menselijk ras niet langer wenst samen te werken met de ware dienaren van de wereld die het werk van het nieuwe Jeruzalem helpen manifesteren, en dat velen van hen die een reëel potentieel voor de oogst hebben Oost-Indisch doof zullen zijn en de altijd nieuwe goddelijke Roep tot Goedheid, Waarheid, Schoonheid en Gerechtigheid zullen negeren.

Dat is de voortdurende onzekerheid waarin we tegenwoordig leven. Wanneer zal het moment komen, het altijd terugkerende moment in de tuin van Gethsemane waarop zij die terug zullen keren de woorden spreken: "konden jullie niet een uurtje samen met me waken?" Wanneer zal het moment komen dat we in onze toegewijde mystieke oefeningen in slaap vallen en zo de Nieuwe Roep afwijzen, terwijl het hart van de wereld bloedt? Dit is de heilige angst, de heilige angst van Liefde, van alle dienaren van de Christus.

"Toen ik nog een kind was, sprak ik als een kind, begreep ik als een kind en dacht ik als een kind. Maar nu ik een man ben, heb ik kinderachtigheid opzij gezet." Veel mensen zien de harde en kleurloze realiteit van tegenwoordig, en terwijl ze hun handen in ontsteltenis en wanhoop blijven uitstrekken, en smeken dat de wereld gered mag worden, zijn het anderen die de stem van de Redder kunnen horen - "Kijk, ik sta voor de deur en ik klop aan." - en dus openen zij de deur die naar Verlossing leidt.

Bij de eerste klop ervaren we de beginimpuls van de magische krachtcirkel. We zien het stralende Nieuwe Evangelie, het beeld van de toekomst, het prototype van de komende nieuwe Mens en de maatschappij van morgen. We vangen een glimp op van iets dat de goddelijke Wil voor ons en onze wereld bedoeld heeft, en terwijl we in dit goddelijke licht baden weerklinkt er een oceaan van geluiden van de tweede klop op de kamers van ons hart: "Werk je verlossing uit in angst en beven." En dus gaan we op reis. We nemen de pelgrimsstaf op en trekken onze jas aan. We reizen af, dwars door de grote poel des verderf, naar het Land van de gouden dromen.

Maar dan valt de derde klop als een donderklap op de ramen van de ziel: "Heb uw naaste lief gelijk uzelve. Geef uzelf in zelfopofferende en liefdevolle dienstbaarheid aan allen!" Bedenk daarbij dat de goede herder niet terugkeert voordat hij al het mogelijke gedaan heeft om ieder verloren schaap te redden, voordat de gong van het laatste Oordeel klinkt.

Dus wij gaan nog niet op weg naar het Land van de gouden dromen. We zullen hier nog een poosje werken, hier in het gevallen leven, want we zien hoe onze broeders en zusters verscheurd worden door de helse krachten van het kwade beest. We kunnen niet meer slapen want er ligt op straat in een verwoeste stad een kind te huilen; hij kan niets zien hij kan niet lopen, hij kan alleen nog maar huilen om zijn moeder. Heb je dat huilen gehoord? Heb je het gehoord hoe er geklopt werd op de kamers van je hart, van je hele wezen? Heb je het huilen van al die miljarden zielen gehoord die vandaag in de martelkamers van de gevallen wereld worden gefolterd ?

Kun jij slapen als je denkt aan de totale degeneratie die niet alleen de volwassen bevolking in zijn greep heeft, maar ook steeds meer jongeren? Deze degeneratie sleurt hen in een duizelingwekkende vaart naar beneden, terug naar het beginpunt van Lemurië. Kun jij kalm blijven als je bedenkt dat de toekomst die de mensheid voor zichzelf geschapen heeft, volledig uitzichtloos is? Kun je vrede voelen bij het denken aan de angsten van de mens, de wanhoop van zovelen, en de alarmerende bedreiging van steeds meer geweld, die samen de labiele situatie in stand houden waar de hele menselijke structuur op gebouwd is?

Dat is dan ook de reden dat de ware dienaar van het Nieuwe Leven een onaantastbare Citadel van Waarheid begint te bouwen, hier en nu, temidden van iedereen. Zo zoeken we rechtvaardigheid voor de verschopten van deze wereld, en pogen we de verdwaalden te redden. We bieden ze de troost van onze daden; en onze citadel laat het licht van de nieuwe Realiteit over de Aarde schijnen, als een baken in de verduisterde wereld.

Zij die hieraan werken zullen de goddelijke cadansen horen, waarmee de methode tot het bereiken van bevrijding verteld wordt aan ieder die oren heeft om te horen. Maar wat moeten we toch met hen die weigeren te luisteren, die niet willen horen? Zij zullen zien en voelen hoe de klop van de Heer op de deur in een grote klap verandert die hen in hun gebroken realiteit onderuit haalt. Hun lieve Heer zal in de toorn van goddelijke Gerechtigheid ontsteken, omdat ze de fundamenten van Goedheid hebben ontheiligd, en de Waarheid de toegang tot hun angstige en veinzende harten hebben ontzegd.

De man van morgen zal de breekbare methoden, die afgeleid zijn van zijn oude impulsen, niet meer gebruiken, want ze vertonen nu een gelijkenis met de dood. De nieuwe mens is intelligent. Hij begrijpt dat de prins van deze wereld nu op een andere, een nieuwe manier geveld moet worden. Daarom werp hij zichzelf op met lichaam, geest en ziel om te helpen midden in het vijandelijk gebied de grote Citadel op te richten. Hij, en zijn geallieerden in ware goddelijke solidariteit en heilige gemeenschapszin, strijdt tegen de hordes van het kwaad op een voorzichtige en weloverwogen manier. Ze sturen hun krachtimpulsen keer op keer in de gevallen wereld naar buiten, totdat deze cirkelvormig uitwaaierende golven van vitaliteit uiteindelijk het gewenste effect hebben. De Citadel van de Christus is onaantastbaar, en van daaruit gaan de vrienden naar het slagveld van deze wereld, om daar te helpen de voorwaarden te scheppen voor het bouwen van een nieuwe wereld.

Laten we eens uitkijken over het slagveld. We zien een gigantische groep mensen die bezig zijn in de kunsten, in de regering, de wetenschap en de kerk. En allemaal hebben ze zich ondergeschikt gemaakt aan het bijbelse Beest. De grote kudde, de man uit de massa, vertrouwt op zijn leiders. Kunst, regering wetenschap en kerk leiden de massa daarheen waar ze het best misbruikt kunnen worden door de verraderlijke krachten die achter hen staan. De massa's worden onwetend gehouden en met een kluitje in het riet gestuurd, en eventuele protesten worden omgevormd tot humanitaire organisaties. Humanitaire slogans en organisaties zijn de prostituées die juist de Uiteindelijke Bevrijding tegenhouden van hen die naar het Ware Licht verlangen. Maar als de Citadel klaar is, dan zullen allen die werkelijk dorsten er binnen kunnen gaan, en er Beschutting vinden voor de grote storm die binnenkort over ons heen komt razen.

Uit de Nieuwe Gnosis
TNC

DE EENHEID VAN HET ACHTVOUDIGE PAD

Wanneer wij tot het bereiken van het Hoogste Doel willen komen, dan zullen wij daarvoor moeite moeten doen, hetgeen wil zeggen dat wij op een geheel nieuwe wijze arbeiden moeten voor de Innerlijke Verandering.

Wij moeten de idee van ons afzetten dat wij door mentale training, door leringen en oefeningen ons het Hemelrijk binnen kunnen werken. Alle oefeningen in de loop der tijden door vele discipelen gegeven hebben geen enkele waarde, zolang de Ziel de bedoelingen Gods niet doorziet.
Zodra de Ziel tot ontwaken komt schouwt zij door alle leringen en oefeningen heen en weet zij feilloos te onderscheiden.

Iedere grote Boodschapper heeft getracht zijn zielservaring en zijn Wijsheid aan de mensheid door te geven, maar bij hen allen werd Waarheid en Wijsheid verminkt door de zielloosheid van de toehoorders.
En nu staan wij in deze zo belangrijke Aquarius-era met een onmeetbare berg aanwijzingen, oefeningen en leringen en moeten trachten de Bron te vinden.

Nog steeds geldt de oude Regel: "open het ziele-oog en leef!"
Het "openen van het ziele-oog" is altijd het grootste verlangen geweest van alle zoekers. Daartoe zijn de leringen en oefeningen in het leven geroepen, omdat men meende het beter te weten dan de Ene-Wijze zelf, omdat men een snellere methode, een feillozer methode dacht gevonden te hebben. De aloude eigenwijsheid van de individuele, stofgerichte mens legde steeds weer beslag op de ziele-wijsheid die ongrijpbaar blijkt te zijn voor alle stofgeborenen. En nu hebben wij een weg ingeslagen die afwijkt van de oude oefeningen, die occulte methoden afwijst, die intellectuele leringen negeert.
Niettemin betreden wij de Weg, die toch het openen van het ziele-oog tot gevolg zal hebben, met dit verschil: onze Weg begint pas wanneer dat ziele-oog geopend IS.

Het ziele-oog openen wil niet slechts zeggen: etherische beelden schouwen; bewust in andere levensvelden zien, zoals de mediums en helderzienden zeggen te kunnen.
Neen, het ziele-oog openen heeft de betekenis: door alle uiterlijke vorm heen zien en doordringen tot de kern, doordringen tot die Oer-Eenheid, waaruit alle Leven stroomt.
Op het moment waarop de ziel daartoe in staat is vallen alle stoffelijke omhulsels wèg, woorden, daden, vormen, gedachten.
Het heeft niets te maken met het schouwen in de onzichtbare sferen van onze aarde-planeet, want dit behoort tot de stoffelijke gaven. Het openen van het ziele-oog is het verbinding krijgen met de stralingen der Oer-Bron.

Alle werken, die er geschreven zijn over stralingswerkzaamheden, alle prachtige, en zeer diepzinnige uiteenzettingen over de samenstelling van aarde en kosmos, verdwijnen volkomen in het niet wanneer de ziel waarlijk gaat schouwen.
Want dan maakt zij zich niet meer druk over metafysica en mentale beheersing, over trainingsmethoden tot verlossing en intellectuele leringen. Zij behoeft geen enkele lering meer, daar zij alle Wijsheid ontleent aan haar Eerste Liefde!

Al die methoden zijn gevangen genomen binnen de valse werkingen der Zeven Gemeenten, en binnen die gevangenis kunnen zij allerlei geraffineerde denkmethoden uitproberen; doch het verwijt van de Engel uit het Openbaringenboek blijft: " Ik heb tegen u, dat gij uw Eerste Liefde verlaten hebt."
Deze eerste Liefde is de eenwording van Ziel en God, het opgaan in het oer-ritme van het Goddelijke Hart. En dit staat gelijk aan het openen van het ziele-oog, daar de ziel haar levensadem wederom ontvangt en dus haar gaven kan ontplooien.

Daarom zal de weg van de heilige Acht een volkomen andere weg zijn dan voorheen! Wij zijn erop gericht dat uw ziele-gaven ontsloten zullen worden, slechts door de Adem des Levens in u te brengen tijdens de Stilte binnen het Licht-Vibratieveld.
Niemand schrijft u een methode voor om tot de ziele-gaven te komen, maar wij laten de ontwikkeling aan het Licht en aan uzelf over. Het is nu slechts een vorm van hunkering, méér niet!

Wij worden allen teruggeworpen op die oer-hunkering en deze bepaalt of wij tot ziele-gaven kunnen komen of niet.
De trilling van het Lichtveld neemt onze stoffelijke omhulsels weg, in ons denken, in ons willen, in ons gevoelen. De ziel wordt dan vrij in haar beweging en kan gaan spreken, gaan roepen, gaan trillen en tenslotte gaan schouwen.

In alle oude overdrachten der grote Boodschappers vindt je als eerste vereiste: de eenwording. Eenwording met de ziel, Eenwording met God of Licht, het zich volkomen onttrekken aan de verdeeldheid.
Elke religie die deze eenwording niet eist, of voorschrijft of beoogt, gaat onder in het gekrakeel der verdeeldheid en wordt deel van de materie en dus nooit Een, daar in deze wereld geen volkomen eenheid bestaat!

Al deze religies spelen de buitenwereld een schijnwerkelijkheid voor. Zij tooien zich in een schoon uiterlijk gewaad, in bijeengegaarde leringen, in de wijsheid van anderen, terwijl hun beloften hol zijn! Deze moeten hol zijn daar de grote Eenheid, het Begin tot Verwerkelijking niet aanwezig is! Wij kunnen slechts een kern, een diepte aan onze geloofsovertuiging schenken, wanneer wij bewijzen dat onze beloften inhoud hebben. Dat er waarlijk een Werkelijkheid is, die boven alle verdeeldheid en strijd staat.

Wij keren bij onze betogingen steeds weer terug tot de eis van de Eenheid, omdat alle Arbeid ons anders mislukken zal! Uit deze Eenheid groeit de Kracht, en de Schoonheid van de Beloften, waarnaar allen zoeken. Ieder mens zoekt achter een uiterlijk gewaad het verborgen Mysterie, het Grote Geheim, dat de zo vurig verlangde Werkelijkheid inhoudt.
Het is aan ons dit Mysterie te scheppen, dit Goddelijke Mysterie om te zetten in onszelf. Zolang wij deze Schepping niet volbracht hebben blijft onze religie een woordenreeks en gaat zij onder in de veelheid van geloofsovertuigingen, die berusten op een fata morgana.

De Stilte en de verborgenheid waarin wij ons verschuilen betekent dus niet anders dan arbeiden om de schelp haar Parel te schenken.
Wij zijn bezig met het scheppen van de Eenheid van den Beginne, met de kernkracht, en wij doen dit al arbeidende in de Stilte, wij doen dit, terwijl wij onszelf reinigen in de stilte, terwijl wij onze gedachten omhoog heffen tot die Trilling Gods, en door deze bezigheid komt de ziel tot ontwaken, hetgeen wij kunnen herkennen aan onze veranderde denkmethode, aan ons anders gerichte willen en gevoelen. Wij beginnen dus niet van buitenaf, zoals zoveel bewegingen, wij beginnen niet een uiterlijk schoon gewaad te weven om de buitenwereld een rad voor de ogen te draaien, maar wij beginnen van binnenuit en arbeiden langzaam maar zeker naar buiten toe.

Het is de aloude, eeuwige Oerbeweging der kosmos, een draaiende beweging, van binnenuit, steeds groter wordende naar buiten.
Dat wordt Eenheid genoemd, een Lichtkosmos op aarde neergedaald in onszelf, in het Veld waarin wij arbeiden.
Iedere keer dat wij ons voegen in zulk een Veld komen wij als herboren daar uit en bezien de uiterlijke wereld op andere wijze;
Wij gaan haar en haar methoden en leringen doorgronden en wij zullen zelfs de meest geraffineerde imitatie moeiteloos herkennen.

Wanneer u de Yoga-Sutra's van Patanjali gelezen hebt, waarvan gezegd wordt dat zij de oorsprong van alle yoga zijn, dan zult u weten dat "het probleem der éénwording" ook deze discipel tot een obsessie geworden is.
Daartoe geeft hij allerlei instructies opdat het lichaam gedwongen zal worden de ziel vrij te laten om tot Eenwording met het Licht te komen.
Wel, dit dwingen van het uiterlijke wezen is een bekende methode, en het is te begrijpen dat velen daartoe zijn overgegaan, want dit uiterlijke wezen is als kwikzilver, het ontsnapt steeds weer en is onwillig zich te voegen.
Het kan zich niet voegen, daar het de eenheid niet kent.

Het heeft geen nut u, de mens die u bent, te dwingen, noch heeft het nut uzelf te dwingen, want - zo daardoor geen ziekten en exaltaties ontstaan, komt er die onwerkelijke zelfbeheersing die het gevolg is van een sterke wilsconcentratie. U kent misschien wel mensen in uw omgeving: zij lijken rein, beheerst, verheven; maar om hen heen is die ondefinieerbare trilling van spanning, van verwachting, van een op handen zijnde explosie.

Een hunkerend mens, een serieus en vooral sterk willend mens zal al het mogelijke in het werk stellen om zijn zo bewonderde Meester spiritueel na te volgen.
Wanneer u weet en ziet dat de Meester HET bezit; of dat hij Het u nader kan brengen, wordt u bezield door een verlangen om dit machtige grootse, deze Wijsheid, of Kracht ook te bezitten. Dit is een normale en begrijpelijke reactie, maar uit deze mentaliteit zijn de dwaalleringen ontstaan, zijn die oefeningen, die de mens de Eenheid in forceren geboren, met alle gevolgen van dien!

De mens staat op deze wijze niet in de Liefde tot de Eerste Werken; maar in het begeren tot de eerste werken, in het begeren naar Liefde. Deze gerichtheid komt voort uit een drift, een combinatie van mentale, wils- en seksuele drift.
De kloosters zijn vol met dit soort mensen, ijverige, zichzelf forcerende discipelen, zoekers, hunkerende, prooi geworden van dwaalleraren, die ook zelf weer slachtoffer werden van hun vernietigende vuurdriften.

Er is één machtig verlangen in de wereld naar het bezitten van de ziele-gaven, naar het Een worden met God.
Dit verlangen te leiden is de opgave en ook de arbeid van hen, die weten. Dit verlangen is een potentieel vuur, en het kan slechts gehanteerd worden door hen, die het ziele-oog geopend hebben, door hen die Prometheus genoemd kunnen worden en weten hoe zij dit vuur hanteren moeten.

Nu gaan wij opnieuw proberen; heel voorzichtig, onze weg deemoedig betredend.

De hunkering, het vuur, wordt opgewekt. moet opnieuw tot sterke werking komen nadat teleurstelling, bitterheid, ervaring het gedeeltelijk gedoofd hebben.

Zoals wij eerder zeiden: de Liefde, en niet de drift, moet gewekt worden. Deze Liefde kan slechts opstaan in een gereinigd wezen, in een genezen en geheiligd wezen, voordien is zij nooit iets anders dan drift, geprojecteerd in religieuze stellingen.

Er zijn drie mogelijkheden: een uiterlijk werkveld zonder bezielde hunkering; dan is de religieuze vereniging ontstaan. Een geforceerd werkveld, vol fanatieke, en wilskrachtige driften, dan is de seksuele religie, de zelfbevredigende Godsdienst geboren.
En tenslotte is er het helende Veld, waarin de ziel opbloeit als een roos, waarin zij haar gaven en schoonheid weervindt, dan is de Dienst aan God, uit Liefde tot de oorsprong van het Al herboren.

Wij zeggen u vooruit: ontelbaren is mislukt waaraan wij opnieuw beginnen. Daarom willen wij heel langzaam vooruit gaan, voorzichtig en ongeforceerd, omdat wij de ontwakende ziel niet willen beschadigen, noch haar trilling verstoren, noch haar hoop de bodem inslaan.

Met de hoop der ziel groeit het verlangen, met het verlangen groeit de verwerkelijking, en met de verwerkelijking komt de Overwinning.
Een bewuste discipel is nooit ongeduldig, hij vraagt niet naar het einde, wanneer hij het Begin nog niet kent. Dit Begin kennen betekent tevens het Einde kennen en allen, die de weg betreden hebben met heel hun knap uitgedachte methodiek, bewijzen het Begin niet te kennen, slechts begerig te zijn naar het einde!

"Wat vraagt gij mij naar het einde, terwijl gij het Begin niet eens kent?" zo sprak de Christus.

Wij voeren elkander binnen in het grootse Begin in het Hart, in de Eenheid, en dan kunnen wij met een wetende glimlach alle leraren hun filosofieën over ons laten uitstorten. Want uit deze Eenheid, uit het Hart der onmetelijke Geestzon vloeien stromen van Wijsheid, Kennis en Inzicht op ons toe en onze ziel schouwt de Werelden van den Beginne, en wij weten waarheen wij gaan, uit wie wij zijn, waarom wij zwijgen!

Wij blijven hopen dat het ons tezamen gelukken zal die Eenheid des Oorsprongs neer te laten dalen, opdat wij uit onszelf op kunnen klimmen tot haar bereikbare Hoogte.
Zo - als een bevrijding, als een verlossing; twee werelden aan elkander hechtend en de heilige Acht verwerkelijkend.

Binnen de Stilte van Uw Aanwezigheid, O Bron van alle Zijn!

Henk en Mia Leene

INDIVIDUALITEIT ALS GEESTELIJKE OPDRACHT

U weet dat wij overgegaan zijn tot de Leer van het Achtvoudige Pad, de leer van de Acht Zaligsprekingen en van de Acht gaven, daarmede verbonden. Hiermede kregen wij tevens de opdracht in handen gelegd om door te dringen tot de allereerste Kern, tot daar waaruit de Acht Zaligsprekingen geboren werden en waaruit de Acht Gaven geschonken worden.

In deze kern verenigen zich Christus en Boeddha, Lau Tse en Zarathustra en nog zoveel andere Groten.
De gedachte: "Verlies het ik en gij zult de Verlossing betreden" werd de oorzaak tot de Verlichting van Boeddha.

Ook ons uitgangspunt is de ik-verlorenheid zonder welke geen Verlossing bereikt kan worden.
Wel, alle Boodschappers predikten de ik-verlorenheid, doch slechts enkele volgelingen slaagden erin tot deze ik-verlorenheid te komen. Deze verwerkelijking van de ik-loosheid is niet anders dan de transfiguratie, het verwisselen van het ik der persoonlijkheid in het Ik der ziel.

Tussen deze beide verwisselingen liggen eeuwen van speurtochten, levens vol lijden en angsten en de meest onzinnige leringen.
Elke grote Boodschapper is in het beginstadium een zoeker geweest, iemand die zijn denken terug wilde voeren tot de Kern van alle oorsprong. Er komt altijd een ogenblik waarop een Boodschapper de binding herstelt of hervindt met zijn microkosmische weten. Deze microkosmische erfenis - zo deze de verlossingsleer omvat - stempelt hem tot een Boodschapper. Van Christus weet men dat hij de woestijn in ging om te mediteren en om de verzoekingen te weerstaan. Van Boeddha weet men dat hij door zijn land ging en een Bodhiboom ontdekte waaronder hij zich nederzette tot meditatie, omdat hij nog niet tot de innerlijke verlichting gekomen was. Tijdens zijn meditatie tracht Mara hem te verleiden. Op deze plaats komt Boeddha wederom tot de binding met zijn in-eigen Gnosis en ervaart dat ik-loosheid - het Endura - de enige methode tot verlossing is. Dit was zijn opname van de Draad van Ariadne, die door de kosmos geweven is om de waardigen de Weg-Terug te wijzen.

Wel vrienden, wij memoreren dit even om u erop attent te maken dat wij - de kennis omtrent het Endura ontvangen hebbende - verder willen gaan. Maar wij kunnen niet verder zonder de innerlijke Verlichting van dit Endura! De vijf discipelen van Boeddha die hem voor zijn verlichting volgden, wendden zich teleurgesteld af omdat zijn pogingen tot dan geen succes hadden! Zij begrepen zijn "zoeken" niet! Zij wachtten slechts op een tastbaar en vooral stoffelijk wonder! Zijn vastenkuur - die hem tot op de rand van de hongerdood bracht - maar de verlichting niet schonk, konden zij begrijpen, het is prachtig en zelfbevredigend om een mens te zien uitmergelen en te zien volharden in zijn principes, en tenslotte te zien bezwijken!

Zoiets spreekt tot de verbeelding, maar men begrijpt niet dat de Boodschapper zelf nog zoekende blijft, omdat hij innerlijk ervaart op de verkeerde weg te zijn.
En dan komt Boeddha alleen te staan, omdat hij eerlijk is geweest en zijn volgelingen niet bedroog met een schijn-heiligheid!

Welnu vrienden, deze perioden van Boeddha spreken zo tot ons, omdat wij zijn innerlijke ervaringen kunnen verstaan - kunnen meebeleven. Met de kennis die wij bezitten, komen wij niet tot verlichting, er is iets anders, iets meer voor nodig en om dat te onderkennen moeten wij een individuele weg gaan volgen. Tot nu toe werden wij en worden wij aangesproken als "groep" die gezamenlijk een weg gaat.
Gezamenlijk zijn wij gekomen tot de overtuiging van de noodzaak van het Endura. Die overtuiging kregen wij overgedragen: wij werden daarvoor geplaatst van bovenaf, van buitenaf!

U moet ons niet kwalijk nemen dat wij zeggen: maar wij zijn niet van binnenuit, uit onszelf, gekomen tot de gedachte der Verlossing. Deze gedachte werd op ons geprojecteerd en wij reflecteerden deze, maakten er binding mede. Zou deze gedachte van het Endura uit onszelf opgestegen zijn dan zouden wij daardoor innerlijk verlicht zijn geworden, begrijpt u?

De ingeëtste bloedswerkelijkheid van de ik-versterving breekt een Andere Wereld in ons open! U kunt het zo zien: zodra wij binding maken met een Oerwaarheid, die reeds in ons aanwezig was, als microkosmische erfenis, bloeien wij open in het stadium waarin wij voorheen, leven of levens geleden, verkeerden!

En nu is de opzet van het Achtvoudige Pad - zoals ook Boeddha leerde - dat het Endura werkelijkheid in ons worde, opdat wij de verlichting deelachtig zullen worden, om dit te bewerkstelligen als eenling, als ziel, moeten wij onszelf afgescheiden zien van een groep. Het Achtvoudige Pad, als verwerkelijking, spreekt iedere ziel, als individuum, als ondeelbaarheid of atoom, aan.

Het Achtvoudige Pad is een individueel Pad en zo u meent dat het individu nooit de verlossing alleen bereiken kan, dan zeggen wij u: Hoe wilt u deze dan bereiken?
Aan de hand van uw leider, van uw meester of voorganger?

Dit Achtvoudige Pad is er voor U! Voor mij, d.w.z. voor de ziel!

Christus ging de woestijn alleen binnen - Boeddha zocht alleen de plaats van de Bodhi-boom;
zij weerstonden beiden alleen hun tegenstander!
En zij kwamen alleen tot innerlijke verlichting!

Begrijpt u dit alleen toch vooral goed!
Alleen wil zeggen individuum, als on-deel-baarheid, ontvingen zij de verlichting!

Men kan velen samenvoegen in een groep, maar de verlichting is slechts weggelegd voor het individuum.
De groep ontvangt samen de kennis, wordt samen onderwezen, maar welke raadgevingen kunnen geschikt zijn voor allen tezamen? Verschilt niet iedere ziel onderling?

Daarom zult u bemerken dat wij zullen trachten binnen de groep het individuum te bereiken, opdat deze de verlichting deelachtig worde! Binnen een groep kunnen er hoogstens enkelen gelijk zijn, doch ook zij moeten hun verlichting zelf bewerkstelligen. In deze individueel gerichte methode zien wij tevens het terugkeren tot de Eenheid, de Eenheid als individuum, als atoom, als oeratoom. Deze terugkeer tot die allereerste individuele eenheid sluit geenszins de eenheid van velen uit - integendeel!

Dit is uitsluitend afhankelijk van de vordering van de innerlijke verlichting! Het verloren gaan van een individu in een groep betekent het teruggevoerd worden van de IK-ziel tot een groepsziel. Dit is altijd achteruitgang - dieren kennen een groepsgeest, een leidende macht, waarnaar zij zich richten. Het breken van het individuele, ondeelbare, ziele-ik en het forceren tot ik-loosheid brengt ziekte, psychische storingen en geestelijke achteruitgang.
Men moet nooit de verlichting door het Endura gelijkschakelen met het breken van het individuele bewustzijn van het ziele-ego!

Veel grote religieuze lichamen hebben eeuwenlang deze methode toegepast: het onderdrukken, verbreken en vernederen van het individuum, opdat daaruit zou voortkomen een groeps-individuum dat gehoorzaamt aan de groepsgeest of religieuze opperste leider!
Deze leefde dan uit de etherkrachten van dit groeps-individuum.

Op dit Achtvoudige Pad is het echter totaal anders! leder individuum gaat zelf zoeken, gaat zelf de woestijn in, en zal zelf zijn tegenstander moeten weerstaan!
Hij moet hier losgeweekt, losgerukt en overwogen losgemaakt worden van de oude, misschien vertrouwde groepsgeest! Van kuddedier moet hij zich wederom ontwikkelen tot mens, tot het individuum!

Dat is altijd zijn opdracht geweest en u kunt in de historie zien hoe alle Boodschappers dat gedaan hebben!
Waarschijnlijk weet u dat de Boeddha en ook Pythagoras zijn volgelingen individuele methoden tot groei aanraadde.
Zij stonden hun volgelingen terzijde, als individuum!

Zij werden niet allen over één kam geschoren, en binnen de kudde gehouden! leder individuum heeft recht op een eigen ontwikkelingsweg en het is van totaal geen belang of deze weg binnen een bepaalde groep, of binnen andere groeperingen wordt afgelegd. Zo deze wegen noodzakelijk zijn voor het individuum, moet hij deze gaan en niemand, geen leider en geen leraar kunnen en mogen hem daarvan afhouden! Dit zullen zij ook niet doen, zo zij uit liefde tot het Individuum spreken en handelen. Het ten koste van alles de groep intact houden, onder de bepaalde leidende macht gevangen nemen, is gelijk aan het aanbidden en heersen van een rasgod.

Sterke rassen dulden geen infiltratie van andere rassen, daar anders het bloed onzuiver wordt, en de heerschappij van de rasgod zou verflauwen. De binding tussen de groep en de rasgod wordt dan afgezwakt.

Religieuze lichamen volgen dezelfde methode. Zelfstandig denken brengt bloeds-vernieuwing en daarmede wordt de binding tussen de leiders of de rasgod verzwakt. De enige methode om de groep te kunnen blijven beheersen is zich meester te maken van het denken en gevoelen van de groep, dat houdt in: verzwak het individuum, de individuele ontwikkeling en heers!

Voelt u hoe deze methode zeer geraffineerd en gemakkelijk verward kan worden met ik-loosheid?
Men houdt de individuele innerlijke ontwikkeling niet tegen, zo zegt men dan, maar men verbreekt het Ik. Het oppermachtige Ik breekt dan de Ik-kern van hen, die zich aan hem vastklemmen in doodsnood. Zo forceert men het Individuum tot groepsgeest en dwingt hem tot een achteruitgang onder het mom van spirituele verheffing en geestelijke verlichting.

De religieuze leiders zijn ongelooflijk vernuftig geweest in het uitdenken van methoden tot verbreken van dit Individuum. Want - en u moet dat duidelijk zien - de verbreking van het Individuum houdt de ziel af van een individuele verlichting. Want hij zoekt niet verder op deze wijze, maar er wordt voor hem gezocht.

Heeft u ooit gehoord dat een ander voor de ziel de verlossing kan ingaan?
Dat een ander voor deze ziel de verlichting kan kopen?
Ja, men probeert de ziel dit wijs te maken, maar kunt u zich dat indenken?
Gelooft u niet dat hier op uiterst geraffineerde wijze geappelleerd wordt aan de gemakzucht van de mens, van het persoonlijke ik?
Het voortdurend door de eeuwen heen onderdrukken, forceren en vernederen en misleiden, en tenslotte breken van het Individuum staat gelijk aan atoom-splitsing en het sollen met de atomen.

U weet dat "individuum" oorspronkelijk "atoom" betekent en on-deel-baarheid inhoudt. De religieuze leiders die zichzelf door etherkracht willen verrijken, onttrekken aan het Individuum zijn atoomkracht, zijn kernkracht, zijn eerste Eenheid!
Religie en wetenschap hebben waarlijk gelijke tred gehouden. Vandaar de alomtegenwoordige explosiviteit, in de wetenschap, in de mens, in de ziel. De egocentrische machthebbers, zowel spiritueel als wetenschappelijk krijgen de reactie op hun praktijken!

Daarom gooien wij het stuur totaal om. Wij gaan u benaderen als Individuum en zullen pogen u tot verlichting te brengen die tenslotte het begin is van de Verlossing!
Die Verlichting vindt u in de Stilte, in de woestijn, daar waar u "alleen" bent met uzelf.
Deze fase brengen wij u steeds nader, tot u waarlijk in de woestijn aangekomen bent - tot u waarlijk onder uw Bodhi-boom zit!

En dan gaat het geschieden, beste vriend, beste vriendin!
Want daar, op die plaats, in deze volkomen inkeer, vindt u de Verlichting en zo u deze vindt, bewerkstelligt u de transfiguratie in een oogwenk, in een enkele handeling: u verwisselt uw persoonlijke ik, uw maskerade-ik voor het ziele-ik van het goddelijke Individuum. Wij bidden dat u de intensiteit van deze waarheid verstaat en dat u de rasgod, de groepsgeest verlaat om op weg te gaan om uw God van den Beginne, die uw eerste Liefde bezat, te ontmoeten!

Uw Eerste Liefde was een gave van het Individuum - een groep kent zulk een Liefde niet - want zij kent de Eenheid van den Beginne niet en - als groep - kent zij de Eerste Werken niet.

Zo wij een groep vormen, of gaan vormen, laat deze dan bestaan uit het vrijwillig samengaan van vele Individuum, die hun Eerste Liefde hervonden hebben, die de Eenheid kennen, die de Eerste Werken wederom doen!
Dat is dan de hoogste Eenheid en het hoogste bereikbare doel op deze aarde! Niemand zal dan ooit zijn mede-individuum breken, vernederen - integendeel, zij helpen elkander tot groei!

En niemand zal , vragen hoe, op welke wijze en langs welke weg het mede-individuum moet groeien! Dat is van geen belang!

De Wet der Liefde gebiedt: Leef en laat leven!
Leef als ziel, en laat ook andere zielen leven!

Opdat ieder Individuum langs de voor hem noodzakelijke weg de Verlichting en de Verlossing bereike!

Moge deze gedachte des Levens ons allen helpen!

Henk en Mia Leene

DE VOORSPELLING VAN PETER DEUNOV (1864-1944)

Peter Deunov was een mens met een zeer hoog bewustzijnsniveau. En eveneens een bijzonder goed musicus die zijn hele leven lang een voorbeeld van zuiverheid, wijsheid, intelligentie en creativiteit is geweest. Jarenlang woonde hij in de buurt van Sofia omringd door talloze discipelen, en hij wekte door zijn uitstraling de spiritualiteit van duizenden zielen in Bulgarije en de rest van Europa.

Enige dagen voor zijn overgang naar de andere wereld was hij in een diepe mediummystieke trance en deed hij een buitengewone voorspelling over de woelige tijd die we momenteel doormaken een voorspelling over het ‘einde der tijden’ en de komst van een nieuwe Gouden Eeuw voor de mensheid.

Hier is zijn ontroerende testament. Het is eigentijds en zo helder dat je er bijna aan zou kunnen twijfelen dat deze woorden 65 jaar geleden zijn gesproken.

“Het bewustzijn van de mens heeft een zeer lange periode van duisternis doorlopen. Dit tijdperk dat de Hindoes Kali Yuga noemen, loopt nu ten einde. We bevinden ons momenteel op de grens tussen twee tijdperken, het tijdperk Kali Yuga en de Nieuwe Tijd die we nu ingaan.

Er is al een geleidelijke verbetering gaande in de gedachten, gevoelens en handelingen van de mens, maar iedereen zal spoedig worden onderworpen aan goddelijk Vuur, dat zal zuiveren en voorbereiden op de Nieuwe Tijd. Zo zal de mens zich verheffen tot een hoger bewustzijnsniveau, onontbeerlijk voor zijn intrede in het Nieuwe Leven. Dat is wat wordt verstaan onder ‘Verheffing’.

Enige tientallen jaren zullen verstrijken voordat het Vuur komt, wat de wereld een nieuwe moraal zal brengen. Deze immense golf komt uit de kosmische ruimte en zal de hele aarde overspoelen. Een ieder die probeert zich te verzetten wordt meegevoerd naar elders.

Hoewel niet alle bewoners van deze planeet zich op hetzelfde ontwikkelingsniveau bevinden, wordt de nieuwe golf voelbaar voor iedereen en deze transformatie zal niet alleen de Aarde betreffen maar de hele kosmos.

Het beste en enige wat de mens kan doen is zich tot God wenden en bewust zijn trillingsniveau verhogen, zodat hij in harmonie is met de krachtige golf die hem spoedig zal verzwelgen.

Het Vuur waarvan ik spreek, dat gepaard gaat met de nieuwe omstandigheden voor onze planeet, zal alles verjongen, zuiveren en reconstrueren: de materie wordt verfijnd, onze harten worden bevrijd van angsten, stoornissen en onzekerheden en ze worden licht; alles wordt beter, verlicht; gedachten, gevoelens en negatieve handelingen worden geconsumeerd en vernietigd.

Ons huidige leven is een slavenbestaan, een gevangenis. Begrijp je situatie en bevrijd je eruit. Ik zeg je, verlaat die gevangenis! Het is treurig zoveel misleiding te zien, zoveel lijden, zoveel onvermogen te begrijpen waar het ware geluk ligt.

Alles om je heen zal binnenkort instorten en verdwijnen. Er blijft niets over van deze beschaving en de perversiteit; de hele aarde wordt dooreen geschud en er blijft geen spoor meer over van deze verkeerde cultuur die de mens onder het juk van onwetendheid houdt. Aardbevingen zijn geen mechanische fenomenen, het doel ervan is het intellect en het hart van de mens te wekken. Zodat ze zich kunnen bevrijden van hun dwalingen en waanzin en dat ze begrijpen dat ze niet de enigen zijn in het universum.

Ons zonnestelsel doorloopt nu het gebied van de Kosmos waar een constellatie die vernietigd was stofsporen heeft achtergelaten. Dit doorlopen van een besmette ruimte is een bron van vergiftiging, niet alleen voor de bewoners van de aarde maar voor alle bewoners van andere planeten in ons melkwegstelsel. Alleen de zonnen staan niet onder invloed van deze vijandige omgeving. Dit gebied wordt ‘het dertiende gebied’ genoemd, of wel ‘het gebied van tegenstellingen’. Onze planeet is duizenden jaren in dit gebied opgesloten geweest, maar we naderen nu de uitgang uit deze donkere ruimte en staan op het punt een meer spiritueel gebied te bereiken, waar hoger ontwikkelde wezens leven.

De aarde volgt nu een stijgende beweging en iedereen moet zich inspannen om in harmonie te bewegen met deze stijgende stromingslijn. Degenen die weigeren zich te onderwerpen aan deze oriëntatie verliezen het voordeel van de goede omstandigheden die in de toekomst geboden zullen worden om zich te verheffen. Ze blijven achter in de evolutie en moeten tientallen miljoenen jaren wachten op de komst van een nieuwe golf.

De aarde, het zonnestelsel, het heelal, ze worden allemaal een nieuwe richting op gestuwd onder de invloed van Liefde. De meeste van jullie beschouwen Liefde als een bespottelijke kracht, maar in werkelijkheid is het de allergrootste kracht! Geld en macht worden nog steeds vereerd alsof ons leven ervan afhangt. In de toekomst wordt alles onderhevig aan Liefde en alles zal de Liefde dienen, maar het bewustzijn van de mens zal door lijden en moeilijkheden wakker worden.

De verschrikkelijke voorspellingen van de profeet Daniël uit de bijbel slaan op de tijd die zich aankondigt. Er komen overstromingen, stormen, en enorme branden en aardbevingen zullen alles wegvagen. Bloed zal overvloedig stromen. Er komen revoluties, vreselijke explosies zullen in vele streken op aarde klinken. Waar aarde is komt water en waar water is komt aarde. God is Liefde, maar we hebben het hier over een straf, een antwoord van de Natuur op de misdaden door de mens sinds het begin der tijden begaan tegen de Moeder, de Aarde.

Je hebt geen idee hoe grandioos je toekomst is. Er komt spoedig een nieuwe Aarde. Over enige tientallen jaren zal het werk minder vergen en iedereen zal tijd hebben voor spirituele, intellectuele en artistieke activiteiten. De verhouding tussen man en vrouw zal eindelijk in harmonie worden opgelost en iedereen krijgt de mogelijkheid zijn aspiraties te volgen. De relaties van paren worden gebaseerd op wederzijds respect en waardering.

De mensen zullen door de verschillende niveaus van de ruimte reizen en in de ruimtes tussen de melkwegstelsels doordringen. Ze zullen hun functioneren bestuderen en snel de Goddelijke wereld leren kennen om te versmelten met het Hoofd van het Universum.

De Nieuwe Tijd is de tijd van het zesde ras. Je bent voorbeschikt om je daarop voor te bereiden, de nieuwe tijd te omarmen en te beleven. Het zesde ras wordt gevormd rond het begrip Broederschap. Er zullen geen conflicterende persoonlijke belangen meer zijn; de enige aspiratie van ieder mens zal zijn om de Wet van de Liefde na te leven.

Het zesde ras wordt het ras van de Liefde. Er zal een nieuw continent voor worden gevormd, dat uit de Stille Oceaan zal opstijgen.

De stichters van deze nieuwe beschaving noem ik de ‘Broeders van de Mensheid’ of de ‘Kinderen van de Liefde’. Ze zullen onwankelbaar goed zijn en vertegenwoordigen een nieuw soort mens. De mensen zullen een familie vormen, een groot geheel, en elk volk vertegenwoordigt een orgaan in het lichaam. In dit nieuwe ras manifesteert Liefde zich zo perfect dat de hedendaagse mens zich daar slechts een heel vaag beeld van kan vormen.

Een nieuwe cultuur zal het licht zien. Hij berust op drie belangrijke pijlers: de verheffing van vrouwen, de verheffing van de eenvoudigen en nederigen en de bescherming van de rechten van de mens.

Licht, goedheid en rechtvaardigheid zullen zegevieren het is een kwestie van tijd. De religies moeten worden gezuiverd. Elke religie bevat een klein deeltje van de Leer van de Meesters van het Licht, maar dat wordt versluierd door de voortdurende stroom van menselijke dwalingen. Alle gelovigen moeten zich verenigen en akkoord gaan op één punt: dat Liefde de basis is van alle geloof. Liefde en Broederschap zijn de gemeenschappelijke basis!

De aarde wordt binnenkort geteisterd door uitzonderlijk snelle golven Kosmische Elektriciteit. Over enige tientallen jaren zullen mensen die slecht zijn en anderen van de goede pad af leiden niet in staat zijn de intensiteit van die golven te verdragen. Ze worden zo door het Kosmische Vuur geabsorbeerd dat het slechte in ze zal verteren. Dan hebben ze berouw omdat het geschreven staat dat ‘God geopenbaard zal worden in het vlees’.

Er is op aarde geen plek die niet bevuild is door menselijk of dierlijk bloed; daarom moet de aarde worden gezuiverd, en daarom lopen sommige continenten onder en andere rijzen op.

De mensen hebben geen idee van de gevaren die ze te wachten staan. Ze gaan door met het nastreven van futiele doeleinden en genot. De mensen van het zesde ras zijn zich echter bewust van de waardigheid van hun rol en respecteren elkaars vrijheid. Ze voeden zich uitsluitend met producten uit het plantenrijk. Hun ideeën hebben de kracht vrij te circuleren als lucht en licht in onze tijd. De woorden ‘Als je niet weer geboren wordt’ slaan op het zesde ras. Lees boek 60 in Jesaja dat spreekt van de komst van het zesde ras, het Ras van de Liefde.

Dankzij Broederschap wordt de aarde een gezegende plaats, en dat gaat gebeuren maar voordien wordt groot lijden gestuurd om het bewustzijn te doen ontwaken en de zonden die zich duizenden jaren op hebben gestapeld moeten worden ingelost. De vurige golf die uit Den Hoge komt zal bijdragen aan de vernietiging van het karma van de mens.
De bevrijding kan niet langer uitgesteld. De mensheid moet zich voorbereiden op grote beproevingen waaraan niet te ontkomen valt en die een einde komen maken aan egoïsme. Onder de aarde vormt zich iets bijzonders. Een revolutie, grandioos en volledig onvoorstelbaar, zal zich spoedig in de natuur aankondigen. God heeft besloten de aarde te herstellen en dat gaat Hij doen.

Het is het einde van een tijdperk, een nieuwe orde komt in de plaats van de oude, een orde waarin Liefde op aarde zal regeren.”

Zo zij het! Het is tijd. Het is tijd om wakker te worden.

HET EINDSPEL IS BEGONNEN, NU KOMT HET ER OP AAN!

5-delige nieuwsbrief van Marcel Messing waarin gewezen wordt op de urgentie van een 'wakker'
bewustzijn als tegengewicht tegen de oprukkende dictatuur van de nieuwe wereldorde.(M)

© Marcel Messing
www.marcelmessing.nl

Deel 1

Deel 2

Deel 3

Deel 4

Deel 5

Deel 6

ALLEEN GOD KAN GOD SCHENKEN

De Weg van Vrijheid

Gods Ontwerp van de schepping omvat niet het voor de mensheid geheimhouden van Hemzelf en Zijn Weg van Vrijheid. Toch zul je de Onvervalste Waarheid over God en Zijn Weg niet vinden in de religieuze, spirituele, metafysische of new-age gemeenschappen van de massa. Waarom niet? Op de zeldzame momenten dat de Waarheid van God en Zijn Weg van Vrijheid Gebracht wordt wijst de massa deze altijd af. Waarom wijst de massa de Onvervalste Waarheid af? Omdat de Weg van Vrijheid perfect tegengesteld is aan de natuurlijke, ingeboren weg van de massa, namelijk de weg van hechting, zelfbescherming, zelfvoeding, zelfvertrouwen, ofwel het leven van de individualiteit.

Wanneer de serieuze zoeker de Weg van Vrijheid bestudeert, ontdekt hij dat zijn natuurlijke staat van afscheiding en zijn natuurlijke weg van hechting, zelfbescherming, zelf-voeding, en zelfvertrouwen de toestand en acties van de individualiteit zijn. Ook ontdekt hij dat zijn toestand en de weg van individualiteit juist de dingen zijn die de Ware Realisatie en Incarnatie van God in de weg staan. Maar individualiteit is de ingeboren staat en weg van de mens, en behelst het gebruikelijke en dagelijkse leven van de massa. Religieuze en spirituele leraren, leringen, paden, oefeningen en therapieën leiden slechts tot meer ideeën, strategieën en technieken om het leven van de individualiteit te beschermen en te stimuleren.

Desondanks zullen de meesten die tegen dit Boek aanlopen De Leer van Vrijheid afwijzen, zonder het grondig te bestuderen en overwegen, en ze zullen hun gebruikelijke leven vervolgen. Dit is de weg van de natuur en van hen die daartoe behoren. Maar enkele serieuze en nadenkende zoekers zullen de diepe Waarheid begrijpen, en Gratie zal hun Geschonken worden. Hun levens zullen nooit meer hetzelfde zijn.

De Ware God is niet een god in de wolken, en wacht niet op je in de “hemel”. De Ware God is ook niet buiten de wereld te vinden, op een “ander” niveau van bestaan. God is niet een God van de dood, maar is de ene God van Het Leven. God, de Schepper en Essentie van oneindig bestaan, is niet een individu. Bij Ware Incarnatie Doordringt God Zijn oneindige creatie van ruimte en vorm, en, meer in het bijzonder en Krachtiger, de wezens en levens die werkelijk en diepgaand zich naar Hem en Zijn Weg keren.

Wat is De Weg van Vrijheid nu precies?

Geen enkele Lering of uitleg, al was het nog zo uitgebreid, kan adequaat de Diepte, Kracht, en Schoonheid uitdrukken van het waarlijk leven van De Weg van Vrijheid. Maar, Lering en uitleg moeten wel aangeboden worden als een kaart van conceptueel en intuïtief begrip. De serieuze levensstudent gebruikt die kaart om de Reis te maken, en de Diepte, Kracht en Schoonheid zelf te ontdekken.

Maar, kort gezegd, De Weg van Vrijheid gaat over het uit de weg ruimen van jou, je manieren en je eigenaardigheden, zodat God Gerealiseerd kan worden, en in en door geest en lichaam kan Incarneren. Jij bent het, met je persoonlijke zaken en je manieren, die Ware Godrealisatie of Vrijheid verhindert. De Geschreven werken over de Leer van Vrijheid bevatten de details over De Weg, terwijl, wat belangrijker is, ook het aanbod van conceptueel en intuïtief begrip noodzakelijk is om de Reis te maken.

De Weg van Vrijheid is het moeilijkste pad dat iemand kiezen kan in het leven. Maar je zult ook ontdekken waarom het het enige alternatief is voor de weg van de gangbare, religieuze of spirituele massa. De moeilijkheid die je ondervond bij het overwinnen van je allergrootste natuurlijke uitdagingen, of bij het opkrabbelen na een grandioze tegenslag, komt nog niet in de buurt van de moeilijkheden die een serieuze en gestaag vorderende student van De Weg van Vrijheid voorgeschoteld krijgt. De moeilijkheid komt ook niet wegens fysieke of mentale belasting, maar omdat waarlijk en diepgaand De Weg leven betekent dat je voortdurend op een Wijze leeft die volledig tegengesteld is aan wat je steeds, elk moment, geneigd bent te doen. De Weg van Vrijheid is moeilijk, omdat het tegen je natuur ingaat. Wanneer enig spiritueel leraar, meester of goeroe je vertelt dat Godrealisatie makkelijk is, onmiddellijk of snel, weet dan dat hij of zij je niet kan leiden tot Godrealisatie, maar waarschijnlijk alleen je geld wil, je bewondering, of beide.

Wat is je natuur? Wat is het precies bij jou dat Godrealisatie in de weg staat? Wat is het dat je altijd bent en doet, ieder moment, dat God tegenhoudt? Je natuurlijke activiteit, of je sterkste en ingeboren neiging, is altijd vast te klampen, te hechten aan het zelf, je geest (mind) en je lichaam, en tevens aan externe zaken die het zelf, geest en lichaam beschermen, stimuleren, en ondersteunen. Maar in het hechten aan zelf, geest, lichaam en externe zaken creëer je tevens een subtiele muur die Vrijheid in de weg staat. De natuurlijke energie die je gebruikt om je te hechten is de muur of barrière die voorkomt dat God van binnenuit tot in de oneindigheid kan Schijnen, en die voorkomt dat Hij geest en lichaam van buitenaf Binnendringt. Geest, lichaam, externe zaken en andere mensen waar je aan hecht zijn niet het probleem. Het is je subtiele actie van het eraan hechten, dat is het punt, want dát houdt God (Vrijheid) tegen.

Het is tevens je natuur om op jezelf te vertrouwen, zelfs als het om Godrealisatie gaat. Je natuur is niet Geloof [Vertrouwen]. Maar de serieuze student zal uiteindelijk zien dat zijn Ongeloof ook hechten is. Het idee van Geloof impliceert niet dat De Weg van Vrijheid een passieve leefwijze betekent, maar eerder het tegenovergestelde, De Weg vereist alertheid, onderscheidingsvermogen, een krachtige doelgerichtheid en een sterk karakter.

Het gaat dus niet om wat voor interne of externe factoren dan ook; gehechtheid is het punt. Gehechtheid houdt God tegen. Maar, waarom hecht je je? Je hecht, en je beschermt en voedt jezelf, vertrouwt op jezelf (wat ook hechten is), omdat je bang bent. Waar ben je bang voor? Je bent hoofdzakelijk bang voor de dood, maar ook heb je een hevige angst voor leegte. Je angst voor de dood en voor leegte noodzaken je tot hechting.

Hechten is wat je altijd doet. Waarom is het feit over het hechten zo belangrijk te begrijpen? De subtiele actie van het hechten is, zoals eerder gezegd, de barrière die voorkomt dat God van binnenuit tot in de oneindigheid kan Schijnen, en die voorkomt dat Hij geest en lichaam van buitenaf Binnendringt. Kortom, hechten voorkomt God en Godrealisatie. Je leeft in een kleine, gesloten cocon of bel van gehechtheid, en die cocon is gemaakt van je eigen natuurlijke energie. Die energiecocon is de muur of barrière die je veilig en gestimuleerd [ofwel de beker gevuld] houdt, maar het houdt tevens God buiten het proces. Je natuurlijke energie kunnen we “zelfenergie” noemen. Zelfenergie is niet Spiritueel of Goddelijk, en heeft niets te maken met God behalve dan dat het Hem tegenhoudt.

Maar je leeft binnen die cocon of bel van zelfenergie. Je bent niet zelfenergie; je hebt slechts zelfenergie. Zelfenergie is niet jou, maar omvat jou, en het is het subtielste middel dat je gebruikt om te hechten.

Maar als je geen zelfenergie bent, wat ben je dán? Je bent in ieder geval niet een eeuwige ziel of geest. Je bent ook niet een illusie. Je bent een afgescheiden wezen. Meer specifiek, in de diepste kern van je geest ben je een eiland van afgescheiden bewustzijn. Je bent een individu. Het afgescheiden bewustzijn is wat je bent, het is niet een handeling die je uitvoert. Je bent een afgescheiden bewustzijn of individu, en jij voert de hechtingshandelingen uit. Het afgescheiden bewustzijn is niet de geest, maar huist in de diepste kern van de geest. De toestand van individualiteit is de diepste zetel van het allerdaagse bewustzijn, en het is je meest eigen toestand. Deze diepste eigenheid van jou is de krachtigste barrière tot God. De cocon of bel van zelfenergie is zeker ook een krachtige barrière, maar komt op de tweede plaats na je essentiële of diepst eigen toestand van individualiteit.

Wat heeft nu al deze informatie over het afgescheiden bewustzijn, hechting en zelfenergie te maken met De Weg van Vrijheid? De Weg is niet een spirituele oefening of psychotherapie. Het gaat niet over vreemde diëten, het beëindigen van je baan, of het verlaten van huis en familie. Het gaat niet over mantra's, rozenkransjes, wierook of spirituele gewaden. Het staat los van wat voor nonsens ook uit het spirituele circuit. De Weg van Vrijheid wordt geleefd en ontvouwt zich temidden van je gewone, allerdaagse leven: thuis, op je werk, winkelend, autorijdend, terwijl je alleen bent of met anderen, en op alle andere momenten.

De Weg van Vrijheid is een op zichzelf staande manier van leven, en wordt elk moment van je leven geleefd, en bovendien transformeert het ieder moment van je leven. De Weg van Vrijheid is gebaseerd op een direct en intuïtief begrip en inzicht. De Weg is niet afhankelijk van enige oppervlakkige organisatie van innerlijke of uiterlijke verschijningsvormen, noch wordt het hierdoor noodzakelijkerwijs gehinderd. Het is niet een techniek of therapie.

Wat is het directe, intuïtieve begrip en inzicht waarop De Weg gebaseerd is? Dit inzicht en begrip houden in het direct zien en voelen, op zowel subtiele als grove niveaus, van het hechten waar je voortdurend mee bezig bent, gebruik makend van zelfenergie en je lichaam. Maar toch, wanneer dit inzicht je Gegeven wordt, is dat slechts het begin.

-----------------

De meesten onder ons hebben vele jaren in het spirituele circuit rondgehangen, dolend van leraar tot leraar, van pad tot pad, van oefening tot oefening. Door begrip en Gratie zijn we bevrijd van spirituele nonsens, en is ons Dat Gegeven waarvan we niet wisten dat we het zochten.

Het leven is kort. We wensen niet onze tijd te verspillen aan spirituele correctheid om alleen maar te voorkomen dat spirituele en religieuze groepen ontstemd zullen raken. De Lering zál ontstemmen, en zal dat altijd blijven doen. We willen echter Dat delen wat we gevonden hebben, met de enkeling wiens hart en geest hunkert naar Onvervalste Waarheid en Realisatie. Wij, als volgelingen, zullen trachten het publiek de Geschreven Leer van De Weg van Vrijheid aan te bieden, zoals het ons consistent en direct Gegeven is. De meeste lezers zullen ontstemd raken en afstand nemen, maar misschien zullen enkelen het kunnen horen. Het gaat ons niet om aantallen, maar om zuiverheid van hart en helderheid van doel.

Merk op dat Namen, Eigenschappen, en Acties van God in dit boek met hoofdletter geschreven zijn.

Grondbeginsel 1

God of de Fundamentele Realiteit

God.

Geen enkel ander op zichzelf staand idee of term heeft zoveel problemen veroorzaakt voor de mensheid. Er heeft zoveel religieuze, spirituele, politieke, sociale, relationele en interne persoonlijke strijd bestaan (wat ook altijd zal blijven bestaan), enkel en alleen vanwege het grandioze onbegrip over Dat wat we God noemen. Merk op het brede scala aan positieve en negatieve ideeën en gevoelens dat je krijgt bij eenvoudigweg het horen van de Naam van God, en wanneer je ernstig je eigen aangeleerde concepten over God overweegt. Kijk eens naar de onmiddellijke en lang vervlogen geschiedenis van de mensheid. Zie hoeveel conflict en daarbij horend leed de mens voor zichzelf gecreëerd heeft, niet vanwege God, maar vanwege zijn onbegrip en onenigheid over God.

Toch is de mens goed in staat om de aard van bijvoorbeeld een eik te begrijpen en hierover tot overeenstemming te komen. De statige eik en zijn processen kunnen direct geobserveerd worden door de menselijke zintuigen, en kunnen nauwkeurig geanalyseerd worden met door mensenhanden vervaardigde wetenschappelijke instrumenten. Er is geen strijd ontstaan door onbegrip en onenigheid over de eik omdat de aard en de processen van de boom zo makkelijk geobserveerd en geanalyseerd kunnen worden, en er hierdoor makkelijk overeenstemming wordt bereikt door iedereen. In tegenstelling tot de boom helpen de gangbare ideeën over God de natuurlijke egoïstische behoeften te bevredigen, om te overleven, voor plezier en ijdelheid. Dus denkbeelden over God zijn wezenlijk veel belangrijker, en zijn beladen met veel meer passie dan ideeën over slechts een boom.

Bomen kunnen dus eenvoudig geobserveerd, geanalyseerd en begrepen worden, maar God niet. God kan niet waargenomen worden met de vijf menselijke zintuigen, God kan niet geanalyseerd worden in een laboratorium. God kan niet uitgeplozen en begrepen worden door de menselijke geest. Een menselijk wezen kan alleen waarnemen en begrijpen wat als hemzelf is, en daarom binnen het bereik van zijn waarneming, en van zijn vermogen te begrijpen. De menselijke geest en het lichaam zijn natuurlijk, van de natuur, en kunnen alleen waarnemen en begrijpen wat óók natuur is. Maar God is niet natuurlijk. God is niet zoals Zijn schepping van de natuur, en Hij ontstaat niet uit de natuur, Hij is niet gemaakt van natuurlijke bouwstenen, en functioneert niet als de natuur. Religie, spiritualiteit of wetenschap zullen een menselijk wezen daarom nooit begrip verschaffen over de Ware Aard van God, en zullen nooit in staat zijn de mensheid te leiden tot een ware en levende relatie met God, en zullen de mens nooit Gods Weg van het Realiseren van Hem aanbieden. God is Voorbij het perceptuele en cognitieve bereik van een individu.

In feite is God precies het tegenovergestelde van Zijn creatie. De mensheid is deel van Gods natuurlijke creatie. Creatie heeft vorm, terwijl God Vormloos is. De vele vormen of objecten van de natuur zijn beperkt, terwijl God Oneindig en Allesdoordringend is. De vormen van de natuur zijn tijdelijk, terwijl God Eeuwig is. Het natuurlijke heeft de eigenschap van lijden, terwijl God Pure Zaligheid is. De processen en intelligentie van de natuur zijn relatief simpel en mechanisch, terwijl God Opperste Intelligentie is, en Ultieme Complexiteit. De subtiele en grove krachten van de natuur zijn relatief zwak, terwijl God Oppermachtige Kracht is. God is de Schepper, terwijl de natuur Zijn creatie is. God Doordringt de oneindige creatie van ruimte en vorm, maar God is volledig anders dan en tegengesteld aan Zijn creatie. Creatie is niet God, maar creatie wordt Doordrongen door God. Bovendien moet de creatie wel anders dan en tegengesteld aan God zijn, want anders zou er geen creatie zijn: er zou alleen maar God zijn, en geen Show of Demonstratie van Hem. Waarom liggen de zaken zo? Waarom is de schepping zoals hij is? Het is Gods Show, en Hij kan Doen zoals Hij Wil. God is de eerste Oorzaak van het bestaan, en geen oorzaak of reden bestaat er vóór God. God is God, en het is Zijn Wil dat het algehele Ontwerp van creatie is zoals het is. (Maar, in tegenstelling tot de rest van de schepping, heeft een menselijk wezen vrije keus in hoe hij zijn leven precies vorm geeft. Hij kan kiezen in welke mate hij moralistisch zal leven, de God-Gegeven rechten van anderen op leven en persoonlijke vrijheid zal respecteren. Hij kan ook kiezen in welke mate hij leeft in overeenstemming met de wet van karma, en met Gods Wet wanneer hij onder Zijn Gratie leeft. De karmische wet en Gods Wet zijn twee verschillende processen.)

Maar, al zijn God en natuur tegengesteld in hun aard, eigenschappen, intelligentie en manieren, Het Ontwerp van Gods creatie sluit niet per se de mensheid buiten Hem. God Gebruikt, bij gelegenheid, een deel van de schepping om Zichzelf en Zijn Weg volledig aan de mensheid te Schenken. En bij gelegenheid, al komt het maar zelden voor, Incarneert God In en Door een specifiek aspect van Zijn creatie. Alleen menselijke geest en lichaam kunnen het potentiële voertuig vormen voor de Incarnatie van God, en niet een rots, plant of dier. Alleen het menselijke zenuwstelsel heeft de mogelijkheid een middel voor Incarnatie te zijn.

De bevestiging van Gegeven Wijsheid, en de bevestiging van God Zelf, is niet te krijgen via analyse, laboratoriumonderzoek, of debat. Noch kan de Gegeven Waarheid of God Zelf minder worden door de onwetendheid, onbegrip of onenigheid onder de mensheid. De bevestiging komt alleen, zoals alle volgelingen kunnen beamen, door waarlijk De Weg van Vrijheid te leven. God en Zijn Weg vormen hun eigen bevestiging.

Maar God en Zijn Weg zijn nooit goed ontvangen door de massa. Bestudeer bijvoorbeeld maar de geschiedenis van Jezus en Boeddha. Het meeste van Hun Zuivere Leringen is verloren gegaan, omdat er in die tijd geen middelen bestonden om Hun Woorden permanent en accuraat vast te leggen. Al wat er is overgebleven van Hun Leringen is een grove vervorming van De Weg van Vrijheid. Er kan echter genoeg informatie bijeen gesprokkeld worden om te weten dat Jezus en Boeddha gehaat werden en afgewezen door de massa, met name door degenen die zichzelf beschouwden als religieus of spiritueel. Onthoud, God en natuur staat lijnrecht tegenover elkaar, en wanneer God Incarneert, Bestaat en Beweegt Hij Binnen de arena van de natuur. Het is de aard van de natuur om hevig uit te halen naar de ene Ware God en Zijn ene Weg. Slechts een zéér klein aantal mensen die dit geschreven Werk lezen zal het niet afwijzen. Dat is de natuur, en zo zijn zij die ertoe behoren.

Maar aan de enkeling die ziet en hoort voorbij het dictaat der natuur zal God Zichzelf en Zijn ene Weg van Vrijheid Aanbieden. De conceptuele kennis van God begint in het Boek, maar de oprechte zoeker zal herhaaldelijk en bij iedere pagina een intuïtief begrip van God en Zijn Weg van Vrijheid gegeven worden. Dit intuïtieve begrip is ook een Gift van God, en je zult ontdekken dat het niets anders is dan een kleine fonkeling van Hem en Zijn Weg. Alleen God kan God en Zijn Weg van Vrijheid Schenken.

Zowel conceptueel als intuïtief begrip zijn noodzakelijk

Het Eerste Grondbeginsel van Het Pad is een brede conceptuele definitie en Verklaring van God of de Fundamentele Realiteit. Zoekers gaan van leraar naar leraar, en van pad tot pad, maar deze hoogst essentiële informatie wordt hen niet gegeven. Zulke conceptuele basiskennis is echter onmisbaar voor de serieuze zoeker naar God en het Hogere Leven. De termen “God”, en “de Fundamentele Waarheid” of eenvoudigweg “Waarheid” worden naast elkaar als synoniemen gebruikt.

Een conceptueel begrip van God is onmisbaar voor de serieuze zoeker, want het verschaft hem een deel van de structuur, hoewel oppervlakkig, op basis waarvan hij zijn ware relatie tot God begint te begrijpen, en kan beginnen De Weg van Vrijheid te leven. Maar een conceptueel begrip is niet genoeg om de volgeling te leiden tot de verdere stadia van De Weg, en tot Vrijheid. Hij zal nooit de voornaamste feiten vergeten, over God en Zijn Oppermachtige Kracht en Werken, maar ondertussen wél in toenemende mate steunen op zijn door Gratie Gegeven, stille, en altijd dieper wordende intuïtieve begrip over hoe De Weg te leven. Een conceptueel begrip is belangrijk, maar opgebouwd uit slechts gedachten of gedachteconstructies, terwijl intuïtief begrip een stil, vol, en vormloos begrip inhoudt van het leven in Offering, Geloof, en Gebed. Intuïtief begrip inspireert en leidt de subtiele en grove acties van de volgeling, zodat hij waarlijk in grotere overeenstemming met God en Zijn Weg van Vrijheid leven kan. Conceptueel begrip verschaft de ideeën over wat te doen, terwijl intuïtief begrip een non-idee is over hoe het te doen. Het conceptueel begrip van God en Zijn Weg van Vrijheid vormt de landkaart, terwijl intuïtief begrip de geest en het hart toont hoe de Reis te maken.

Het conceptuele begrip bestaat bij de Gratie van De Geschreven en Gesproken Leer. Het intuïtieve begrip is er ook door Gratie, en kan komen tijdens het bestuderen van De Leer, of tijdens je dagelijkse activiteiten, en in de meest allerdaagse omstandigheden. Intuïtief begrip wordt alleen aan de enkeling gegeven die onschuldig, oprecht, serieus, gedreven, en consistent is in zijn verlangen naar Godrealisatie of Vrijheid. Alle anderen kunnen De Leer duizend jaar bestuderen, en zullen toch nooit intuïtief begrijpen wat het betekent om intens en diep te leven in Offering en Geloof op zowel subtiele als grove niveaus. Je kunt niet je afstand tot God en Zijn Weg bewaren, of sluw, manipulatief, dwingend, arrogant, gemeen, allerdaags, of inconsistent zijn, en tegelijkertijd verwachten dat God je intuïtief Leidt, en het Werk van Zuivering en Verandering Doet. God Kent het hart, en Antwoordt alleen degenen die onschuldig, oprecht, serieus, gedreven en consistent zijn in hun verlangen naar de Realisatie van Hem. God Beantwoordt zo iemand door intuïtief begrip te Schenken, en het Werk van Zuivering en Verandering te Doen. God Antwoordt door Zichzelf te Schenken, Zijn Weg, Zijn Hulp, en uiteindelijk, Realisatie van Hem.

Je bent niet intelligenter dan God, en kan Hem slechts Realiseren op Zijn Manier. Je kunt God en Zijn Weg niet creëren volgens je eigen verbeelding, naar je eigen voorkeuren. Proberen “de Weg te gaan op mijn eigen manier” is alleen maar meer spirituele onzin, en heeft niets te maken met het leven van Zijn Weg van Vrijheid. Je overgeven aan God is je overgeven aan Hem en Zijn Weg. Je kunt je niet aan God overgeven met voorwaardes. Religieuze, spirituele en verlichte personen leven niet in overgave aan God en Zijn Weg, maar in overgave aan zichzelf, en aan de natuurlijke weg van zelfbehoud en zelfvoeding.

God is één, maar Heeft drie Aspecten

God is één, volmaakt, en zonder verdeling. Toch bespreek ik God als had Hij drie Aspecten, zodat volgelingen een beter conceptueel begrip van God en Zijn Weg van Vrijheid kunnen krijgen.

Aspect 1: Gods Transcendentale Wezendheid - Dit is de meest fundamentele Staat van God. De Transcendentale Wezendheid van God is Vormloos, Eeuwig, Oneindig, en zonder afmetingen. God is Aanwezig, maar Transcendent en Voorbij de wereld van ruimte en vorm. De Transcendentale God kan niet beschouwd worden als Iets, maar ook niet als Niets. Het adjectief “Niet-Ledig” zal volstaan.

God is altijd Transcendentale Wezendheid en verandert nooit, ongeacht de processen van creatie en Incarnatie. De Transcendentale Wezendheid van God Is, en is Onveranderlijk, ongeacht Zijn driedimensionale creatie van ruimte en vorm, en ongeacht de Incarnatie In de wereld van ruimte en vorm. God is Eeuwig Transcendentaal zonder Incarnatie, en blijft Eeuwig Transcendentaal, zelfs tijdens Zijn simultane Incarnatie In de driedimensionale wereld van ruimte en vorm.

We kunnen het Transcendentale Aspect van God conceptueel bespreken, maar Transcendentie kan nooit gekend of ervaren worden door een individu. De Transcendentie van God kan alleen Gerealiseerd worden, en dat kan alleen door het Oplossen van de individualiteit terwijl het lichaam in leven blijft, en door aldus Dat te Zijn. De Transcendentale Wezendheid van God kan niet Gerealiseerd worden door een individu, maar alleen in de Dood van individualiteit. God kan alleen Gerealiseerd worden, maar nooit gekend of ervaren, en hiervoor zal de persoonlijke, afgescheiden staat van de individualiteit in Dat moeten Oplossen. Op dat punt van Ware en Onomkeerbare Ego-Dood terwijl het lichaam nog leeft, het punt dus van Incarnatie, Is God eenvoudigweg Zichzelf, Zoals Hij altijd was, en Zoals Hij altijd zal Zijn, alleen nu dan ook In en Door een Menselijke Vorm, en In de wereld van ruimte en vorm tot in de oneindigheid. De Incarnatie is niet een individu die God Realiseert.

In tegenstelling tot wat de meeste spirituele leringen beweren, zijn er geen stadia van Ware Ego-Dood en Incarnatie, en is het geen tijdelijke Gebeurtenis. De serieuze zoeker laat zich niet misleiden door diverse neurologische fenomenen, subtiele lichten en geluiden, energetische bewegingen, aangename gevoelens, meditatieve staten, staten van verlichting, of zelfs diep intuïtief begrip van De Weg van Vrijheid. God is volledig en altijd Onnatuurlijk, Onpersoonlijk, en Transcendent, maar tijdens Ware Realisatie sluit God het Lichaam niet uit maar Gebruikt het voor de Incarnatie van Hemzelf. Vrijheid gaat niet over jou, behalve dat je van je lijden verlost wordt in je Verdwijnen, maar Vrijheid gaat over God. Je kunt geen Vrijheid krijgen, maar je Er alleen aan overgeven. Je kunt niet Transcendentaal worden, je kan alleen maar Oplossen in Dat wat al Transcendentaal is, en altijd zal blijven.

Aspect 2: De Aanwezigheid van God - De Aanwezigheid van God Openbaart aan de volgeling het sterke contrast tussen de Vrijheid van God en de implosieve, benauwende, beperkende, zelfbeschermende en zelfstimulerende manieren van de volgeling. De volgeling zal in toenemende mate het contrast herkennen tussen zijn subtiele staat, eigenschappen en egoïstische manieren, en Gods Volle, Vormloze en Oneindige Aanwezigheid. Door het beginnen te zien en begrijpen van dit contrast zal de volgeling in staat zijn de eerste stappen op De Weg van Vrijheid te zetten. De Aanwezigheid van God wordt de volgeling niet Gegeven om te zwelgen in die ervaring, maar om hem De Weg te wijzen voorbij de beperkingen van krijgen en ervaren.

Aspect 3: Gods Oppermachtige Intelligentie en Krachtige Werken - Vóór de Incarnatie in de wereld van ruimte en vorm, als God alleen maar Transcendentaal is, is God ook Onbeweeglijk. Het idee van beweging impliceert driedimensionale ruimte, en specifieke plaatsen in de ruimte, en gevormde objecten in de ruimte. Beweging betekent dat een object van de ene naar de andere plaats in de ruimte gaat. Zonder driedimensionale ruimte, plaatsen en objecten echter is het idee van beweging niet toepasbaar. De Transcendentale Staat van God is niet iets ruimtelijks in het driedimensionale, niet een plaats of object, en het bevat ook geen ruimte, plaatsen of objecten. En toch is de Transcendentale Staat van God niet een leegte.

De Onbeweeglijke Natuur van de Transcendentale God moet er niet toe leiden dat een zoeker zich God voorstelt als slechts een Grote, Vormloze, Non-dimensionale Massa van onintelligente en Krachteloze Elementen. God is de Schepper. Kan deze complexe, ingewikkelde en onvoorstelbare schepping bij toeval zijn ontstaan, en zoniet, kan dan de Schepper van dit alles minder zijn dan Ultieme Intelligentie? En, de oneindige afmetingen en massa van de schepping overwegend, en haar ontelbare en krachtige processen, kun je dan zeggen dat de Schepper iets anders is dan Oppermachtig? En dat terwijl de schepping niets laat zien van de diepte van Gods Intelligentie en Macht, omdat God veel en veel Groter is dan Zijn creatie.

God Verleent alle wezens de vrijheid om Hem en Zijn Weg te kiezen of af te wijzen, en zal nooit enig persoon dwingen Zijn Weg te leven. Maar serieuze volgelingen zijn zeldzaam. Serieuze volgelingen zijn zij die vanuit de diepte van hun hart smachten naar Vrijheid, en die grondig en consequent pogen het leven van Geloof en Opoffering te leven.

Wat zijn Gods Werkingen In de wezens en levens van Zijn serieuze volgelingen? In het algemeen zijn dit;
1.Leiding - God Geeft de volgeling zowel conceptueel als intuïtief begrip van De Weg van Vrijheid.
2.Zuivering - God Verwijdert geleidelijk de subtiele kenmerken en manieren van de individualiteit.
3.Verandering - God Verandert delen van het wezen die geen Verwijdering vereisen, maar die eerder in een hogere functionele overeenstemming met Gods Aanwezigheid en Weg van Vrijheid gebracht moeten worden.
4.Harmonisatie - God Verwijdert of Wijzigt de externe levensomstandigheden en relaties ten gunste van de Groei, wat wel of niet plezierig kan zijn voor het ego.

Meer over Gods Werking wordt in de rest van dit Boek uitgelegd. Maar onthoud, Gods Werking is op geen manier gerelateerd of gelijk aan de werking van karma. De meeste zoekers, en zelfs sommige volgelingen, stellen dat karma God is, en God karma. Maar karma is een erg rudimentair proces, een natuurlijk proces, terwijl God hoogst Complex is, en Onnatuurlijk. Karma is eenvoudigweg oorzaak en gevolg, en geeft slechts terug aan het individu wat het in het verleden gezaaid heeft. Daartegenover staat dat Gods Werking niet veroorzaakt kan worden, en het wezen en leven Rechtstreeks en Onvoorwaardelijk Leidt door Zijn Genadige Werking. De simpliciteit van karma kan geenszins vergeleken worden met de Genade en Complexe Werking van God in het wezen en het leven van een serieuze volgeling. Daarbij, God is de Schepper, terwijl karma deel van de schepping is.

Niet alle gebeurtenissen in het leven van een volgeling zijn te danken aan karma of aan God, want accidentele krachten spelen ook een belangrijke rol in natuurlijke gebeurtenissen. Iemand die niet onder Gods Gratie staat, is slechts onderhevig aan toeval en karmische processen, terwijl een volgeling die wel onder Gods Gratie valt onderhevig is aan toeval, karma, én Gods Werking. En hoe meer een volgeling God uitnodigt en toelaat te Bestaan en Werken in zijn wezen en leven, des te minder is hij onderhevig aan accidentele en karmische krachten. De Ultieme Intelligentie en Kracht van God gaan vóór accidentele en karmische krachten, en Hij Werkt In het wezen en leven van de volgeling om ruimte te creëren voor Zichzelf. Gods Genade is niet met de massa van ‘gewone’, religieuze en spirituele personen, ook niet tijdens Incarnatie, want zij willen niet werkelijk God of Zijn Weg.

God is niet natuur; en natuur is niet God

Veel spirituele types, en ook anderen, houden vast aan het idee dat God natuur is, en natuur God. Dat idee is echter onjuist. God is volledig Anders dan natuur, zelfs wanneer Hij Incarneert In de natuur, In en Door een Menselijke Vorm. Wanneer Hij In natuur Incarneert, heeft God er Heerschappij over. Het Wonder van Groei en Incarnatie, en andere Wonderen, kunnen Zich alleen Voordoen omdat God Boven de natuur staat.

Gods Transcendentale Staat, en Zijn Aanwezigheid en Werking In het natuurlijke, zijn op geen enkele wijze gelijk aan de natuurlijke subtiele en grove vormen, elementen, eigenschappen en processen. Toch kan God tijdens Incarnatie Wonderen Verrichten In deze vormen van de natuur, in mensen in het bijzonder, en de elementen, eigenschappen en processen van de natuur, met name zelfzucht, Overwinnen. De verschillen en de tegenstelling tussen natuur de schepping en God de Schepper zullen de lezer duidelijker worden wanneer hij voortgaat met zijn onderzoek.

God Staat de mens toe te kiezen voor de natuurlijke weg, of Zijn ene Weg van Vrijheid.

De toestand, essenties en manieren van individualiteit voorkomen de Realisatie en Vreugde van God. De weg van de natuur gaat over het beschermen, stimuleren en bevredigen van individualiteit. De weg van de natuur voorkomt Godrealisatie. Gods Weg is exact tegengesteld aan de natuurlijke weg. Gods Weg van Vrijheid gaat over het Eindigen van de toestand, eigenheid en manieren van individualiteit, zodat geest en lichaam de Ware Realisatie en Incarnatie van God toe kunnen laten.

God is geen dictator of poppenspeler, en menselijke wezens zijn niet Zijn slaven of marionetten. Uit Perfecte Liefde Ontwerpt God een menselijk wezen die in staat is zijn eigen lot te kiezen. God Staat mensen toe voor de natuurlijke weg van zelfbescherming en zelfstimulatie dan wel voor Zijn Weg van Vrijheid te kiezen. Hij Staat mensen toe hun levens te wijden aan het versterken van hun toestand en manieren van individualiteit en lijden, of om Vrijheid en Vreugde te Realiseren. Hij Staat de mens dus ook toe onderworpen te zijn aan accidentele en karmische krachten, of zichzelf te onderwerpen aan Gods Genade. Zeer weinig mensen kiezen ooit voor Gods Weg van Vrijheid en Genade, ook onder de mensen die in spirituele en religieuze gemeenschappen leven. Bijna alle mensen spenderen hun leven aan het beschermen en stimuleren van individualiteit, en zo aan het onderworpen blijven aan onvoorzienigheid en karma. Maar de massa is zich nooit bewust van de keuze die ze steeds maakt, en weet niets van het enige alternatief, en wil ook niet weten van een alternatief.

De uitwerkingen van onvoorzienigheid en karma kunnen plezierig of onplezierig voor je zijn, voor het ego, afhankelijk van of je beschermd, gestimuleerd en bevredigd wordt. Wanneer de dingen op “jouw manier” gaan, schenkt dat voldoening. Wanneer de dingen niet op “jouw manier” gaan, frustreert je dat. Maar Gods Werking Heft in toenemende mate accidentele en karmische krachten in het leven van de serieuze volgeling op. Gods Weg van Vrijheid zal echter nooit individualiteit beschermen, stimuleren en bevredigen, behalve wanneer God Helpt een bepaald aspect in het gewone leven van de volgeling te verbeteren. Maar God Helpt in die zin alleen om de volgeling een betere basis van functionaliteit te verschaffen van waaruit hij kan streven naar Vrijheid. Door de volgeling te Helpen met zijn allerdaagse leven Demonstreert God Zijn Heerschappij en Macht over natuur, wat de volgeling sterkt in zijn Geloof, zijn Vertrouwen in Hem voor Hulp op de Weg van Vrijheid.

De serieuze volgeling is niet bezorgd om positieve of negatieve karmische krachten. Waarom niet? Als hij krachtig en consequent poogt in Offerande en Vertrouwen te leven, zaait hij tegelijkertijd goed karmisch zaad. Goed karma wordt in de eerste plaats gecreëerd door te geven, door behulpzaamheid, vriendelijkheid en barmhartigheid, en in het bijzonder door in Offergezindheid te helpen op zowel subtiele als grove niveaus, zoals de serieuze volgeling al consequent doet. Maar hij is niet bezorgd om karma, of de dingen wel op “zijn manier” gaan, voornamelijk omdat hij geleidelijk aan zijn interesse voor zelfbescherming, zelfstimulatie en zelfvervulling laat varen. Karma heeft betrekking op het welzijn van de individualiteit, zij het in positieve dan wel negatieve zin, en heeft niets te maken met Groei. Goed karma is slechts een ondergeschikt bijproduct van het leven van De Weg van Vrijheid. De serieuze volgeling is niet op zoek naar goed karma, maar naar Perfecte Vrijheid.

De serieuze volgeling is ook niet bezorgd om positieve of negatieve accidentele gebeurtenissen, omdat hij weet dat God ze in toenemende mate Ondervangt, en omdat hij zich net als met karma niet erg druk maakt over de bescherming en vervulling van het leven van de individualiteit. Hij begrijpt daarentegen dat, of een gebeurtenis nu prettig is of niet, en bij onvoorzienigheid, karma, of God, het belangrijkste is hoe hij er op reageert. Gods Wetten worden later in dit Boek besproken, en de werking van karma wordt dan verder tegenover Gods Werking geplaatst. Maar accidentele en karmische krachten worden hier vermeld om alvast een beetje het onderscheid te leren kennen tussen de Werking van God en de werking van de natuur. Accidentele en karmische krachten zijn van weinig belang voor een serieuze en voortschrijdende volgeling van de Levende God.

In het onderwerpen aan Gratie en De Weg van Vrijheid wordt de serieuze volgeling Opgetild naar een Hogere Plan van leven, waar het opkomen, veranderen en vergaan van het natuurlijke geen issue meer is. Toch zijn God en Zijn Weg niet gescheiden van het dagelijks leven van de volgeling, maar brengen Zij Licht waar er slechts duisternis was, Geloof waar slecht lijdzaamheid was, Vrijheid temidden van ruimte en vorm, Vreugde in een wereld van smart.

De massa heeft geen keus in het leven, en wil geen keus, en weet niet dat ze geen keus heeft noch wil. Ze zijn opgesloten in het natuurlijke leven van individualiteit, het leven waar beperking en leed beschermd en gestimuleerd worden. Ze kunnen niet Voorbij het natuurlijke leven zien, en weten niet dat ze niet kunnen zien, en hebben er geen benul van dat er een andere mogelijkheid bestaat. Je wordt één van de zeer zeldzame personen op deze planeet die werkelijk een keus hebben.

Het volwassen deel van jou wil graag denken dat je onafhankelijk bent en een vrije wil hebt, maar dat is niet zo. Je hebt vrije keus, maar geen vrije wil, en je hebt twee keuzes in het leven: de natuurlijke weg, of Gods Weg van Vrijheid. Je dient óf de natuur, óf God. Of God, of natuur is je meester, en God Geeft de mensheid de vrijheid om te kiezen voor de donkere weg van de natuur, van zelfbescherming en zelfstimulatie, of Zijn Weg van Vrijheid en Zaligheid. De massa dient de natuur, en slechts een zeldzame enkeling zal ooit tot God keren. Overweeg de Weg van Vrijheid. Begrijp het. Het Hogere Leven Wacht.

De Transcendentale God bemoeit zich niet met de levens van de massa

Het feit dat de Transcendentale God niet Betrokken is met de massa, is erg moeilijk te accepteren door degenen die geïndoctrineerd zijn met spirituele correctheid. Religieuze en spirituele personen mogen graag denken dat God Betrokken is bij de gebeurtenissen in hun dagelijkse leven, en bij hun lot. Dit idee vormt een bron van comfort en ijdelheid, maar is desondanks slechts een fantasie. Mensen zullen vaak zeggen dat “Gods Wil” achter een specifiek plezierige of afschuwelijke gebeurtenis zit, terwijl God er in feite niets mee te maken heeft. Zo helpt ook het idee van een hiernamaals of reïncarnatie de angst voor de dood verminderen, maar het feit dat iemand zich beter voelt wanneer hij in een hiernamaals of reïncarnatie gelooft, maakt het nog niet tot waarheid. Een geloof is een niet geverifieerd idee, en kan wel of niet de waarheid bevatten. De Weg van Vrijheid is niet gebaseerd op geloof, maar op kennis, intuïtief begrip, en Gratie.

Het leven van de massa wordt bepaald door accidentele en karmische gebeurtenissen, en niets meer. Observeer eens het gedrag en leven van de individuele mens, al of niet religieus of spiritueel, het leven van de massa, en je zult voldoende bewijs vinden om te kunnen concluderen dat zij geen ware relatie hebben met God, en dat God niet Betrokken is bij hen. Religie en spiritualiteit leveren een krachtige bijdrage aan het atheïsme.

Maar het feit dat de Transcendentale God niet Betrokken is bij de dagelijkse levens van de massa is niet meer dan een logisch gevolg van het feit dat God niet Betrokken is met Zijn gehele natuurlijke creatie, waarvan de mensheid een belangrijk deel vormt. God heeft niet de mensheid uitgekozen om object te zijn van Zijn onbetrokkenheid. Gods “onbetrokkenheid” is dan ook niet een koele neutraliteit, maar het Vuur van Liefde dat de mensheid Toestaat zelf zijn meester en zijn lot te kiezen.

God is niet Blinde Kracht, maar Leidt en Helpt alleen degenen die zich vol gedrevenheid en vanuit het diepst van hun hart keren tot Hem en Zijn weg van Vrijheid. Wanneer het merendeel van de mensheid tot God zou keren, dan zou de loop van de menselijke geschiedenis een volledig andere Richting nemen. Het typische “tot God bekeren” zoals uitgeoefend door religieuze en spirituele personen is slechts een fantasie, en is niet het ware tot God keren.

Samengevat

Grondbeginsel 1:

God, of de Fundamentele Realiteit

Buiten God is er geen manier om God te Realiseren. Alleen God kan Zichzelf en Zijn Weg Schenken. Zonder God is er geen Waar Pad van Vrijheid en Zaligheid, en geen hoop gebaseerd op ware mogelijkheden. Zonder God Die Zichzelf en Zijn Weg Geeft, en zonder God Die het Werk van Purificatie en Verandering Uitvoert, zou je geen alternatief hebben voor het leven zoals je dat altijd geleefd hebt.

Het werkelijk leven in grotere overeenstemming met God, het leven in Offergave, Geloof en Gebed, dat is de volgeling zijn deelname in en leven van het ene en enige Hogere Leven. Zonder God kan er geen Hoger Leven zijn, omdat God Zelf - en jij die Gods Weg leeft, en de Gratie en Hulp waardoor je Gods Weg kan leven - het Hogere Leven is. De geest, visie en het hart van de volgeling leunen meer op God dan op hemzelf; ondanks het feit dat het zijn inherente en pijnlijke gevoelens van beperking en smart zijn, die hem noodzaken Dat te zoeken wat Voorbij en Anders dan hemzelf en zijn manieren is.

Aan de andere kant gaat Het Pad wel over jou, en wat je gepassioneerd en toch zonder inspanning moet doen om God uit te nodigen en toe te staan te Bestaan en Werken Door jouw wezen en leven. Gods ene Weg van Vrijheid vereist een grandioze openheid, beschikbaarheid, verantwoordelijkheid, en discipline van de volgeling. En, zonder een gewillig menselijk wezen en zijn leven zou er geen wezen en leven zijn waar God Door zou kunnen Incarneren. God legt Zichzelf niet op aan het wezen en leven van een onwillende participant, maar Schenkt iedereen de vrijheid om te kiezen voor Zijn Weg of de weg van de natuur. God Wil jouw hart, en dan zal door Gratie al het andere volgen. Maar op dit moment zijn de innerlijke en uiterlijke natuur nog altijd je heer en meester.

Zonder ten minste een conceptueel begrip te hebben van de drie Aspecten van de ene God zal de serieuze zoeker geneigd zijn terug te vallen op zichzelf, en voort te gaan in dezelfde manieren van het spirituele leven; manieren van strategie, zelfwil en zelfverachting. Zonder te weten dat God ook Verheven Intelligente Kracht en Werking is, en zonder je werkelijk Daar op te verlaten in alle gewone en Padgerelateerde zaken en situaties, zal de anders zo serieuze zoeker gedoemd zijn het dagelijkse en het spirituele leven van beperking en smart te leven. Zonder God, en zonder een juiste en brede kennis van God wordt de zoeker teruggeworpen op zichzelf en zijn eigen allerdaagse, religieuze en spirituele middelen.

Sta eens stil bij je eigen vroegere en tegenwoordige spirituele bezigheden. Wat hebben zij gemeen? Het is belangrijk te beseffen dat bijna alle leringen en discussies die te vinden zijn in spirituele groepen en kringen gaan over strategieën, oefeningen, technieken, en meditaties die je kunt gebruiken om jezelf en je eigen leven te verbeteren, of om (zonder succes weliswaar) God te “krijgen”, ervaren, “gebruiken”, of Realiseren. Weinig spirituele personen, leraren, meesters of goeroes leren waar en diepgaand vertrouwen op God, of het nu om dagelijkse of om Goddelijke zaken gaat; en de leringen van degenen die geregeld en bondig toespelingen maken op Geloof en Vertrouwen zijn over het algemeen ook gevuld met diverse strategieën, oefeningen, technieken en meditaties die zo ontworpen zijn dat men “Het Pad” zelf kan sturen en vorm kan geven. Alleen Gods ene Weg van Vrijheid is waarlijk en diep gefundeerd op het waarachtige en doeltreffende Geloof in de ene God waar men naar opzoek is.

De door ijdelheid gedreven spirituele zoeker wordt kwaad wanneer hij er op gewezen wordt dat hij, wanneer hij werkelijk Groeien wil, zichzelf oprecht en ernstig moet onderwerpen aan God, zijn Schepper, in Diep Geloof, Offering en Gebed. De typische spirituele zoeker vindt het een onaangenaam idee dat hij om in waarachtige relatie tot God te staan, en uiteindelijk God Perfect te Realiseren, hij zijn volwassen onafhankelijk van zijn Schepper op moet geven. Hij mag graag denken dat hij God kan Realiseren zonder Gods Hulp. Hij zal zich comfortabeler en minder bedreigd voelen wanneer hij God uitsluit bij zijn spirituele zoektocht. Hoe onlogisch en belachelijk dat ook mag klinken, het is wel precies wat er speelt bij de meeste zoekers. Op z'n best willen ze op de achterste rij zitten helemaal bovenaan op de tribune. De meesten zullen echter het stadion liever helemaal niet betreden. Maar er gaat niets boven het vinden en begrijpen van God en Zijn ene Weg van Vrijheid, en hiermee de ondergang van je spirituele zoektocht.

De serieuze zoeker naar God en Zijn ene Weg zal zich echter snel realiseren dat zijn leven niet anders zal zijn dan het leven van alle spirituele types om hem heen en alle spirituele types die hem vóór gingen, wanneer hij zich bezig blijft houden met dezelfde dingen als zij. Wanneer je wilt dat jij en je leven net zo is als dat van specifieke spirituele personen, leraren, meesters of goeroes, leef dan zoals zij leven en leren, en luister naar hun raad en leiding. Bekijk hen en hun levens echter wel heel nauwkeurig vóór je besluit hen en hun leringen te volgen. Als je echter Gods Boodschap van Vrijheid goed horen kunt, kan dat je van jarenlange verwarring, teleurstelling en ellende in het spirituele circuit verlossen. Alleen de spirituele hobbyisten mogen zich graag tegoed doen aan het spirituele buffet, omdat deze niet bedoeld is voor de Ultieme Waarheid, maar voor de diverse vormen van zelfvervulling, zoals socializing en de ijdelheid van het herkend en geaccepteerd worden als ‘spiritueel persoon’.

De serieuze zoeker van de Ultieme Waarheid zal zich opgelucht voelen wanneer hij leert en tot diepgaand begrip komt over God en Zijn ene Weg. Hij ontdekt dat hij niet continu bezig hoeft te zijn met het uitvogelen van zijn eigen “Pad”, of het ontdekken wat Gods Wil nu eigenlijk is betreffende zijn leven. Hij ontdekt dat het niet nodig is de allernieuwste initiatie van een of andere goeroe te ondergaan. Hij realiseert zich dat hij niet langer hoeft te rennen van leraar tot leraar, van pad tot pad, van oefening tot oefening, en van cursus tot cursus, in een poging de “juiste” ingrediënten bij elkaar te vinden om toe te voegen aan zijn toch al overstromende pot van spiritualiteit.

Hij voelt zich opgelucht omdat hij Bevrijd wordt van de last en problemen van zijn leven. God Vinden is niet langer een raadsel of puzzel die opgelost moet worden. Hij begrijpt waarom en hoe Gods Gratie werkelijk volstaat. Luister aandachtig, en ook jij zult de waarheid hiervan ontdekken.

[Sri Dava Prakasha]
De Zeven Grondbeginselen van Het Pad

HET MYSTERIE VAN KERSTMIS

Kerstmis is een onbegrepen Mysterie voor de mensheid en voor de christenen in het bijzonder.
Kerstmis is in wezen een heel oude heidense en Kosmische gebeurtenis, waarvan het Mysterie door de natuurmens in de oudheid al lang was ontdekt. De viering van deze dag is een belofte voor de hele mensheid. Het is een door de Kosmos éénmaal per jaar geactiveerde en trillende gebeurtenis met een zeer bijzondere uitwerking voor diegenen die het zien en voelen.
In het kerkelijke ritueel is kerstmis slechts de viering van de geboorte van de mens Jezus. Dit is slechts de persoonlijke interpretatie van het traditionele Christendom en als zodanig is het een gewone verjaardag geworden en momenteel zelfs een sterk commerciële gebeurtenis.
Echter het kerstverhaal zelf kent ook voorbij dit bekende verhaal een andere diepe Kosmische betekenis, wat een tweede Mysterie is dat individueel van aard is.
Beide Mysteriën zullen, wanneer ze eenmaal worden gekend en herkend, leiden tot inzicht in de weg naar openbaring van het Christusprincipe in de mens. Als hij dit kent en dit principe toelaat zich te openen en te laten spreken, zal hij eindelijk in staat zijn de 7e scheppingsdag te verwezenlijken.

We staan weer aan de vooravond van Kerstmis. En ieder heeft daarover zijn eigen gedachten.
Voor de devote gelovige is dit een heilige kerkelijke gebeurtenis, vol van mysterie, maar toch subliem want onbegrepen.
Voor de atheïst is het een dom bijgeloof.
Voor de intellectueel is het een puzzel, want het ligt voorbij de rede.

In de kerk wordt het simpel voorgesteld als de geboorte van Jezus, die geboren werd uit een maagd. Geen verdere explicatie. Men kan dat accepteren of niet. Iemand die gedomineerd wordt door rede en zijn verstand, anders dan door zijn geloof, zal dat verwerpen omdat het niet strookt met de wetten van deze fysieke wereld. En daar valt wat over te zeggen, tenzij de uitleg van de kerk een andere interpretatie kent die (nog) niet begrepen is.

Wat nu is het Mysterie van kerst?
Allereerst: is er een Mysterie? Antwoord: ja.
In feite zijn er twee Mysteries; de Kosmische betekenis van kerst en de spirituele betekenis van de bekende kerstvertelling van de kerken die bepaald individueel van aard is.
Laten we eens kijken of we daar enig inzicht in kunnen krijgen.

Het eerste Mysterie

1. Astronomische oorsprong en Kosmische betekenis: de zon staat op zijn laagste punt tijdens de nacht van de 24e op de 25e december: winterzonnewende (volgens de Juliaanse kalender). Op dat moment is de nacht het langst en is het ook het donkerst op het noordelijk halfrond..Het is koud en droog en guur. Als de zon zou wegblijven, dan zou het noorden bevriezen en wegkwijnen. De weg terug van de zon is dus van levensbelang voor al het leven op het noordelijk halfrond. En inderdaad, op deze donkerste nacht begint de zon weer aan de reis terug naar het noorden.

Op die nacht kunnen we zeggen dat de zon als het ware opnieuw wordt geboren. Op dat moment staat het teken Maagd (de Koningin van de Hemelen) op de oostelijke horizon en rijst op. We zouden kunnen zeggen dat de zon dus geboren wordt onder of door de Maagd.
Voor ons verstand is dit misschien te begrijpen, maar ons hart houdt een lege plek, het is niet vervuld en het blijft daarom wat gevoelig en hunkerend. Er wordt iets gemist dat pas duidelijk kan worden als de mens een zekere spirituele doorlichting heeft ontvangen en beter de realiteit en ook zichzelf kan doorzien.

De zon als nieuwe brenger van het licht en later van het leven wordt zeer aanbeden en toegejuicht en zeker door de natuurmens omdat deze zo afhankelijk is van de zon als brenger van het leven, niet alleen fysiek maar ook spiritueel. De zon wordt door hem vaak beschouwd als de Redder van deze wereld. De Zon redt de wereld. En natuurlijk is dat ook zo. Wat zou de Aarde zijn zonder Zon?

Voordat het fenomeen kerstmis zijn intrede deed in deze wereld eind 4e eeuw na Christus wisten deze vroegere bewoners al haarscherp de betekenis van de zon als brenger van licht en leven. Zij leefden dicht bij de natuur en kenden de fenomenen van de natuur. Dit waren de heidenen, de stambewoners, en later ook de Druïden en de Kelten die de zon vereerden, waarvan zeker de Druïden als magiërs veel meer wisten dan de huidige mens. Maar ook Egypte en later ook de Romeinen kenden een zonneverering met vele riten (Sol Invictus) omdat men begreep wat de zon voorstelde voor de planeet en voor de mens.

En op deze winterse dag werd er gebeden en was er Vreugde, vooral innerlijke Vreugde.

Nu we weten wat de fysieke achtergrond is van de nieuwe zon na de winterzonnewende kunnen we ook de kosmisch spirituele invloed van kerst vatten. Deze spirituele betekenis is gebaseerd op twee invloeden:

a. Tijdens de winterzonnewende is weliswaar de planeet gekanteld zodat de zon hoog staat op het zuidelijk halfrond en het winter is op het noordelijk halfrond, maar de planeet zelf staat het dichtst bij de zon gedurende zijn omwentelingscyclus. Dat betekent dat de spirituele straling het hevigst is. Tijdens kerst is de spirituele invloed van de zon het sterkst en tijdens de zomerzonnewende het zwakst. Ieder leven wordt daardoor in gunstige zin beïnvloed mits het leven daarvoor open staat.

b. De Kosmos zelf zal daarnaast ook al het leven en met name de mensheid willen herinneren aan de gelegenheid die tijdens kerst wordt geboden op het Vernieuwen en Verjongen van het leven. Want het Licht van de Zon is niet alleen levenbrengend, maar ook Verlossend voor de geest. De Kosmos brengt de Christusenergie, IS de Christusenergie die zich doet voelen als warm, troostend en hoopvol voor de ziel. Het is een energie die zich geleidelijk ontwikkelt en weer verzwakt. Het begint als een zwak gloeiende bron van Licht in de atmosfeer in september waarna het zich om de hele planeet uitbreidt en zich daaromheen wikkelt als een deken en tenslotte indringt in de planeet om vanuit het centrum als een betrekkelijk klein lichtende bol rond de kersttijd uit te stralen naar al het leven op Aarde.

Op Kerstnacht wordt het Christusprincipe dus geboren als Licht. Maar het Licht van de Christusprincipe is gevangen in materie. Hoewel het Licht bevrijdend werkt voor het biologische leven waarin de levensimpuls wordt toegevoegd, wordt het Christusprincipe tijdens dit leven gevangen in vlees, in materie, geketend. Dit geldt ook voor de mens.
Ieder mens heeft dit Christusprincipe in zijn hart. Als hij zich eens realiseerde hoe weldadig de energie is die zich vrijmaakt tijdens de kerstdagen en met name op kerstnacht tijdens het donkerste deel van het jaar…

Deze Christusenergie tijdens kerst is er voor iedereen: zwart, bruin, rood, geel en witte ras, arm of rijk, ziek of gezond, er is geen verschil.
Deze energie beroert dit Christusprincipe in ieder mens. Maar bitter weinig mensen geven hier rekenschap van; de grote, grote meerderheid reikt niet naar dit Licht. Ze staan niet open door onwetendheid of door onverschilligheid voor de Goddelijke Macht

Toch wordt deze energie gevoeld door iedereen. Want het is een gift van de Kosmos aan al het leven op deze planeet.
Heeft u opgemerkt dat tijdens kersttijd de mens over het algemeen in een goed humeur verkeert en minzaam is? Iedereen voelt zich lichter, en iedereen voelt behoefte om cadeautjes uit te wisselen, hoewel het uitwisselen van cadeautjes pas een uiting is van de moderne aardse mens die geen raad wist met zijn behoefte om te willen geven en het op die manier doet, ingefluisterd door de commercie en aangereikt door de kerk als de viering van de verjaardag van Jezus. Vinden we het vreemd dat het daardoor is vervlakt tot een klein en nogal zelfzuchtig feestje waarbij we cadeautjes geven aan anderen die al alles hebben?

De ouden en de mensen in de vroege middeleeuwen beschouwden deze tijd, voordat dit werd geconfisqueerd door de kerk als de geboorte van Jezus, als heilig en dat was het natuurlijk ook. Men gaf geen cadeautjes aan elkaar, maar men deelde Wijsheid uit en men ging die Wijsheid halen bij de priesters. Men vastte tijdens deze tijd. Het was een tijd van ingetogenheid en hooguit deelde men bezittingen en voedsel met de armen die behoeftig waren. Men kende het principe van de Heelheid van al het leven en men wist dat men onderdeel was van het Lichaam van de Zon, en van het lichaam van de planeet.
Daardoor stond geven in het teken van Heling van die onderdelen binnen het Lichaam die heling behoefde.
Vandaar het geven van dat wat men kon missen aan de armen. Men wist ook dat men Wijsheid nodig had voor het spirituele Leven. En die Wijsheid was geladen door de verhoogde staat van energie tijdens die dagen. Men ging als het ware een bad nemen in het spirituele Licht door zich hierop te concentreren en te mediteren. De priesters of sjamanen gingen voor.

Met name de oude Egyptenaren en de Druïden kenden het principe van de openbaring van de Christusenergie heel goed en maakten van deze verhoogde staat van energie gebruik om de Kosmos aan te roepen voor Heil en ontwaken van de mens en om leven te brengen voor het volgend jaar.
Terwijl de gewone mens niet goed kon doordringen in de spirituele betekenis van de Zon en de machtige invloed die het kon hebben op zijn ziel als deze zich eenmaal zou willen wenden tot de Logos, was de priesterkaste wel degelijk ingewijd in de energetische betekenis van de gift van de Zon tijdens deze dagen.
Zij kenden de Kracht van het Licht en konden die zelfs aanwenden voor de mens. Zij beoefenden magie.

Tenslotte een ander element dat de ouden ook kenden: Velen weten niet hoe de natuur zich uitdrukt via de triljoenen natuurwezens. Ik praat niet over demonen, maar over de goedaardige elfjes, de aardgebonden bouwers van de aarde en natuur, de waterwezens die de krachten van het water beheersen, de luchtwezens die de winden en stormen in de hand hebben en die beïnvloeden, en tenslotte de vuurwezens die zorgen voor het vuur en bliksem.
De aardwezens hebben rust in deze tijd na het vele werk dat in de rest van het jaar moest en moet plaatsvinden. De natuur rust in de winter, en zo vormt zich een festival van elfjes en aardwezens tijdens de kersttijd. Hun vreugde wordt ook gevoeld door de mens hoewel ze geen weet hebben van het bestaan van deze wezens.
Tijdens kerst wordt de nieuwe levenbrengende energie aangevoerd om de miljarden zaden op Aarde weer te voorzien van een nieuwe impuls voor het nieuwe jaar als een soort van bevruchting. En deze wezens begroeten deze impuls op hun manier.

Zo is er sprake van de verjaardag van het Kosmische Christus Licht. Het is de eeuwige Belofte van God aan de mens om ook het Christus Licht in hem te raken en te voelen wassen.

Het tweede Mysterie

2. De nieuwgeboren Christus
We kennen allemaal de traditionele kerstvertelling zoals de kerk dit aangeeft. Het is de geboortedag van Jezus hoewel daar ook verschil van mening over bestaat. De Egyptenaren b.v. beweerden dat Jezus begin mei was geboren, maar dat om redenen van politieke aard deze verjaardag werd verplaatst naar de winterzonnewende om te profiteren van de aard van deze gebeurtenis die altijd al werd gevierd en om het “heidense” gebruik om te keren en te richten op het Christendom en Jezus' geboorte.

Wel, wie kent niet de kerstvertelling?

Allereerst was daar de bekendmaking en bevel van keizer Augustus dat in zijn grote rijk iedereen inclusief alle nieuwgeborenen zich zouden moeten laten registreren.
Aldus geschiedde en Jozef en Maria, die al zwanger was, gingen naar Bethlehem om zich in te schrijven.

En terwijl ze daar waren, beviel Maria van haar zoon Jezus.
En omdat er voor hen geen plaats was in de herberg, legde ze hem in doeken in de voerbak van de varkens in de stal.

In de omgeving waren herders met hun schapen die werden gewaarschuwd door engelen, en zij gingen hun opwachting maken bij de baby.

Ook drie wijzen werden gezonden om Jezus te begroeten. En zij brachten goud, wierook en mirre mee als geschenken.

En dan: Koning Herodes, de plaatselijke koning, hoorde van de wijzen dat een nieuwe koning van de joden was geboren in Bethlehem, en omdat dit overeenkwam met de geschriften, liet hij uit angst voor zijn positie, alle kinderen in Bethlehem jonger dan 2 jaar ombrengen. Maar Jozef en Maria waren al gewaarschuwd en vluchtten weg naar Egypte.
Pas na de dood van Herodes kwamen ze allen terug.

Het hele traditionele verhaal van de geboorte van Jezus is het verhaal van de spirituele mens zelf wiens innerlijke Christus Licht of het Christusprincipe Herboren wordt door Geest en water. De Mystieke betekenis van dit hele verhaal speelt zich af tijdens iemands eigen leven als hij de Roep hoort van God en hieraan toegeeft, en zo het Universele Pad van terugkeer en inkeer volgt. Waarmee het uitzicht inzicht wordt en inzicht het uitzicht verscherpt en verheldert.

Deze mens wordt dan dezelfde hoofdpersoon als de mens Jezus zelf. Alle processen van de geboorte van deze Heilige en dat wat daaromheen speelt, zijn zijn eigen processen.
Het is het individuele Mysterie van de komende Nieuwe Mens die we kunnen volgen aan de hand van de traditionele kerstvertelling over de gebeurtenissen rond de geboorte van Jezus.

Laten we eens kijken hoe we hier enig zicht op krijgen.

Allereerst keizer Augustus die een bevel afkondigde waaraan Jozef & Maria gehoor gaven: het is de mystieke betekenis van de eeuwige Roep van God om zijn kinderen terug te doen keren naar Huis. En de spirituele mens, de zoeker, vertegenwoordigd door Jozef & Maria, als de symbolische mannelijke en vrouwelijke aspect, Yang en Yin, geeft hieraan gehoor en begint daardoor met zijn unieke spirituele reis naar Volmaking.

Dan wordt het kind Jezus geboren: ook dit principe is terug te vinden in onszelf wanneer een Lichtstraal van Genade ons wezen doorboort en ons hart doorklieft en daar trillend het Christusprincipe tot leven wekt. Het Christus Principe, die goddelijke vonk, die innerlijke kaars in ons hart wordt ontstoken en gaat branden.

Het kind Jezus is in de stal gelegd, en wederom zien we hier de symboliek: want het hart dat tot dusver slechts heeft geklopt voor deze dualistische wereld is door de duisternis en materiele focus in deze stoffelijke realiteit danig verontreinigd. Het is allesbehalve puur. Ons hart is als een vuile stal en zal goed moeten worden aangeveegd als dit Christus Licht gaat branden. Het Licht is in ons ontstoken en wordt geplaatst en overgeleverd aan de vuile, ongereinigde stal van ons hart waar nog altijd de twee grote innerlijke demonen heersen: verlangens en passie.

En dan worden de herders gewaarschuwd door de engelen dat het kind, de nieuwe Messias is geboren en zij gaan kijken uit nieuwsgierigheid. Zij zien het en zij vallen neer en verwonderen zich erover dat het kind er inderdaad is: de mystieke betekenis is duidelijk, want het is de eenvoudige mens die het proces dat is begonnen in zijn eigen wezen van een afstand welhaast observeert, dan langzamerhand gaat doorgronden wat er zich in hem afspeelt en zich daar helemaal over verbaast, ja verbijsterd wordt. Hij valt zelfs in aanbidding neer voor de grootsheid van God en van de Genade die hem is toebedeeld. Hij wordt een devoot man.

De drie wijzen komen hun opwachting maken en brengen drie geschenken mee voor het nieuwe kind, goud, wierook en mirre: de nieuw geboren ziel Jezus wordt "gevoed" met de geschenken van de drievoudigheid van God, die bestaat uit wil, wijsheid/intelligentie en liefde. Dit zijn de nieuwe goddelijke aspecten die de Nieuwe goddelijke mens nodig heeft.

Dit feit verloopt niet onopgemerkt. Herodes hoort van deze tijding en uit angst voor zijn positie zal Herodes en zijn troepen alle kinderen willen vermoorden, en Josef & Maria met Jezus moeten vluchten naar Egypte.
De symboliek is dat de mens met zijn nieuwgeboren ziel wordt opgemerkt door de massa onwetenden die zich bedreigd voelt door de puurheid van het Licht dat alle onzuiverheden in deze wereld zal wegbranden.
Alle duistere krachten worden nu gemobiliseerd om dat Licht te elimineren, waardoor de ontwaakte mens in deze beginfase zich zal moeten terugtrekken van deze wereld om zijn kaars van Licht brandend te houden. Hij gaat in ballingschap, want hij kan niet anders. Hij wil het eeuwige Licht vinden en zijn kaars daarmee in verbinding stellen.

En pas wanneer Herodes en zijn vazallen eindelijk dood zijn, keert de familie terug: het mag duidelijk zijn dat wanneer de nieuwe mens de wereld kan weerstaan en zijn eigen persoonlijkheid als representant van deze wereld "dood" is, als de karaktertrekken van de oude wereldmens heengegaan zijn en de Heilige Geest zich in hem vult en hem optilt tot grote bewustzijnshoogte, kan de Nieuw geboren Mens terugkeren naar de wereld om als discipel zijn stem te laten horen, en om deelgenoot te worden van het Goddelijk Plan.

Dit Plan die de hele planeet met al het leven erop naar de laatste fase stuwt van de oude cyclus van het menselijk ras en een nieuwe cyclus zal doen beginnen op een hoger vlak en bewustzijn. Maar niet iedereen zal de gift van het Christus Licht volledig kunnen accepteren. Dit is afhankelijk van ieders bewustzijnsstaat.

Hoe passend is deze symboliek en hoe passend ook is de kerstvertelling dat, wanneer het eenmaal in een nieuw jasje is gestoken zoveel verklaart over ons innerlijke Licht, de Universele Christus in ons die nog geboren moet worden.
Worden we geroepen hiervoor en geven we hieraan toe, dan is het grootste geschenk dat de mens ooit kan verwachten binnen bereik: het opnieuw Geboren worden in het Kosmische Vuur van Licht en de Liefde van God.

En dit nu is het tweede Mysterie dat zich individueel uitdrukt in de mens die bewust zoekt en Weet. Hij die de betekenis van dit kerstvertelling in zich laat doordringen en zich erdoor laat leiden is een werkelijk gezegend mens.

Beide Mysteriën hebben hun betekenis voor de hele mensheid. Het is Universeel en heeft zijn oorsprong in de Macht van de Kosmische Bron van alles. Het omvat al het leven maar toont zich individueel in iedere ziel als iemand dit beseft en de kans aangrijpt om dit principe in hem tot leven te laten wekken.

Dan is de kersttijd niet zomaar een unieke gebeurtenis, maar kan dagelijks plaatsvinden. Het kan ieder moment kersttijd zijn voor iedere serieus zoekende mens. Ieder moment kan de mens zijn essentie zoeken en zich daarmee openstellen voor het Christus Licht.

Hij kan zo meewerken aan de Vervulling van de 7e scheppingsdag.

In Genesis is over de wording van de Schepping geschreven, maar verkeerd uitgelegd door de kerkvaders. Er is geschreven:
Eerste dag: Scheiding van Licht en duisternis.
Welnu, alles was hier in chaos. Licht werd gezonden om orde te scheppen in duisternis, en zo geschiede.
Tweede dag: Schepping van hemel en scheiding van het ene water van het andere.
Dit is een metafoor voor de schepping van de diverse vibrerende dimensies in dualiteit en een strikte scheiding tussen enerzijds deze schepping en het Goddelijk Rijk zelf die de schepping deed ontstaan. Hierdoor ontstaat de Hemel los van de schepping.
Derde dag: Schepping van land en plantenrijk.
Dit is de schepping van de etherische Tuin van Eden, de verblijfplaats, werkplaats en speelplaats van de goden die daar verbleven.
Vierde dag: Schepping van zon, maan en sterren.
Dit is de schepping van het dualistische en fysieke universum met al zijn hemellichamen na de val van de mens die een entourage moest krijgen als platform om te ervaren en de weg terug weer te kunnen maken.
Vijfde dag: Schepping van vogels en vissen. Dit spreekt voor zich.
Zesde dag: Schepping van het dierenrijk en de mens

Wanneer nu de mens volwassen of rijp is geworden en de ziel zijn ervaringen op Aarde tijdens zovele levens en incarnaties wil beïndigen en definitief geheiligd wil worden; wanneer de ziel ervaringsvol is geworden en zich voorbereidt om de Band met God weer aan te halen, zal de 7e scheppingsdag aanbreken: de schepping van de komende Nieuwe Mens in Christusbewustzijn.

Het is de Geest die initieert, onderhoudt en zich uitdrukt via de mens op Aarde, maar het is de mens zelf die daar zijn volle medewerking aan verleent om dit tot een goed einde te brengen, dwz om Verlicht te worden. Hij werkt dan mee aan een grootse Scheppingsdaad. Hij werkt mee aan de voleinding van de totale Schepping en brengt de 7e en laatste dag ten einde.

Ik wens u allen een gezegend Kerstmis.

Rudolph Berger
www.hetgoddelijkplan.nl

DE APOCALYPS

Waarom het onvermijdelijk is, en geen vloek, maar een zegen

Ook: Waarom het verstand de Goddelijke Mysteriën, en de Realiteit van de wereld en het mens-zijn niet kan begrijpen. - Waarom hedendaagse religie en spiritualiteit de mens gevangen houden. - Waarom de mens liever in de duisternis blijft.

“ En het licht schijnt in de duisternis, maar de duisternis heeft het niet begrepen. Er was een mens van God gezonden, genaamd Johannes. Deze kwam tot ene getuigenis, om van het licht te getuigen, opdat zij allen door hem geloven zouden. Hij was het licht niet, maar opdat hij van het licht getuigen zou. Dit was het waarachtige licht, dat, in de wereld komende, alle mensen verlicht.”

Het verstand en de “oude mens”

Hoewel de Apocalyps in deze tijd een ‘hot item’ is, blijft de realiteit over de Apocalyps in het duister. De mens fantaseert over hoe de wereld naar een andere dimensie zal overgaan, en hoe ieder ‘goed’ mens, of ieder mens met enig spiritueel begrip, hier in mee zal gaan. Anderen geloven dat de Aarde vernietigd zal worden en dat degene die in Jezus gelooft naar de Hemel gaat. De overgrote meerderheid echter gelooft dat de Apocalyps niet meer is dan een mythe.
Hoe goed de mens ook zijn best doet, de volle betekenis van de Apocalyps kán ook niet begrepen worden, omdat de grond ervan in de Goddelijke Mysteriën ligt. Het verstand kan echter in de Goddelijke Sfeer niet komen, en als zodanig nooit uitkomst bieden. Het verstand kan alleen maar als sleutel dienen om het hart te openen; de enige poort naar Goddelijke Wijsheid.
In alle oude geschriften waar onze wereldgodsdiensten op gebaseerd zijn, wordt hiervan getuigd; het feit dat het verstand het niet kan begrijpen, omdat het verstand van déze wereld is, deze gevallen wereld, deze wereld van illusies, en níet van het Goddelijk Koninkrijk, dat niet van deze wereld is. En tóch is de toegang tot het Koninkrijk dichterbij dan handen en voeten, namelijk, in het hart. Om dit wat duidelijker te krijgen, is het goed om enig zicht te hebben op de oorspronkelijke Goddelijke staat van de mens, en zijn val uit het Goddelijk Koninkrijk.
Sommige mensen kennen het gevoel van een diep heimwee naar iets dat heel ver weg lijkt, en volgens het verstand te mooi is om waar te zijn, puur omdat het zover afstaat van de alledaagse realiteit. Een heimwee naar een ‘Zijn’ zonder blokkades, angsten, beperkingen, een ‘Zijn’ in volledige Vrijheid. Een heimwee naar een ‘Zijn’ zonder façades, manipulatie en strijd, een ‘Zijn’ in ware Eenheid en Harmonie. Een wereld waar geen enkel leven parasiteert op of afhankelijk is van ander leven, maar waar Liefde voor ieder wezen een vanzelfsprekendheid is. Een wereld waar dood, ongeluk en afscheiding niet bestaat, maar waar een eeuwige staat van gelukzaligheid heerst. We zijn echter zover van de oorsprong verwijderd, en zo diep gezonken in onze huidige staat van zijn, dat we, metend naar onze beperkte maatstaven, ons niet anders kunnen voorstellen dat een dergelijk Leven alleen in dromen bestaat, of misschien zelfs saai moet zijn, altijd maar gelukkig en tevreden… Of te denken dat geluk niet ervaren kan worden zonder de ervaring van ongeluk… Het probleem van een dergelijke poging een voorstelling van het Goddelijke Leven te maken, is dat we er in feite geen reële voorstelling van kunnen maken, we nemen onze eigen ervaringen en verstand (die beide ontstaan zijn en existeren in deze gevallen wereld) als uitgangspunt, en zo moeten onze eigen fantasieën wel beperkt blijven, volledig ontoereikend om een reële voorstelling te maken van de Goddelijke Realiteit. Alleen degenen die nog vaag ergens een diep gevoel van herinnering hebben, kunnen er misschien een glimp van opvangen. Simpel gesteld was de Val uit het Goddelijk Koninkrijk (zoals genoemd wordt in het Oude Testament), en het feit dat we nog altijd in die gevallen staat verkeren en er zelfs steeds dieper in wegzinken, het gevolg van ‘zelf-wil’, de wil om eigen-machtig te zijn, om te creëren vanuit ons vermogen te scheiden en af te bakenen, en heerser te zijn in en over onze eigen creaties.

Stel je de goddelijk mens voor als een vuur, een machtig, heet en verterend vuur, dat echter niet kan bestaan zonder het licht dat er vanuit gaat. Het licht is zacht en lieflijk, het schijnt, het geeft, onvoorwaardelijk en zonder ophouden, niet voor het eigen plezier, maar gewoon omdat het haar aard is. Dit licht houdt het vuur in toom, het vuur dat verteren wil. Zie het vuur als het begeren, de wil, en het licht als liefde. Het een kan niet zonder het andere bestaan, samen maken ze dat de goddelijke mens naar believen kan scheppen, als een evenbeeld van God. Maar als door een verlangen naar macht het vuur gaat overheersen, en het licht dooft, dan blijft over een duister vuur, dat in zichzelf trekt, dat alleen maar verteren kan en haar ‘voedsel’ buiten zichzelf moet zoeken om niet volledig op te branden.
Zo is het de drang naar eigenmacht/zelfwil die de Goddelijke Liefde uit de oorspronkelijke mens dreef, en hiermee ook de Goddelijke Wil en Intelligentie. Want een scheiding is ontstaan die in de Goddelijke Realiteit niet kán bestaan; en zo moest een nieuwe (een dualistische) bestaansorde ontstaan, waarin alles als een verteren is, waarin alles aan verval onderhevig is, waarin leven alleen kan bestaan door vernietiging. Als deze wereldorde niet bestaan had, had de mens ook niet voort kunnen bestaan; omdat ze geen goddelijk voedsel meer tot zich kon nemen, moest er voedsel komen naar haar eigen (afgescheiden) aard, en omdat de mens niet meer uit zichzelf kon creëren noch het eeuwige leven had (beide door de afscheiding van de Licht-eigenschap), moest het creërend vermogen uit hem geplaatst worden en het voortbestaan worden veiliggesteld door uiterlijke voortplanting.
Adam, de oorspronkelijke mens, was zowel vrouwelijk als mannelijk; zijn val veroorzaakte de scheiding tussen beide principes en de noodzaak dat het vrouwelijke aspect uit hem genomen werd en op zichzelf kon bestaan. Omdat in deze wereld alles vergankelijk is en de ziel geen permanent huis kan vinden, bestaan de voortplanting en reïncarnatie*.

* Voor de ‘christelijke mens’ die niet gelooft in reïncarnatie en wel in Hel, en denkt dat God zo onbarmhartig is om iedere ‘ongelovige’ voorgoed in de Hel te storten wil ik het volgende toevoegen: De Goddelijke Liefde kan niet anders dan álle zielen ‘terugroepen’ naar Huis, naar de Oorsprong. Aangezien, in tegenstelling tot wat vaak gedacht wordt, vrijwel niemand in zijn huidige bestaan dit bereikt (en het een zeer grote illusie is dat slechts het geloof in Christus onze redding betekent), zou de Hel, die geen uitgang zou bieden, overbevolkt zijn. Nee, de Hel is deze wereldorde, deze dualistische wereld (en wie enigszins de werkelijke aard van deze wereld ziet en begrijpt, begrijpt ook dat het een Hel wordt genoemd), het Hellevuur is het vuur van onze zelf-wil, het vuur van de dualistische wereld die alles verteert en geen licht geeft. Wie niet waarlijk Gelooft zal nog zeer lange tijd in deze Hel verblijven om via de harde levenslessen gedreven te worden terug naar God te verlangen (afhankelijk van het ‘Karma’ kan dit oplopen tot vele duizenden levens, logisch dat dat een eeuwigheid wordt genoemd!).

De Wedergeboorte

Nu is het Licht in de mens echter niet volledig uitgedoofd, maar het gloeit ergens in de diepte als een donker kooltje. Dit is het enige goddelijke dat nog in ons bestaat, het huist in het hart, als een onbetekenend zaadje, doch met de potentie tot een grote boom uit te groeien.
Alleen hier, in het hart, kan Goddelijke Kennis opgenomen worden, omdat alleen dit vonkje, dit zaad, van gelijke aard is. Wanneer dit vonkje nu weer volledig oplaait staat de nieuwe (en eigenlijk dus de oorspronkelijke) mens op in de oude; de Christus (of nieuwe Adam) staat op in (de oude, gevallen) Adam. De oude Adam (onze huidige staat van zijn) wordt verteerd in zijn eigen wereld, de nieuwe Adam keert terug naar zíjn eigen wereld; het Goddelijk Koninkrijk. Deze weg, terug naar het Goddelijk Koninkrijk, deze ontsnapping aan het rad van geboorte, dood en reïncarnatie, werd ons getoond door Jezus. De Goddelijkheid daalde af in onze wereldorde, en nam haar eigenschappen aan, ging dezelfde weg als de mens, door geboorte en dood, om te tonen dat ieder mens deze weg kan en uiteindelijk moet gaan. En daarin bestaat de wedergeboorte; de wil uit deze wereldorde laten gaan, en in Christus. De zelfwil opofferen voor Gods wil.

“Voorwaar, voorwaar ik zeg u: Tenzij iemand op nieuw geboren worde, kan hij het rijk Gods niet zien. Nikodemus zeide tot hem: Hoe kan een mens geboren worden, als hij oud is? Kan hij ook wederom in den moederschoot ingaan en geboren worden? Jezus antwoordde: Voorwaar, voorwaar ik zeg u: Zo iemand niet geboren wordt uit water en Geest, kan hij in het rijk Gods niet komen. Wat uit vlees geboren wordt, dat is vlees, en wat uit den Geest geboren wordt, dat is geest. Verwonder u niet, dat ik u gezegd heb: Gij moet op nieuw geboren worden. De wind blaast waarheen hij wil, en gij hoort zijn suizen wel, maar gij weet niet vanwaar hij komt en waar hij heengaat. Alzo is ieder, die uit den Geest geboren is.” Jezus

En zo zal de wedergeborene (opnieuw geboren naar de Licht-eigenschap) net als Jezus veel weerstand ondervinden uit deze wereldorde. De wedergeborene zal niet begrepen worden omdat hij naar totaal andere wetten gaat leven die niet van deze wereld zijn. Het goddelijke is nu eenmaal niet verenigbaar met het aardse, de werelden zullen botsen. Deze wereld wil behouden wat van haar is, de goddelijke Wereld trekt tegelijkertijd aan de mens om hem weer in zijn oorspronkelijke gedaante en bestaansorde te krijgen. Het licht gaat weer schijnen, maar het vuur, de begeerte, wil dat niet, zij wil eten van déze wereld. Een grote innerlijke strijd, een strijd tussen “Christus en de anti-Christ” is het gevolg.
Herodes (ego) wil het kindeke vermoorden, omdat hij bang is het regime te verliezen. De schriftgeleerden (verstand) begrijpen het goddelijke niet en verketteren en vervolgen het.
Zo wordt misschien het verschil duidelijk tussen onze huidige staat van zijn en onze oorspronkelijke staat van zijn: Hoe we in onze huidige staat alles naar ons toetrekken, hoe we teren niet alleen op planten en dieren uit onze omgeving, maar ook op energie van anderen, bijvoorbeeld door middel van bevestiging en goedkeuring. Hoe we alleen maar verteren, en als we creëren dit alleen doen om meer ‘voedsel’ tot ons te kunnen trekken.
Hoe dit alles gericht is op het in stand houden van onze gevallen staat, en van de gehele gevallen wereld.
“Ziet mens, gij zijt uw eigen vijand: hetgeen u voor vriend houdt, dat is uw vijand: wilt gij zalig worden en God zien, zo moet gij de grootste vijand worden van de beste vriend van uw leven (te weten, uw uitwendige leven) ” - Böhme

“Dit is de bloem uwer ziel, waar het nieuwe kind, in de beeltenis Gods, in staat. Hieraan geeft God het vlees en bloed van Christus te genieten. En niet aan de Adamische ezel, zoals Babel wonderlijk droomt: alsof de goddelozen het Lichaam van Christus deelachtig zouden worden!” - Böhme

Goddelijk Kennis versus aardse kennis

De Goddelijke Kennis kan niet in woorden gevat worden, woorden zijn van déze wereld.
De kennis die achter de woorden verscholen ligt (in alle heilige geschriften, en in het heilige gesproken woord) kan slechts in beperkte mate ontvangen worden, maar deze maat is volledig afhankelijk van de mate waarin de oorspronkelijke mens in ons gloeit, of opvlamt. Het is het goddelijke dat het goddelijke begrijpt, en ons (naar onze gevallen, dualistische aard) komt dan ook nooit of te nimmer enige eer toe. Naarmate het ego verzwakt en de Christus, de Nieuwe Mens in ons groeit, neemt ook de Kennis toe. Via de nieuwgeboren Mens kan God door ons spreken en werken. In deze wereld zal het echter nooit erkend worden, en wanneer gerefereerd wordt aan Goddelijke Kennis, wordt de mens gekte en arrogantie verweten. En wat het in deze wereld alleen maar complexer maakt is het feit dat velen die beweren in Gods Geest te spreken, inderdaad ook wérkelijk in een illusie leven. Maar waar een mens oprecht zoekende is, waar de Nieuwe Mens ontsloten wordt, zal het juiste onderscheid gemaakt kunnen worden, al is het ook zo dat ‘valse profeten’ zelfs de oprechte zoeker van het Rechte Pad kunnen brengen.

“Waarom kent gij dan mijne spraak niet? Omdat gij mijn woord niet kunt horen. Gij zijt van den vader den duivel, en uws vaders lust wilt gij doen. Die was een moordenaar van den beginne, en is niet staande gebleven in de waarheid, want geen waarheid is in hem. Wanneer hij de leugen spreekt, zo spreekt hij uit het zijne; want hij is een leugenaar en de vader van de leugen. Maar ik, omdat ik de waarheid zeg, zo gelooft gij mij niet. Wie onder u kan mij van zonde overtuigen? Maar indien ik de waarheid zeg, waarom gelooft gij mij niet? Wie uit God is, die hoort Gods woorden; daarom hoort gij niet, want gij zijt niet uit God.”

De Wedergeboorte is een mogelijkheid voor iedereen die wil; voor iedereen die bereid is de huidige staat van de wereld en de mens (waaronder hijzelf) onder ogen te zien. En voor iedereen die wil zien dat aardse kennis, of het nu over wetenschap, of religie en spiritualiteit gaat, in principe een ballast is, en onwetendheid een zegen.
Want wanneer we zélf denken te weten en begrijpen wat Ware Religie inhoudt, staan we niet open voor Ware Kennis, die niet van deze wereld is. Wanneer we waarde hechten aan ons aardse verstand, blijven we onwetend betreffende Goddelijke Kennis, en wanneer we onwetend zijn naar ons aardse verstand, zullen we ons makkelijker open kunnen stellen voor Goddelijke Kennis: Onze beker moet leeg zijn om gevuld te kunnen worden met nieuwe Wijn.

En zo komen we bij “het probleem” van de mensheid. In de eerste plaats is ze over het algemeen niet geïnteresseerd in God, in Vrijheid. Het bestaat gewoon niet. De mens is gaan houden van zichzelf (in zijn gevallen staat), van zijn eigen dierlijkheid. De mens wil doorgaan op dezelfde voet. De mens wil kennis blijven vergaren over déze wereld, de mens wil macht en goederen blijven vergaren, de mens wil zichzelf en de wereld zélf vormgeven. De mens is verstrikt geraakt in zijn eigen idealen. De mens zakt steeds dieper weg in het moeras van de zelfwil en eigenmacht. Zelfs alle georganiseerde religie, en nagenoeg alle hedendaagse spiritualiteit is volledig op de gevallen wereld gericht. Misschien wordt er wel gesproken van een hemel, of van verlichting, van goedheid en heling, maar dit komt allemaal voort uit eigen (dualistische) ervaring, emotie en verstand.

Waarom is er zoveel strijd onder religieuze en spirituele stromingen? Waarom zijn er zoveel tegengestelde meningen? Omdat ze zelfgecreëerd zijn, en gebaseerd op eigen, persoonlijke wensen en dromen, ideeën en ervaringen.
In de Ware Religie bestaat geen strijd, omdat er geen plaats is voor persoonlijkheid, voor ego. Wanneer mensen dromen van verlichting, is het meestal om er zelf beter van te worden, en misschien vanuit de wens iets te kunnen betekenen voor anderen. Maar via oefeningen, meditaties en gebeden kunnen we niet waarlijk opklimmen - in ieder geval niet zolang het uit onze eigen zelfwil ontstaat. En daar komen we bij het punt waarom Ware Religie alleen maar op weerstand stuit; er is geen plek voor ons, er is geen plek voor de ‘oude mens’, voor de gevallen mens, voor ego. Maar nu is dat het enige dat we kennen en erkennen; hoe kunnen we ons dan volledig overgeven aan het grote onbekende? Voor het verstand is dat niets dan waanzin. En zo proberen we dan tóch, zo goed en kwaad als het gaat, zelf omhoog te klimmen, en door onszelf zo te bevestigen en in stand te houden, door ons gevallen zelf zo te ‘verbeteren’, zetten we onszelf alleen maar meer klem. We zijn geboren uit en in de duisternis, we zijn opgegroeid met en in de duisternis, we hebben gepoogd de duisternis op te smukken, enigszins aangenaam te maken, en goed te praten, zodat het allemaal niet zo duister lijkt. We kennen alleen de duisternis, en houden ervan (wat ook helemaal niet vreemd is als we bedenken hoeveel generaties deze wereld al bestaat). Het Licht doet pijn aan de ogen, het Licht verbreekt de duisternis waar we van zijn gaan houden, zo is het Licht (of God) onze vijand geworden, en de duisternis (of de duivel) onze vriend. “Licht kan de mens niet bekoren, want licht onthult zijn verdorvenheid; de mens hult zich liever in de duisternis.”

Ons verstand mag wel graag met de woorden die uit het Goddelijk Zijn gevloeid zijn spelen, ons verstand ontdoet die woorden van hun kracht, en maakt ze tot een gereedschap dat helpt de gevangenis, de zelfwil, de illusie, in stand te houden. De bijbel is, als vele andere geschriften, verkracht (ze is niet alleen vervormd en aangepast, maar de diepzinnige teksten die er nog altijd in staan worden ook naar eigen believen en verstandelijk uitgelegd), de Goddelijke Boodschappers zijn van hun kracht ontdaan en tot speelpoppen gemaakt waarmee we ons gevoel van eigenwaarde opkrikken, waarmee we ons troosten, waarmee we macht uitoefenen over anderen. En zo masturberen we onszelf met de instrumenten die onze zelf gecreëerde (gevallen) religie/spiritualiteit ons te bieden heeft.
Wat moeten we dan doen om wedergeboren te worden naar het Licht, om het Christuskind, onze oorspronkelijke staat, in onze smoezelige stal geboren te laten worden? Zelf kunnen we hier niks voor doen. Ons verlangen moet groot genoeg zijn, en onze gehechtheid aan deze wereld klein genoeg. Met onze wortels nog in de aarde, maar met het verlangen daaruit te groeien, komt de Zon ons te hulp, en trekt ons op, tot ver boven de aarde, en als de wortels gezond zijn groeit de nieuwe Mens uit tot een krachtige boom in Gods Wijngaard.
Moeten we dan alles wat aards is achterlaten? Nee. Onze wortels staan in de aarde, en dat zal zo blijven zolang we in deze aardse sfeer leven. We zullen ons aardse lichaam moeten blijven voeden met aards voedsel. En hoewel we bereid moeten zijn om alles achter te laten (zoals werk, vrienden, familie), betekent dat niet dat dit in de praktijk ook altijd nodig is. Maar de bereidheid moet er zijn om te gaan waar God ons hebben wil, en zo moet de bereidheid er zijn om alles van deze aarde, alles waar onze persoonlijkheid aan gehecht is, achter te laten. We kunnen geen twee meesters dienen, dat is waarom de wedergeboorte zo drastisch is, en geen compromissen toelaat.

“Niemand kan twee heren dienen; want hij zal òf den éénen haten en den anderen liefhebben, òf den éénen aanhangen en den anderen verachten. Gij kunt niet God dienen en den Mammon.” “Hebt de wereld niet lief, noch hetgeen in de wereld is. Zo iemand de wereld liefheeft, in dien is de liefde des Vaders niet; want al wat in de wereld is, namelijk lust des vleses en lust der ogen en hoovaardig leven, is niet van den Vader, maar van de wereld. En de wereld gaat voorbij met haren lust; maar wie den wil Gods doet, die blijft in eeuwigheid.”

In het begin zal de wedergeboorte veel onduidelijkheid geven, en het ego veel listen verzinnen, ons in de waan laten dat we doen wat we doen omdat God het wil, terwijl het eigenlijk de wil van ego is. Daarom is een oprechte en nederige houding van groot belang, en in deze periode kan een rustige omgeving, meditatie en gebed behulpzaam zijn om enige helderheid te behouden.

Apocalyps

“Nu gaat het oordeel over de wereld; nu zal de vorst dezer wereld uitgestoten worden: en ik, wanneer ik verhoogd zal zijn van de aarde, zal allen tot mij trekken.”
De Apocalyps kan begrepen worden zowel op micro- als op macroniveau. Dat wil zeggen; het staat voor een proces van transfiguratie, van het opstaan van het Goddelijke uit het dualistische (en ‘Apocalyps’ verhaalt met name van het vernietigende aspect van het transfiguratieproces).
De gehele Apocalyps kan dus een proces zijn in de mens, maar ook in planeten, zonnestelsels en hele universa (die in feite allemaal, net als de mens, fysieke verschijningsvormen zijn van geestelijke wezens). Een Apocalyps gaat dus vanzelfsprekend gepaard met vernietiging van het fysieke deel van het betreffende wezen, want de materie is van deze wereld, en kan niet bestaan in de Goddelijke. Nu wordt ook vaak van Apocalyps gesproken wanneer het gaat om een “grote schoonmaak” op onze planeet. Zo'n schoonmaak is noodzakelijk wanneer de mens zo diep gezonken is, dat ze niet meer openstaat voor het Goddelijke, wanneer de duisternis de mens zodanig in haar greep heeft dat ze alleen maar dieper kan zinken. De mens laadt zichzelf alleen maar voller met Karma, er komt meer bij dan wordt ingelost. Wanneer het ‘leerproces’ van de mens, die hem uiteindelijk terug moet leiden naar het Goddelijk Koninkrijk, op deze manier volledig vastloopt, wanneer de mens afstevent op haar eigen vernietiging (en de vernietiging van de mogelijkheden tot bevrijding van de ziel), dan wordt er ingegrepen.

De Goddelijke Roep gaat uit totdat alle zielen zijn wedergekeerd, de Liefde blijft trekken, tot het laatste schaap Thuis is gekomen. Als de Goddelijk Liefde ontoereikend blijkt omdat de mens niet horen en zien wil, komt de Goddelijke Wil in actie. De boel wordt schoongeveegd, alles wordt op een hoger plan gezet, de ‘vibratie’ wordt verhoogd door een geweldige instroom van Goddelijke Energie. Dit wordt wel een reinigend Vuur genoemd. Alles wat van te lage vibratie is ‘verbrandt’, wat daarentegen zuiver is, dat blijft. Zielen die een dergelijk Vuur niet kunnen weerstaan, die gaan naar een andere plek waar ze hun Karma verder uit kunnen werken; precies zoals ze in feite, als ziel, zelf verkiezen. Er is geen ‘straf’, er is een voortzetting van hun eigen leerproces, naar hun eigen wil.

De Aarde zal van haar duisternis bevrijd worden, waardoor het voor de zielen die daar terugkeren veel makkelijker wordt de weg terug naar Huis te vinden. De misleidende krachten die de ziel direct of via andere zielen manipuleren, zijn verdwenen. De dualiteit blijft bestaan, en zo de mogelijkheid (of eerder zekerheid) dat de atmosfeer geleidelijk weer zal vervuilen, tot een nieuwe schoonmaak nodig is. Het is niet meer dan een logisch en cyclisch gebeuren.

Waarom de Apocalyps nabij is

Is het nu zo erg met de mensheid gesteld dat er een dergelijke schoonmaak aan staat te komen? Ja. Doet de mensheid niet heel erg haar best het tij te keren? Jazeker, veel mensen zien dat het de verkeerde kant opgaat en doen hard hun best een meer liefdevolle wereld te creëren. Maar het probleem is dat dit alles in het dualistische bestaansveld gebeurt. Net als Judas die geloofde in de boodschap van Liefde van zijn Meester Jezus, maar ervan overtuigd was dat Hij hier was om de aardse sfeer te verbeteren. Een liefdevolle Koning aan de macht! Dat hij de mens mag verbeteren en gezondere normen en waarden bij mag brengen!
Maar net als toen geldt nu; het Koninkrijk is niet van deze wereld. Jezus kwam de weg wijzen terug naar het Paradijs, en niet om hier een Paradijs te creëren, wat onmogelijk is omdat het dualistische bestaansveld dat eenvoudigweg niet toelaat. De focus op deze wereld blijft bestaan. En er zijn vele machten en krachten, die we niet kunnen zien (omdat ze in de sfeer verblijven waar ook wij vertoeven tussen dood en een volgende incarnatie) die er ook alles voor doen deze wereld in stand te houden. Net als wij teren op energie uit deze wereld, doen de wezens in die sfeer (ook wel spiegelsfeer genoemd, waar diverse vibratieniveaus een onderscheid laten zien tussen diverse ‘hemelse’ en ‘helse’ sferen) dat ook. Ook zij hebben belang bij het voortbestaan van deze bestaansorde die geregeerd wordt door zelfzucht, of het nu zelfzucht is gericht op ‘het goede’ of zelfzucht gericht op ‘het kwade’. Veel van die wezens zijn door de mens zelf gecreëerd, zij bestaan uit energieën die uitgaan van de menselijke emoties, en zij zijn voortdurend bezig de mens zodanig te manipuleren dat meer energie voor hun eigen voortbestaan van de mens uitvloeit. Zo zijn we marionetten geworden van niet alleen manipulerende machthebbers en commercie, maar ook van astrale wezens, die, naar analogie van de machines in de film “the matrix” onze werkelijkheid manipuleren om ons uit te kunnen melken. De beroerde toestand waarin we verkeren gaat dus veel verder dan wat we met onze eigen ogen zien kunnen. Ook alle zogenaamde verheven wezens die ‘gechanneld’ worden om ons wijze lessen te brengen, komen uit de onzichtbare sferen van deze dualistische (ongoddelijke) wereld. Niet dat ze allemaal kwade bedoelingen hebben, velen kunnen de mens behulpzaam zijn in hun ontwikkeling. Maar zolang de mens niet openstaat voor werkelijk bevrijdende Kennis, zolang de mens zich niet openstelt voor God, en als zodanig alleen gericht is op verbetering van deze wereld of ‘verlichting’ van het zelf, blijft alle actie bindende actie.

De mens is in de ban van zichzelf, en als ze van God spreekt, spreekt ze van een ‘aardse’ God die de mens meer of minder starre normen van liefde en barmhartigheid bijbrengt, niet van de Liefde-Kracht die de ultieme bevrijding brengen kan. De hedendaagse mens mist alle nederigheid, overtuigd als ze is van haar eigen kennis over zowel de wereld als religieuze/spirituele zaken, en gehecht als ze is geraakt aan haar gevallen staat van zijn.
Het ‘zelf’ is hier heilig geworden, het ‘zelf’ mag zichzelf verdrinken in allerlei aardse geneugten, het ‘zelf’ mag zichzelf tot iets ‘goeds’ ontwikkelen, en het ‘zelf’ mag verlichting bereiken.
Is de mens dan niet altijd al zelfzuchtig geweest? Ja, zelfzucht hoort bij de mens, zelfzucht hoort bij een dualistische wereld. Het is in alle tijden maar een enkeling geweest die ‘de Weg naar Huis’ heeft gevonden. De mens is echter niet altijd zo koppig geweest, en zo uiterst onontvankelijk voor God. Het feit dat de mens minder mogelijkheden had en er minder afleiding was, maakte de mens nederiger. Het was in ieder geval veel makkelijker om voort te schrijden op de paden die richting het Pad van Bevrijding liepen. De mens was ‘armer van geest’, hun beker was niet tot de rand toe gevuld met aardse ‘nonsens’. De ontwikkeling van een betere levensstandaard en van de media had een zegen geweest kunnen zijn als de mens eenvoudig van geest was gebleven, en minder op zijn eigen geluk gefocust was.
Veel Goddelijke Zielen zijn naar de Aarde afgedaald om te helpen dit in goede banen te leiden; veel Kennis over de ware aard van de mens en de wereld is verspreid in de tijd dat de ontwikkelingen een sneltreinvaart hadden bereikt. De mens heeft het echter alleen gebruikt ter behoud van zichzelf en deze wereld, ter bevrediging en bevestiging.
De mens heeft laten zien er simpelweg niet aan toe te zijn. En daarom kan alleen het Vuur onze arrogantie nog verteren, alleen een Apocalyps kan de mens het hoofd weer doen buigen!

TNC

DE VALLEI VAN HET KONINKRIJK

Hij die zijn mannelijke kracht kent maar zijn vrouwelijk zachtheid weet te bewaren, bevindt zich in de vallei van het koninkrijk.

Nu hij eenmaal in de vallei van het koninkrijk is zal de eeuwige deugd hem niet verlaten, en zal hij teruggebracht worden tot de onbedorven en ongecompliceerde staat van een kind.

Hij die zijn eigen licht kent maar zelf in de schaduw blijft, is een voorbeeld voor het koninkrijk.

Nu hij een voorbeeld voor het koninkrijk is zal de eeuwige deugd hem niet verlaten en zal hij terugkeren tot de oneindigheid.

Hij die zijn eigen glorie kent, maar desondanks in het duister verblijft, is zelf de vallei van het koninkrijk.

Als we in de Bijbel lezen dat God de mens schiep naar zijn evenbeeld, dan moeten we niet denken dat dit op de gevallen persoonlijkheid slaat. De Ware Mens is de goddelijke Microkosmos, ook wel de Monade genoemd in de Oude Wijsheid, en de persoonlijkheid is een instrument waarmee de Monade zijn essentie kan benaderen, zijn doel kan kennen en zijn taak kan volbrengen. Dus als we horen dat de mens een zelfscheppend wezen is en dat zelfrealisatie zijn taak is, dan moeten we goed bedenken dat de menselijke manifestatie op een nieuwe manier begrepen moet worden, heel anders dan gebruikelijk.

De twee verschijningsvormen van de mens - man en vrouw - zijn fundamenteel verschillend en dat heeft de mensheid heel veel pijn en verwarring bezorgd op haar weg door het nadir*), en ook heeft het de banden met de gevallen wereld versterkt.

* Op dit moment bevindt de mensheid zich op het dieptepunt van een cyclus in spiritueel bewustzijn - ook wel het Kalitijdperk genoemd. De verdichting in de stof en de vereenzelviging daarmee zijn nu op hun sterkst. Spirituele onwetendheid is nu maximaal. Als gevolg hiervan is zelfstandig ontwaken tot het Goddelijke Universum nooit zo zwaar geweest als nu.
Omdat de mensheid niet in de richting van ontwaken beweegt, maar zij juist zichzelf en de hele planeet dreigt te vernietigen, is er een Goddelijk Plan tot Verlossing van de mensheid dat nu in deze donkere dagen ten uitvoer wordt gebracht. Vandaar dat er vanuit de Christus nu tijdelijk extra mogelijkheden worden geboden op tot het Goddelijk Universum terug te keren.

Vanaf het prille begin heeft de mensheid op haar reis door het nadir begrepen dat er tussen man en vrouw volledige samenwerking moet zijn. Maar wat deze samenwerking nu precies betekent en wat daar de bedoeling van is, is steeds op heel verschillende manieren geïnterpreteerd. De mensheid heeft in het nadir in feite nooit een werkelijk fijn afgestemde samenwerking kunnen bewerkstelligen, want de principes die daaraan ten grondslag liggen zijn nooit helemaal begrepen. Daarom zijn er ook perioden geweest waarin vrouwen onderworpen waren aan mannen, en perioden waarin mannen onderworpen waren aan vrouwen, en dan hebben we het nog niet eens over de ongezonde aard van hun relaties. Er was in het oude Egypte ooit een tijd dat de man gehoorzaamheid aan de vrouw moest beloven, en deze voorwaarde werd geformaliseerd in een huwelijkscontract. Later, toen de patriarchale kerken het huwelijkscontract formuleerden, werden deze rollen omgedraaid.

In de Gnostische magie is samenwerking tussen man en vrouw als gelijken altijd vanzelfsprekend geweest. Het is een absolute voorwaarde voor een spiritueel ingesteld persoon, want er kan werkelijk niets Goeds of bevrijdends worden bereikt als deze samenwerking niet vlekkeloos functioneert. We willen niet afdwalen van ons onderwerp, maar dit belangrijke principe van samenwerking moet hier eerst even genoemd worden om duidelijk te maken onder wat voor onwetendheid, angst en gebondenheid de mensheid in de periode van het nadir gebukt is gegaan. Deze hele desastreuze ontwikkeling werd namelijk veroorzaakt door het niet begrijpen van de ware betekenis van de polaire krachten in de menselijke aard.

Er stromen twee krachten uit de Monade - de goddelijke Microkosmos - en de Monade is Heel, en daarom androgyn. Deze twee stromen zijn gelijkwaardig, ook in betekenis. In relatie tot elkaar en wetenschappelijk gezien is de één negatief en de ander positief. Afhankelijk van het geslacht van de dualistische microkosmos - de persoonlijkheid - zijn deze twee stromen verschillend gepolariseerd. Daarom kun je zeggen dat er twee groepen van gevallen microkosmossen zijn. In de ene groep is de monadische stroom positief gepolariseerd, en in de andere negatief. Deze twee groepen moeten ondanks hun gelijkwaardigheid scherp onderscheiden worden. Om dit uitgangspunt van gelijkheid in ongelijkheid over te brengen gebruiken we de term ‘omgekeerd proportioneel’, vandaar ook de uitdrukking ‘omgekeerd proportionele polarisatie’. Het betekent dat beide polen in beide groepen aanwezig zijn, maar in de ene groep overheerst de positieve pool en in de andere de negatieve. Deze uitdrukking zullen we niet in het woordenboek vinden, want als concept is het onbekend. Als het wel bekend was zou de wereld er nu ongetwijfeld heel anders uitzien!

Een van de gevolgen van de omgekeerd proportionele polarisatie is dat er twee vormen zijn die de Monade aanneemt om zich op alle vlakken van dualistische manifestatie uit te drukken. Dit zijn de mannelijke en de vrouwelijke. In de mannelijke vorm overheerst de mannelijke kracht als de positieve pool, en in de vrouwelijk vorm overheerst vrouwelijke zachtheid als de positieve pool.

Om misverstanden te vermijden moeten we eerst weten wat de Tao Te Ching bedoelt met ‘mannelijke kracht’ en ‘vrouwelijke zachtheid’, want de wereld heeft daar zo zijn eigen ideeën over.

In de Gnostische filosofie verwijst het woord ‘kracht’ naar de oorzakelijke kracht van de Wil. De monade bezit een enorme kracht en een hele serie machtige vermogens, en daarmee moet het Goddelijke Plan uitgevoerd worden.

De term ‘zachtheid’ verwijst naar het vrouwelijke aspect van de Monade, die Creatief en Verzorgend is; soms wordt die ook wel Actieve Intelligentie genoemd.

De goddelijke essentie is dus op twee manieren in de Monade aanwezig: als oorzakelijke kracht, Wil, en als creatieve Intelligentie; oftewel als mannelijke kracht en vrouwelijke zachtheid. Vanwege de omgekeerd proportionele polarisatie is er een aspect van de goddelijke essentie - de Wil - geconcentreerd in de oorspronkelijke prototypische man, en het andere aspect - de creatieve Intelligentie - is samengebald in de prototypische vrouw. Dit wil natuurlijk niet zeggen dat de tegenovergestelde pool van de Monade niet eveneens aanwezig is in ieder prototype; dat is wel degelijk het geval.

Het zou volkomen zinloos zijn te proberen de ideale man of vrouw te beschrijven. Die bestaan gewoonweg niet in dit driedimensionale nadir! Ons doel is om het in de Tao Te Ching geboden begrip over te brengen hoe iedere Monade een ideaal persoonlijkheidsinstrument zal kunnen krijgen om zich uit te drukken, en hoe deze noodorde van bestaan opnieuw zijn goddelijk doel zal kunnen verwezenlijken met de inspanningen getroost door deze volmaakte instrumenten.

We moeten hierbij niet vergeten dat in de Bijbel staat dat de bewoners van het Koninkrijk der Hemelen noch trouwen, noch als bruid gegeven worden. Het huwelijk is een hulpmiddel dat in het leven in het nadir noodzakelijk werd. Door de Gnosis is het geaccepteerd, maar het is niet essentieel voor het bevrijdende leven zelf.

Wat wel essentieel is, is de spontane samenwerking tussen de twee stromen van de monade op alle gebieden van stof en Geest. Laten we dit belangrijke feit niet oppervlakkig tegemoet treden. We willen alleen maar stellen dat alle Gnostische ordes in de loop de eeuwen hier opvattingen over hebben verkondigd die erg verschilden van die van de meeste mensen. Het onbegrip en de laster waarmee deze opvattingen en gedragingen werden beantwoord, werden vaak door hun vijanden gebruikt om hen te schaden.

Nu hebben we een basis om hoofdstuk 28 van de Tao Te Ching goed te kunnen begrijpen: Hij die zijn mannelijke kracht kent maar zijn vrouwelijk zachtheid weet te behouden, bevindt zich in de vallei van het koninkrijk. We kunnen dit ook omdraaien: Zij die haar vrouwelijke zachtheid kent, maar toch haar mannelijke kracht weet te toe te passen, bevindt zich in de vallei van het koninkrijk.

Er bestaat dus een oorzakelijke Kracht, en een creatieve Intelligentie. Beiden komen ze uit de Monade. Deze twee complementaire krachten zijn onderling ook erg afhankelijk van elkaar: zonder de vrouwelijke creatieve Intelligentie zou de oorzakelijke Kracht - de goddelijke Wil - machteloos zijn voor Schepping en Evolutie, en omgekeerd zou de schoot van Moeder Natuur zonder het mannelijke zaad van de Kracht van de Wil onbevrucht blijven, dor en kaal. De goddelijke Wil wordt dus gerealiseerd via creatieve Intelligentie, en zo vormen de twee monadische stromen één geheel. Via deze eenheid kan de Vrucht van het goddelijke Huwelijk worden gerealiseerd. Met andere woorden: als we de twee monadische activiteiten in onze persoonlijkheid kunnen activeren, dan zal het Goddelijke Kind in ons geboren worden. Dit is de “enige ware Zoon van God”: goddelijke Liefde, Christus. Goddelijke Liefde wordt geboren uit de vereniging van het vrouwelijke en het mannelijke principe van het Tao: Yin en Yang.

De “vallei van het koninkrijk” is een oud-Chinese benaming van een plaats waar werkelijk alchemistisch werk gedaan wordt. Net zoals de mensen hun huizen in de valleien bouwen vanwege het vruchtbare land, zo zal een oprecht spirituele aspirant de ‘vallei binnengaan’ - de plaats waar de Christushiërarchie in de dualiteit aan het werk is - en daar bereidt hij zich voor op het manifesteren van een harmonieuze samenwerking tussen de twee monadische krachten in hem: de Oorzakelijke Kracht en de grootste Creatieve zachtheid.

Alleen op deze basis kan er een eenheid en een samenwerking bestaan tussen hen wiens manifestatievormen van hun persoonlijkheid verschillen vanwege de omgekeerd proportionele polarisatie.

Bron: Gnostische commentaren op de Tao Te Tjing
Thenewcall

HET GROTE HEIMWEE

Mirdad: Het grote heimwee is als een nevel. Uitgaande van het hart sluit het het hart buiten, zoals een nevel uitgaande van land en zee zowel de zee als het land uitwist. En zoals de nevel het oog berooft van de zichtbare werkelijkheid en zich tot de enige werkelijkheid maakt, onderwerpt dit heimwee de gevoelens van het hart en maakt zich tot een allesoverheersend gevoel. En hoewel schijnbaar even vormloos, blind en doelloos als de nevel, is het toch, evenals de nevel, vervuld van ongeboren vormen, daarbij helder van gezicht en heeft het een zeer bepaald doel.

Het grote heimwee is ook als een koorts. Zoals koorts door het lichaam te verhitten de vitaliteit ervan verzwakt, maar tevens de gifstoffen in het lichaam doet verbranden, zo verzwakt dit heimwee dat uit een innerlijk conflict in het hart geboren wordt het hart, maar tevens verteert het de droesem ervan en alles wat overbodig is.

Het grote heimwee is ook als een dief Zoals een dief al stelend zijn slachtoffer van een last bevrijdt, hoewel hij hem verbitterd achterlaat, neemt ook dit heimwee heimelijk alle lasten weg van het hart, maar laat het troosteloos en bezwaard achter vanwege de volkomen afwezigheid van iedere last.

Breed en groen is de oever, waar mannen en vrouwen hun voorbijgaande dagen wegdansen, wegzingen, wegzwoegen en wegwenen. Maar vreeslijk is de vuur en rook brakende stier die hun voeten blokkeert en hen op de knieën doet vallen, hun liederen weer in hun stembanden terugjaagt en hun gezwollen oogleden met hun tranen toesluit.

Breed en diep is de rivier die hen van de andere oever scheidt. Zij kunnen er niet overheen zwemmen, roeien of varen. Weinigen, zeer weinigen van hen wagen het hem te overbruggen met een gedachte. Maar allen, vrijwel allen, verlangen hevig op hun oever te blijven, waar iedereen voortgaat zijn zo geliefde wiel rollend te houden.

De mens met het grote heimwee heeft geen lievelingswiel om te rollen. Te midden van een wereld die gespannen en jachtig bezig is, is alleen hij zonder bezigheid en zonder haast. Bij een mensheid zo keurig van kledij, van taal en van manieren, voelt hij zich als naakt, onbeholpen en een hakkelaar.
Hij kan niet lachen met de lachers, en niet wenen met de wenenden. De mensen eten en drinken en hebben plezier in eten en drinken. Hij eet zonder dat zijn tong gestreeld wordt en zijn drinken smaakt hem flauw.

Anderen leven in paren of proberen zich tot paren te vormen. Hij loopt alleen, slaapt alleen en droomt zijn dromen alleen. Anderen zijn rijk aan werelds vernuft en wereldse wijsheid; hij alleen is dom en onwijs. Anderen hebben gezellige hoekjes die zij hun tehuis noemen; hij alleen is zonder tehuis. Anderen hebben bepaalde plaatsen op aarde die zij vaderland noemen en waarvan zij met luide stem de roem verkondigen; hij alleen heeft geen plaats om te bezingen en haar zijn vaderland te noemen. Want het oog van zijn hart is op de andere oever gericht.

Een slaapwandelaar is de mens met het grote heimwee, in een wereld die schijnbaar zo helder wakker is. Hij wordt getrokken door een droom die zij die rondom hem zijn niet zien en niet voelen. Daarom halen zij hun schouders op en maken zich vrolijk over hem. Maar als de god van de vrees - de vuur en rook brakende stier - ten tonele verschijnt, moeten zij in het stof bijten, terwijl de slaapwandelaar, over wie zij hun schouders ophaalden en zich vrolijk maakten, op de vleugelen van het geloof boven hen en hun stier wordt uitgetild en hoog over de andere oever heen naar de voet van de woeste berg wordt gedragen.

Dor, woest en troosteloos is de streek waarover de slaapwandelaar vliegt. Maar de vleugelen van het geloof zijn sterk en de man vliegt voort.
Somber, kaal, en huiveringwekkend is de berg aan welks voet hij neerkomt. Maar het hart van het geloof weet van aarzelen noch wijken en het hart van de man klopt onvervaard voort.
Rotsachtig, glibberig en nauwelijks te onderscheiden is het spoor dat hij bergopwaarts volgt. Maar zacht als zijde is de hand en vast de voet en scherp het oog van het geloof en de man klimt verder.

Op zijn weg ontmoet hij mannen en vrouwen die zich met grote inspanning tegen de berg opwerken langs een brede, vlakke weg. Dat zijn de mensen van het kleine heimwee die vurig verlangen de top te bereiken, maar met een lamme, blinde gids. Hun gids is hun geloof in wat het oog kan zien, het oor kan horen, de hand kan voelen en de neus en de tong kunnen ruiken en proeven. Sommigen van hen komen niet hoger dan de enkels van de berg; anderen klimmen tot zijn knieën; weer anderen tot zijn heupen en zeer weinigen tot zijn gordel. Maar allen glijden met hun gids terug en tuimelen langs de berg omlaag, zonder ook maar een glimp van de prachtige top gezien te hebben.

Kan het oog alles zien wat er te zien is en het oor alles horen wat er te horen is? Kan de hand alles voelen wat er te voelen is en de neus alles ruiken wat er te ruiken is? Of kan de tong alles proeven wat er te proeven is? Eerst als geloof, uit de goddelijke verbeelding geboren, de zintuigen te hulp komt, zullen zij werkelijk waarnemen en ladders worden naar de top.

Zintuigen verstoken van geloof zijn hoogst onbetrouwbare gidsen. Ofschoon hun weg vlak en breed schijnt, is hij toch vol verborgen voetangels en klemmen. Zij die deze weg kiezen voor een opgang naar de top van de vrijheid komen onderweg om, of glijden uit en tuimelen terug naar de plaats waar zij hun tocht begonnen. En daar wordt menig gebroken been gespalkt en menige gapende wond gehecht.

De mensen met het kleine heimwee zijn zij die, als zij met hun zintuigen een wereld hebben opgebouwd, deze alras klein en benauwd gaan vinden en dan naar een ruimer en frisser tehuis verlangen. Maar in plaats van nieuwe materialen te zoeken en een nieuwe meesterbouwer, scharrelen zij de oude materialen bij elkaar en wenden zich tot dezelfde architect - de zintuigen - om het ruime re tehuis voor hen te ontwerpen en te bouwen. Nauwelijks is het nieuwe bouwsel gereed, of zij vinden het even klein en benauwd als het oude. Zo gaan zij voort met afbreken en opbouwen, en slagen er nimmer in het tehuis te bouwen dat hun het gerief en de vrijheid geeft waarnaar zij hunkeren, want zij vertrouwen erop dat hun bedriegers hen tegen bedrog zullen vrijwaren. Evenals de vis, die uit de bakpan in het vuur springt, ontvluchten zij een kleine waan om zich door een grotere te laten vangen.

Tussen de mensen van het grote en die van het kleine heimwee bevinden zich de onmetelijke kudden konijnenmensen die in het geheel geen heimwee voelen. Zij vergenoegen zich ermee hun holen te graven, daarin te leven en er zich voort te planten en te sterven. Zij vinden hun holen uitermate elegant, ruim en warm en zouden ze niet voor de weelde en pracht van een koninklijk paleis willen ruilen. En zij grinniken om alle slaapwandelaars, vooral om hen die een eenzaam spoor volgen waar slechts weinig, moeilijk zichtbare voetafdrukken voorkomen.

Als een adelaar die bij een kip van een achtererf is uitgebroed en met het broedsel van die kip wordt opgesloten, zo is de mens met het grote heimwee te midden van zijn medemensen. Zijn kuikenbroertjes en zijn kippenmoeder zouden willen dat hij als een van de hunnen was, dat hij hun aard en gewoonten deelde en leefde zoals zij. En hij zou willen dat zij evenals hij droomden van de wijde, onbegrensde lucht.

'Spoedig echter ontdekt hij een vreemdeling en een paria onder hen te zijn en hij wordt door allen, zelfs door zijn moeder, gepikt. Maar de roep van de bergtoppen weerklinkt luid in zijn bloed, en de stank van de kippenren is een kwelling voor zijn neus. Toch verdraagt hij dit alles in stilte, tot zijn verentooi volledig is. Dan verheft hij zich in de lucht en werpt een liefdevolle blik ten afscheid op zijn voormalige broers en hun moeder die vrolijk voortgaan met kakelen, terwijl zij in de aarde wroeten naar meer zaad en meer wormen.

Uit Mirdad
Mikhail Naimy

DAT HET GROOTSTE KWAAD IN DE MENSEN IS
DAT ZIJ GOD NIET KENNEN

1 Waar spoedt ge u heen, 0 mensen, gij die beneveld zijt omdat ge u bedronken hebt aan het woord dat alle Gnosis mist, het woord der volstrekte onwetendheid, dat ge niet kunt verdragen en dat ge nu dan ook eindelijk uitbraakt?

2 Houd op en word nuchter: zie weer met de ogen van uw hart. En zo niet allen dit kunnen, dan tenminste zij die daartoe in staat zijn. De boosheid der onwetendheid overstroomt de ganse aarde, richt de ziel, die in het lichaam opgesloten is, te gronde, en belet haar de haven des heils binnen te lopen.

3 Laat u dus niet meeslepen door het geweld van de stroom, maar laat degenen onder u die in staat zijn de haven des heils te bereiken, gebruik maken van de tegenstroom en er binnenlopen.

4 Zoek hem die u bij de hand zal nemen en u zal geleiden naar de poorten van de Gnosis, waar het heldere licht straalt waarin geen duisternis is; waar niemand dronken is, maar allen nuchter zijn en met het hart opzien tot hem die gekend wil worden.

5 Maar weet wel: zijn stem kan niet vernomen worden en zijn naam niet uitgesproken worden, noch kunnen stoffelijke ogen hem aanschouwen: alleen de geestziel is daartoe in staat.

6 Daarom moet ge eerst het kleed dat ge draagt verscheuren: het weefsel der onwetendheid, het fundament der boosheid, de kluister van het verderf, de licht loze gevangenis, de levende dood, het lijk met zintuigen, het graf dat ge met u omdraagt, de plunderaar die bij u inwoont en u zijn haat toont door hetgeen hij liefheeft en zijn afgunst door hetgeen hij haat.

7 Zodanig is het vijandig kleed waarmee ge u hebt omhuld, het kleed dat, door u het ademen te beletten, u tot zich neerhaalt, opdat ge maar niet weer ziende zult worden, en, door het aanschouwen van de schoonheid der waarheid en van het goede dat daarin besloten ligt, zijn boosheid niet zult haten en zijn lagen en listen niet zult doorzien.

8 Het maakt uw zintuigen ongevoelig, door ze met een overvloed van materie af te sluiten en van zondige wellust te vervullen, opdat ge niet zult horen wat ge zo nodig horen moet, en niet zult zien wat ge zo van node hebt te zien.

Hermes Trismegistus
Derde Boek
Bron: de Egyptische Oer-Gnosis III

DE ONZICHTBARE OORLOG TEGEN DE MENSHEID

Vandaag de dag leven we in een tijd waarin het leven steeds turbulenter en stressrijker wordt. Er zijn, zoals in diverse profetieën is voorspeld, verderfelijke krachten en machten die zich steeds sterker doen gelden om hun heerschappij in deze eindtijd te handhaven en te versterken. Gevoelige mensen, en ook de meer opmerkzame mensen uit de massa, voelen de toenemende druk en ongezonde invloed die hiervan uitgaan. Er komen steeds meer plannen en methoden voor het onderdrukken van een werkelijk spiritueel bewustzijn en een ware spirituele ervaring, en de gebruikte methoden worden ook steeds krachtiger. Er worden steeds krachtiger en geslepener middelen aangewend om te zorgen dat men geen bevrijding vindt van de fysieke en occulte (niet-fysieke) controlesystemen die de menselijke beschaving manipuleren en vormen.
Hoewel dit onderwerp velen beangstigt, hebben wij ons al geruime tijd moeite gegeven het in de wereld bekend te maken, want het is hard nodig dat de mensen gewaarschuwd en op de hoogte gebracht worden. Onze eigen ervaringen maakten duidelijk dat er een tijd zou komen dat er meer mensen zich van deze invloeden bewust zouden worden, en waarin ze op zoek zouden gaan naar meer helderheid en begrip hierover. De mensheid wordt nu dankzij de moderne communicatietechnieken zoals internet etc. op de hoogte gebracht van de meer herkenbare vormen van propaganda via de media, zoals politiek, economie en militaire activiteiten, maar desondanks zijn er op dit moment toch maar heel weinig mensen die werkelijk goed op de hoogte zijn van de heftige aanval op het collectieve bewustzijn van de mensheid.
In deze tijd bestaat er een potentieel voor een wereldwijd ontwaken en spiritueel realiseren, en er zijn mensen, mensen met een zeker nderscheidingsvermogen, die er naar streven om zich zoveel mogelijk los te maken van "de matrix,"* - en al is dat niet mogelijk voor het lichamelijk deel van ons wezen, dan toch in elk geval in gedachte en aspiratie, hoe uitdagend dat ook mag zijn. Maar loskomen van de matrix, en je innerlijke leven en houding aanpassen, lokt wel speciale reacties uit van de allesdoordringende intelligentie van de matrix zelf. De gevolgen hiervan oefenen nu druk uit op de hele mensheid, en dat is in de wereld voelbaar als een gespannenheid en druk waar men niet aan kan ontsnappen.
*) Deze term is een nauwkeurige metafoor die we ontleend hebben aan de zeer allegorische film "The Matrix".

De levende en intelligente matrix en zijn onbelichaamde, maar voortdurend actieve dienaren reageren vijandig op iedereen die een serieuze poging doet om zich ervan te bevrijden. Sommige van die reacties zijn heel duidelijk herkenbaar voor iemand die goed is geïnformeerd, en ieder gevoelig mens zal ze zeker waarnemen. Iemand die zich meer bewust is geworden, zal zich van nature in een richting bewegen die tegen die van de stervende wereldorde in gaat. Dat betekent dat hij periodes van verduistering van zijn bewustzijn zal meemaken die niet verklaard kunnen worden met alleen de bekende invloeden uit de wereld. Zulke periodes kunnen uren, maar soms ook wel weken of nog langer duren, om uiteindelijk plotseling weer op te houden en het slachtoffer alleen te laten. En dan heeft hij eindelijk weer de kostbare tijd en gelegenheid om weer op krachten te komen. De matrix reageert steeds vijandiger op zielen die hun weg naar bevrijding zoeken, of die een spiritueel Licht in hun bewustzijn dragen, en enkele van de symptomen van die vijandige reacties zijn: onrust en psychische stress, twijfels, schuldgevoel, gedachten en gevoelens van gebrek aan eigenwaarde, verwarring en het onvermogen om helder te denken. Maar er zijn er nog wel meer, bijvoorbeeld: allerlei fysiologische gevolgen zoals hoofdpijn, hartkloppingen en slapeloosheid, maar ook desoriënterende gedachte-impressies, 'stemmen horen', en dwangmatig terugkerende gedachten, en ook klachten als extreme vermoeidheid en krachteloosheid zoals bij CVE (chronisch vermoeidheids syndroom), lusteloosheid en depressies.
Zulke occulte aanvallen zijn bedoeld om het vertrouwen, het gevoel van eigenwaarde, de oplettendheid en het besef van wat er eigenlijk gaande is te ondermijnen. Ze zijn gericht op het voeden van het gevoel tekort te schieten en te falen, en daarmee een schuldgevoel en gevoelens van schaamte aan te wakkeren. Ze stimuleren de behoefte om 'persoonlijke problemen op te lossen' of anders allerlei afleidingen te zoeken in diverse lagere verlangens en behoeften.* Hierdoor zal het slachtoffer op allerlei manieren naar verlichting van de klachten gaan zoeken, omdat hij oprecht gelooft dat er iets mis is met hem, of dat hij zwak is, of op een andere manier een laag aangeschreven en onvolwaardig persoon is. Maar zulke symptomen kunnen van het ene op het andere moment, en volkomen onverklaarbaar, totaal verdwijnen, alsof er ineens een knop wordt omgedraaid. En dan blijft er een relatief heldere geest en een schoon bewustzijn over, en men vraagt zich verwonderd af wat er eigenlijk aan de hand was.
*) Als het slachtoffer ervoor kiest om toe te geven aan de verleidingen van de grove indrukken van het oppervlakkige aardse leven, en zich te richten op het bevredigen van de eigen behoeften (bijvoorbeeld roken drinken, eten, seks, plezier en vermaak, en betekenisloze sociale contacten), dan kunnen de symptomen heel goed minder worden, en ook kan het heel goed zijn dat hij zich door zulke afleidingen minder van de symptomen bewust is, en er dus ook minder last van heeft.

Op dit moment kunnen we overal ter wereld de fysieke verschijnselen waarnemen die te maken hebben met deze onophoudelijke en onzichtbare oorlog. Deze verschijnselen worden vanuit de innerlijke kant van het leven bij de mens binnengebracht. En dat wordt mogelijk gemaakt en gekanaliseerd door de algemene staat en de gedachtepatronen van het massabewustzijn. Deze aanslag op de mensheid wordt door vrijwel iedereen op dezelfde manier ervaren, maar er zijn veel mensen die zich hebben geconformeerd aan de matrix, en die zich naar 'psychisch aanvaardbare' normen gedragen, zoals die door de heersende machten van deze wereld gesteld zijn. Deze mensen zijn uit gewoonte gewend geraakt aan de meeste effecten, en dat breng een verharding van het bewustzijn teweeg, en een psychische en spirituele ongevoeligheid die daarmee samenhangt. Tot op heden geldt, dat zolang iemand meedoet met het systeem - 'de matrix' - en hij hem dus ondersteunt en voedt, hem over het algemeen de heftigere aanvallen en de onvermijdelijke gevolgen van Armageddon bespaard blijft. Het kan dan zelfs zijn dat hij zich aangemoedigd en geïnspireerd voelt om werk te maken van zijn aardse en wereldse ambities, omdat hij in symbiose is met - en dus gevoed wordt door - de grove energieën en krachten die op dit moment de Aarde beheersen en volledig overspoelen. Deze energieën laten geen mens onaangeraakt, en de grote meerderheid van de mensen heeft zich er volledig mee geïdentificeerd en zich er ondergeschikt aan gemaakt. Zolang de mensen 'het beest tevreden houden' door de matrix op een of andere manier te voeden - met hun instelling, hun denken, en hun emotionele reacties -, en zolang de mensen in dezelfde pas blijven lopen en niet uit het gelid lopen, zo lang zullen ze gevrijwaard blijven van de reprimandes en de druk van een corrigerende straf. Net als in het leger. Om de schijn van 'leven' op Aarde op te blijven houden, en hem nog te versterken, kunnen deze mensen zelfs beloond worden met materieel succes en een gevoel van voldoening. Maar deze laatste vorm van beloning is wel een tijdelijke, en omdat hij bij de lagere psyche van de mens behoort, moet men daarna weer een nieuwe geschikte activiteit zoeken om zich voor in te zetten om zo een nieuw moment van voldoening te bewerkstelligen. Er zijn echter ook mensen die werkelijk proberen zich van de matrix te bevrijden. Zij wagen zich dus voorbij de grenzen die het plafond van hun bewustzijn bepalen - al is het maar een heel klein beetje -, en zij zullen daarom hoe dan ook de woede ondervinden van de 'bewakers' - de 'sentinels' en de 'agenten' van de matrix -, want die woede moet hun bewustzijn terug dwingen naar een meer controleerbaar en beheersbaar niveau.
Zelfs als iemand zich niet laat beïnvloeden door de indoctrinatie van de maatschappij, dan nog wordt het menselijk bewustzijn door de allesdoordringende matrix geleidelijk aan geconditioneerd. Door middel van negatieve feedback wordt bereikt dat men in het vervolg bepaalde houdingen, ideeën en bewustzijnsstaten zal vermijden. Dat zulke verborgen manipulatie wordt toegelaten hangt samen met de werkingen die inherent zijn aan het menselijk ego, ofwel de verzameling persoonlijke ‘werktuigen’ die iedere ziel bij incarnatie in gebruik neemt. Om maar een voorbeeld te geven: de geest wordt heel makkelijk geconditioneerd door prikkels van pijn en genoegen, en de subtiele lichamen die deel uitmaken van de menselijke aura zijn zeer gevoelig voor impressies. Daardoor kunnen de verborgen agressors van de mens via het langdurig uitoefenen van onnatuurlijke druk, de subtiele lichamen zo kneden dat ze specifieke en tot gewoonte wordende reactiepatronen produceren.
Het is altijd al zo geweest, maar in deze tijd van steeds sterker wordende planetaire spanning en reiniging geldt het nog meer dat het een buitengewone stoutmoedigheid, toewijding en spirituele instelling vereist als een ziel werkelijk het Ware Pad wil volgen. Dat pad vereist immers het achterlaten van alle gebruiken van de wereld en de uitgangspunten van de maatschappij, om zo de verstandige reis te ondernemen die leidt tot het vinden van vrijheid buiten de matrix-gevangenis. Voor vele oprechte zoekers naar de Waarheid bestaat in deze moeilijke tijden het gaan van De Weg voor een groot deel uit het simpelweg verdragen en uithouden van deze onophoudelijke aanslagen door een houding van onthechtheid en overgave te bewaren. En dat vaak in het pijnlijke besef dat ze veroordeeld zijn tot een braaf, gedwee en spiritueel beperkt bewustzijn dat onder voortdurende bewaking staat. Want alleen met onvoorwaardelijke overgave kan men de verdere moeilijkheden voorkomen die zo vaak het gevolg is van haastige - maar heel begrijpelijke - reacties in een wereld waar niet alleen ware Gerechtigheid, maar ook een gevoel voor eerlijkheid en sportiviteit zelfs bij de rechtschapenen volledig ontbreekt. "Weerstreef het kwaad niet." - Jezus. Lijdzaamheid en diep vertrouwen zijn de kwaliteiten die we op dit 'uur der kruisiging' nodig hebben, zoals dit ook gedemonstreerd werd door Jezus zelf toen hij aan het kruis hing. Dat velen het gevoel hebben dat God hen verlaten heeft, is begrijpelijk en heel normaal.
Vandaag de dag is deze wereld misschien wel meer dan ooit tevoren de wereld van het kruis*, en de mensen die daadwerkelijk hun leven in overeenstemming met Waarheid willen leiden, torsen dan ook het zware gewicht van het Kruis op hun schouders. Jezus zei ook tegen de mensen die dachten dat ze er klaar voor waren om in Christus' voetsporen te treden: "Je moet eerst goed weten wat de kosten zijn" voordat je op Weg gaat. Toch heeft de spiritueel verstandige mens eigenlijk helemaal geen andere keus; hij kan kiezen tussen de bereidheid het kruis te dragen, of zich gewonnen geven en daarmee de krachten dienen die zich juist richten tegen de bevrijding van de ziel - de bevrijding van gebondenheid aan onwetendheid en dood.
*) Dit is de naam waaronder deze wereld al eeuwen bekend staat bij de spiritueel bewuste leden van onze galactische gemeenschap.

Eerst waren deze ontwikkelingen alleen merkbaar voor gevoelige mensen die konden waarnemen in de subtiele, innerlijke bestaansvlakken van deze wereld, omdat ze zich daar afspeelden. Maar nu beginnen ze zich nu ook op het materiële en fysieke vlak te manifesteren. Er komt steeds meer bewijs boven water dat aantoont dat diverse vormen van psychologische en fysieke controle een rol spelen in het uiterlijke functioneren van de maatschappij. De mensheid wordt beetgenomen en gemanipuleerd op een gigantische en alomvattende schaal, en het bedrog dat vroeger nog relatief subtiel en onopvallend was, wordt steeds duidelijker zichtbaar. Men kan geen krant meer lezen zonder dat er iets in staat over alweer een land dat zich boos maakt over de corruptie van zijn regeringsleiders - dat zijn de polariteiten van Armageddon die nu in de fysieke wereld steeds duidelijker merkbaar worden, als gevolg van de spanningen die zich in de innerlijke bestaansvlakken manifesteren.
De fysieke ethers van de Aarde zijn al verzadigd met elektromagnetisch lawaai. Veel hiervan is het gevolg van onze communicatiemiddelen, maar sommige frequenties zijn bij de mens van nature in zijn collectieve bewustzijn aanwezig, en deze frequenties worden ook gebruikt om opzettelijk signalen uit te zenden die onrust, verwarring en verzwakking brengen voor het gevoelige innerlijke wezen. Naast de fysieke vervuiling die het bijproduct is van de menselijke handel en industrie, wordt de lucht die we inademen ook met opzet vervuild met bewustzijnsveranderende en -onderdrukkende chemische stoffen. Hierdoor wordt de mensheid steeds verder gestuurd in de richting van verdovende activiteiten en afleiding, waarbij ze dagelijks onder druk worden gezet om zich aan te passen en zich dus te conformeren aan de plannen van de matrix.
Deze uiterlijke manifestaties zijn de onvermijdelijke neerslag van de innerlijke psychische vervuiling die er in de maatschappij bij de mensen is ontstaan als gevolg van duizenden jaren lang onophoudelijk denken en verlangen. De mentale en emotionele werelden die horen bij de fysieke planeet, d.w.z. de auralagen van de Aarde, staan bol van het lawaai en de giftige wolken van ongezonde leefwijzen. Onze Aarde is heel erg ziek. Een houding bewaren van kalme onthechtheid vanuit het besef van wat er gaande is, is de verstandigste manier om om te gaan met de omstandigheden in deze laatste dagen van de cyclus. Goed weten wat er occult gezien aan de hand is, helpt om te vermijden zich persoonlijk betrokken te voelen bij de komende verschijnselen van een wereld in crisis. En dat zal van onschatbare waarde blijken om de juiste focus en houding te kunnen bewaren, want daarmee kan men voorkomen dat men overweldigd wordt door de steeds heftigere en sterkere aanvallen.
Het menselijk bewustzijn begeeft zich in de richting van crisis, en er is weinig hoop meer dat er nog voor het einde van dit tijdperk een ommekeer plaatsvindt. Er wordt weliswaar steeds vaker en sterker geprotesteerd tegen de meer tastbare ontwikkelingen van de eindtijd ( "oorlogen en geruchten over oorlog"), maar een werkelijk fundamentele verandering kan alleen optreden als hun fundamentele oorzaak en bron door de mensheid onder ogen gezien wordt. En dat laatste heeft de mensheid eeuwenlang geweigerd. Daarom kunnen we verwachten dat onze wereld steeds meer in vuur en vlam zal komen te staan in de periode tot aan de voorspelde en onvermijdelijke Apocalyps.
Iedere ziel heeft de verantwoordelijkheid om de waarheid van al dit soort zaken te onderzoeken, en het is ook zijn beste kans. Hierbij moet hij grondig en nauwgezet te werk gaan, zodat hij kan zien wat er werkelijk gaande is in de wereld. We moeten niet bang zijn om de waarheid volledig het hoofd te bieden, zelfs niet als dat onaangenaam blijkt, want als we zoeken naar de Waarheid, zullen we zowel het goede als het kwade onder ogen moeten zien. En dan, als we de zaken helder kunnen zien, dan kunnen we een objectieve houding aannemen. Dan kunnen we ook begrijpen dat al die narigheid en moeilijkheden de prijs zijn die we op ons Pad wel moeten betalen, en dat we verder moeten gaan in bereidwilligheid en toewijding aan wat waar is. Ondanks alle uiterlijke verschijnselen moeten we trouw blijven aan onze innerlijke roeping, wat die ook is. De wijze geeft niet toe aan hoop, noch laat hij zich verleiden tot spijt, maar in plaats daarvan treedt hij de zaken tegemoet zoals ze zijn, zodat hij bewust, eerlijk en standvastig De Weg kan gaan in spirituele overgave.

Uit: Ongewone Inzichten
Thenewcall

MYSTIEK VAN MAN EN VROUW

In het universum bestaan twee fundamentele principes die weerspiegeld worden in alle verschijnselen van de natuur en van het leven. De gehele schepping is het werk van deze twee beginselen, het mannelijke en het vrouwelijke. Om vrucht te dragen zijn deze twee principes verplicht samen te werken; van elkaar gescheiden zijn ze niet productief. Daarom zijn ze altijd naar elkaar op zoek. Niets is voor een levend wezen van groter belang dan de ontmoeting met zijn tegenpool en men kan stellen dat de grootste problemen waar mannen en vrouwen mee worstelen, hun oorsprong vinden in een slecht begrip van dit vraagstuk. Want ook zij zijn een manifestatie van de twee principes in de wereld.

Een mysticus zegt dat hij God zoekt. In werkelijkheid is wat hij God noemt niets anders dan zijn complement waarmee hij zich al zoekend probeert te verenigen, waarmee hij wil versmelten opdat hij een volledig, volmaakt wezen zal kunnen worden. Vóór het zover is, voelt hij zich onvolledig, verminkt. Alle wezens zoeken enkel hun aanvullend principe dat in de inwijdingswetenschap de 'zusterziel' wordt genoemd, om tenslotte de volheid te vinden. Alleen de vorm waaronder zij die zoeken is verschillend.

Elk menselijk wezen bezit een zusterziel. Toen de mens zich als een vlam, als een vonk van de Schepper losmaakte, was hij twee-in-één, en deze twee delen vulden elkaar volmaakt aan: elk was de perfecte tegenpool van de ander. Ja, in oorsprong was het menselijk wezen tegelijk man en vrouw en zo'n compleet wezen heeft men 'androgyn' genoemd ( van het Griekse 'andros' (man) en 'gyne' (vrouw) ). Vervolgens, in de loop van de evolutie, werden de positieve en negatieve pool van deze eenheid van elkaar gescheiden; zo ontstond de scheiding der geslachten en ieder ging zijns weegs om los van de ander verder te evolueren. Dat deze twee helften in staat zijn elkaar gedurende de gehele evolutie te herkennen, komt doordat elk het beeld van de ander in de diepte van zijn wezen meedraagt; ieder heeft op de ander zijn zegel gedrukt.

Begrijp me nu niet verkeerd: omdat u zojuist vernomen hebt dat uw echtgenoot of echtgenote zeker niet uw zusterziel is, verschaft u nu geen goede reden om hem of haar te verlaten. Integendeel, dit is het moment om te bedenken dat u beiden in feite twee vennoten bent die samen een werk hebben te verrichten en dat het noodzakelijk is het goed met elkaar te kunnen vinden, tot de dood u scheidt.

Vanuit filosofisch standpunt kan men zeggen dat wij onze zusterziel zelf zijn, namelijk de andere pool van ons wezen. Als wij hier beneden zijn, is onze tegenpool daarboven en deze vormt een eenheid met de hemel, met de engelen, met God, in volmaaktheid en volheid. Daarom onderwees men de discipelen in alle Inwijdingen hoe zij zich konden verenigen met deze andere pool. In India verschaft de Jnani-yoga de methoden waardoor de yogi de eenwording met zijn hoger Zelf bereikt, want door de vereniging met zijn hoger Zelf verenigt hij zich met God zelf.

Door zich te verbinden met zijn hogere ziel verbindt de mens zich met het Christusprincipe dat overal is, in alle zielen, en door hem is hij verbonden met God. U kunt niet anders tot God naderen dan via uw hoger Ik, omdat dit alles in zich heeft en omdat dit het beste en zuiverste in uzelf vertegenwoordigt. Daarom onderrichten alle spirituele leringen hoe men door het denken afstand kan nemen van de materiële, fysieke wereld om zich te verheffen tot de sublieme wereld van het goddelijke, het grondbeginsel van onze hogere ziel. En aangezien er altijd een polarisatie bestaat, ontstaat een gevoel van verwantschap, sympathie, een band met het aanvullende principe, want het mannelijke wordt altijd tot het vrouwelijke aangetrokken en omgekeerd.

En omdat ieder mens het andere principe binnenin bezit, kan hij God niet anders naderen dan via het andere principe. Daarom komt de vrouw tot God via de man, omdat de man het andere principe vertegenwoordigt en haar zo verbindt met de hemelse Vader. Evenzo kan de man de Godheid alleen vinden via het vrouwelijk beginsel, wat een vrouw kan zijn, de natuur zelf (die vrouwelijk van aard is) of de goddelijke Moeder. Maar zonder dit vrouwelijke principe is er geen enkele geestdrift, geen inspiratie, geen werk, niets. En zonder de aanwezigheid van het mannelijk principe blijft het vrouwelijke vormloos, onbeweeglijk, steriel. Bestudeer eens hoe de natuur dat doet: daar zie je hoe de zon, het mannelijke principe, licht en warmte uitzendt en alles komt tot leven.

Zoek nooit iets buiten uzelf als u niet eerst de moeite hebt genomen het in uzelf te vinden. Wanneer u uw zusterziel eenmaal in uzelf hebt gezien en gevonden, in uw meditaties en in uw contemplaties, dan zult u haar in de hele wereld vinden, in het gelaat van de ander, in meren, in bergen, in de planten en de vogels en u zult haar stem horen.

De kennis van deze waarheid is heel belangrijk voor al degenen die van elkaar houden, want anders lopen ze de kans dat hun relatie, hun huwelijk een ramp wordt.

Omraam Mikhaël Aïvanhov

LIEFDE IS DE WET VAN GOD

Mirdad:

Liefde is de wet van God. Wij leven, opdat wij zullen leren lief te hebben. Wij hebben lief opdat wij zullen leren te leven. Geen andere les wordt van de mens gevraagd. En wat is liefhebben anders dan dat de minnaar de geliefde voor eeuwig in zich opneemt, zodat de twee een zijn?
En wie of wat moeten wij liefhebben? Moeten wij een enkel blad aan de boom des levens uitkiezen en daarop ons gehele hart uitstorten? En de tak dan, die het blad draagt? En de stam, die de tak ophoudt? En de bast dan, die de stam beschermt? En de grond, die de wortels omsluit? En de zon, de zee en de lucht, die de grond vruchtbaar maken?
Als één blad van de boom uw liefde waard is, hoeveel te meer dan de gehele boom. De liefde die een deel van het geheel uitsluit, veroordeelt zichzelf tot smart.

U kunt zeggen: “Maar er zijn bladeren én bladeren aan een boom. Sommige zijn gezond, andere zijn ziek; sommige zijn mooi, andere lelijk; sommige zijn reuzen, andere dwergen. Spreekt het dan niet vanzelf dat wij voorkeur hebben?” Ik zeg u: uit de bleekheid van de zieke spruit de frisheid van de gezonde voort. Ik zeg u voorts dat lelijkheid palet, verf en kwast is van schoonheid; en dat de dwerg geen dwerg geweest zou zijn, zo hij van zijn gestalte niet geschonken had aan de reus.

U bent de boom des levens. Deel uzelf dan niet in stukken. Stel geen vrucht tegenover vrucht. geen blad tegenover blad, geen tak tegenover tak, geen stam tegenover de wortels, geen boom tegenover de moedergrond. Dát is het wat u doet als u het ene meer liefheeft dan het andere, of het andere uitsluit.
U bent de boom des levens. Uw wortels zijn overal. Uw takken en bladeren zijn overal. Uw vruchten zijn in iedere mond. Hoe ook de vruchten aan die boom mogen zijn, hoe ook zijn takken en zijn bladeren, hoe ook zijn wortels mogen zijn, zij zijn uw vruchten, uw takken, uw bladeren, uw wortels. Als u wilt dat de boom zoete en geurige vruchten draagt, als u verlangt dat hij altijd sterk en groen zal zijn, let dan op de sappen waarmee u de wortels voedt.

Liefde is het sap des levens, terwijl haat de etter is van de dood. Maar liefde moet, evenals het bloed, onbelemmerd door de aderen stromen. Doe het bloed stilstaan en het wordt een bedreiging en een ramp. En wat is haat anders dan gestolde liefde, of teruggenomen liefde, die daardoor tot een dodelijk gif wordt, zowel voor hem van wie zij uitgaat, als voor hem die ermee wordt gevoed; zowel voor de hater, als voor wat gehaat wordt.
Een geel blad aan uw levensboom is slechts een blad waarvan de liefde zich heeft afgewend. Berisp niet het gele blad.
Een verdorde tak is slechts een door gebrek aan liefde verkwijnende tak. Berisp niet de verdorde tak.
Een verrotte vrucht is slechts een door haat gevoede vrucht. Berisp niet de verrotte vrucht. Berisp veeleer uw blinde en schriele hart, dat het sap des levens aan weinigen zou willen uitdelen en het zou willen weigeren aan velen hetgeen wil zeggen: aan zichzelf.
Er is geen liefde mogelijk dan de liefde voor het zelf. Geen zelf is werkelijk dan het alomvattende zelf. Daarom is God geheel liefde, omdat Hij zichzelf liefheeft.

Zolang u door liefde smart lijdt, hebt u uw ware zelf niet gevonden, noch de gouden sleutel van de liefde. Omdat u een kortstondig zelf liefheeft, is ook uw liefde kortstondig.
De liefde van de man voor de vrouw is geen liefde. Het is een zeer verwijderd blijk daarvan. De liefde van de ouder voor het kind is slechts de drempel tot liefdes heilige tempel. Zolang niet iedere man iedere vrouw liefheeft en omgekeerd, zolang niet ieder kind het kind is van iedere ouder en omgekeerd, mogen mannen en vrouwen pochen op vlees en been en vlees en been aanhangen maar laat hen nooit de gewijde naam van liefde uitspreken. Want dat is godslastering.
U hebt geen vrienden zolang u één enkele mens als vijand kunt beschouwen. Hoe kan het hart dat vijandschap herbergt, een veilige woonplaats zijn voor vriendschap?

U kent de vreugde van liefde niet zolang er haat is in uw hart. Al zou u alle dingen voeden met het sap des levens, behalve een nietige worm, die enkele nietige worm zou uw leven vergallen. Want door iets of iemand lief te hebben, bemint u in waarheid slechts uzelf. Evenzo haat ge, door iets of iemand te haten, slechts uzelf. Want wat u haat is onscheidbaar verbonden met wat u liefheeft, evenals de voor- en de achterzijde van dezelfde munt. Als u eerlijk tegenover uzelf zou willen zijn, moet u liefhebben wat u haat en door u gehaat wordt, alvorens lief te hebben wat u liefheeft en u liefheeft.
Liefde is geen deugd. Liefde is een noodzaak, meer dan brood en water, meer dan licht en lucht. Laat niemand zich op zijn liefde beroemen. Adem veeleer liefde in en uit, even onbewust en vrij als u de lucht inademt en weer uitademt. Want de liefde heeft niemand nodig om haar te verheffen. Liefde wil het hart verheffen dat zij zich waardig keurt.
Zoek geen beloning voor liefde. Liefde is voldoende beloning voor liefde, zoals haat voldoende straf is voor haat.

Vraag van liefde geen rekenschap. Want liefde geeft slechts rekenschap van zichzelf De liefde geeft niet te leen, noch vraagt zij te leen; de liefde koopt noch verkoopt; doch als zij geeft, geeft zij zichzelf geheel; en als zij neemt, neemt zij al het hare. Haar nemen is een geven. Haar geven een nemen. Daarom is zij dezelfde: heden, morgen en in eeuwigheid.
Zoals een machtige rivier, die zich uitstort in de zee, steeds weer door de zee wordt aangevuld, zo moet ook u uzelf in liefde ontledigen, opdat u steeds van liefde vervuld kunt zijn. Een riviermonding die de gave van de zee aan de zee zou willen onthouden, wordt een stilstaande poel.

Er is in de liefde meer noch minder. Zodra u poogt de liefde te passen en te meten, ontglipt zij u en laat u slechts de bittere herinneringen.
Ook is er in de liefde geen nu en geen dan, geen hier en geen daar. Alle tijd is voor de liefde geschikte tijd. Alle plaatsen zijn voor de liefde geschikte plaatsen.
Liefde kent noch grenzen, noch barrières. Een liefde waarvan de loop door enig obstakel tot stilstand wordt gebracht, is de naam liefde nog niet waard.
Vaak hoor ik u zeggen dat liefde blind is, waarmee dan wordt bedoeld dat zij geen fout in de geliefde kan zien. Dat soort blindheid is het hoogtepunt van zien. Was u maar altijd zo blind, dat u geen fout meer in wat dan ook zou kunnen zien.

Ja, helder en doordringend is het oog van de liefde. Daarom ziet het geen fout. Als liefde uw gezichtsvermogen gereinigd had, zou u niets zien dat uw liefde onwaardig is. Alleen een van liefde beroofd, verkeerd oog is altijd doende het verkeerde te zoeken. Maar welke fouten het ook vindt, het zijn slechts zijn eigen fouten.

Liefde verbindt en verenigt. Haat ontbindt en scheidt. Deze geweldige, zware massa aarde en rots, die u Altaarpiek noemt, zou snel uit elkaar barsten, zo zij niet door de hand van de liefde werd bijeengehouden. Zelfs uw lichaam, zo vergankelijk als het schijnt, zou zeker de ontbinding kunnen weerstaan, indien u slechts iedere cel met dezelfde vurige liefde zou liefhebben.
Liefde is vrede, waarin 's levens melodieën kloppen. Haat is strijd, die verhit is door duivelse, verzengende ademstoten van de dood. Wat zou u verkiezen: liefde, en eeuwige vrede? Of haat en eeuwigdurende strijd?

De gehele aarde leeft in u. De hemelen en hun heerscharen leven in u. Heb dan de aarde en allen die zij voedt lief, zo u uzelf wilt liefhebben. En heb de hemelen en al hun bewoners lief, zo u uzelf wilt liefhebben.

God is uw kapitein, vaar, mijn Ark!
Al moge de hel haar rode furiën ontketenen
over de levenden en de doden,
en de aarde in gesmolten lood veranderen,
en geselen de lucht van alle landen,
God is uw kapitein, vaar, mijn Ark!

Liefde is uw kompas, vaar, mijn Ark!
Ga naar noord en zuid, naar oost en west,
en deel uw schatten met allen.
De storm zal u op zijn schuimkoppen dragen,
een licht voor hen die in het donker varen.
Liefde is uw kompas, vaar, mijn Ark!
Geloof is uw anker, vaar, mijn Ark!

Al zou de donder brullen en de bliksemstraalflitsen,
al zouden de bergen schudden en ineenstorten,
en de mensen zo bang van hart worden
dat zij de heilige vonk vergeten,
geloof is uw anker, vaar, mijn Ark!

Uit Mirdad (hoofdstuk XI)
Mikhail Naimy

DE NIEUWE KERK

Sprekend over de 'Nieuwe Kerk' van het Aquariustijdperk, vinden we in een eerdere profetische visie van de Katharen al een verwijzig hiernaar in het hieronder volgende citaat.
De laatst bekende tijdgenoot van deze Katharen liet zijn leven op de brandstapel tijdens de Inquisitie van de Rooms Katholieke Kerk in Montségur, Languedoc, Frankrijk (1244 na Christus):

Het heeft geen structuur, alleen begrip.
Het kent geen leden, behalve hen die weten dat ze daartoe behoren.
Het kent geen rivalen want er is geen concurrentie.
Het kent geen ambitie, het wil alleen maar dienen.
Het kent geen grenzen want nationalisme is liefdeloos.
Het is niet in zichzelf gekeerd, daar het alle groepen en religies wil verrijken.
Het kent geen geheimen, geen raadsels, geen inwijdingen behalve een werkelijk begrip van de macht van de liefde en dat dit, indien we dit wensen, de wereld zal veranderen, maar alleen als wij eerst onszelf veranderen.
Het erkent alle grote leraren van alle eeuwen her die de waarheid van de liefde hebben uitgedragen.
Al zijn deelnemers zullen deze waarheid met hun hele wezen in praktijk brengen.
Het zoekt er niet naar om te onderwijzen maar om te zijn en om zo anderen te verrijken.
Het erkent de hele planeet als een Wezen waar we allemaal deel van uitmaken.
Het erkent dat de tijd gekomen is voor die allerhoogste overgang, de allerlaatste alchemistische daad van bewuste transformatie van het wereldego naar een vrijwillige terugkeer tot Al wat is.
Het kondigt zichzelf niet luidkeels aan, doch alleen in de subtiele sfeer van liefde.
Het bewijst aan hen in het verleden die de weg wezen en de prijs daarvoor betaalden.
De leden zullen elkaar herkennen aan hun daden en hun wezen door hun ogen en door geen ander uiterlijk teken, behalve dan de broederlijke omhelzing.
De leden zullen hun leven wijden aan het stilzwijgend liefhebben van hun naasten en hun omgeving en de planeet, terwijl zij hun werk doen hoe verheven of nederig dit ook moge zijn.
Het herkent de superioriteit van het Grote Concept dat alleen voltooid kan worden als het menselijk ras als geheel liefde in praktijk brengt.
Het kent geen beloning, noch hier noch later in het hiernamaals, behalve dan de onuitsprekelijke vreugde om te zijn en lief te hebben.
De leden zullen ernaar streven de basis voor begrip te bevorderen, door op onopvallende wijze goed te doen en door uitsluitend een voorbeeld te zijn. De leden zullen hun naasten, hun gemeenschap en onze planeet helen.
De leden kennen geen angst meer en voelen geen schaamte en hun kennis zal alle bijgeloof overwinnen.
Al diegenen die daartoe behoren, behoren tot de kerk van de liefde.

Uit het boek: Dienaren van het Goddelijk Plan
Thenewcall

DE MENS IS EEN GOD IN WINDSELS

De mens is een god in windsels. De tijd is een windsel. De ruimte is een windsel. Het vlees is een windsel, evenals alle zintuigen en dingen die daarmee waarneembaar zijn.
De moeder weet heel goed dat de windsels niet de baby zijn. De baby echter weet dit niet.
Ook de mens is zich van zijn windsels bewust, die van dag tot dag en van leeftijd tot leeftijd veranderen.
Vandaar dat zijn bewustzijn in voortdurende verandering is. Vandaar dat zijn woord, dat de uitdrukking is van zijn bewustzijn, nooit helder en duidelijk van zin is. Vandaar dat zijn inzicht gesluierd is. En vandaar dat er in zijn leven geen evenwicht is. Het is een drievoudige onbeschrijflijke verwarring.
Daarom smeekt de mens om hulp. Door de eonen heen weerklinken zijn hartverscheurende kreten. De lucht is zwaar van zijn jammerklachten. De zee is zout van zijn tranen. De aarde is doorploegd van zijn graven. De hemelen zijn verdoofd van zijn gebeden. En dit alles, omdat hij de betekenis nog niet kent van zijn ik, dat voor hem zowel de windsels vormt als de baby die erin gewikkeld is.

Als de mens “ik” zegt, klieft hij het Woord in tweeën: zijn windsels zijn het ene deel, Gods onsterfelijke zelf het andere.
Deelt de mens inderdaad het Ondeelbare?
Dat verhoede God! Geen macht kan het Ondeelbare delen, zelfs niet de macht van God. Maar 's mensen onvolwassenheid verbééldt zich zulk een deling. En de mens, de baby -mens, gordt zich aan voor de strijd en verklaart de oorlog aan het oneindige Al-zelf, gelovend dat het de vijand van zijn wezen is.
In deze ongelijke strijd scheurt de mens zijn vlees aan flarden en vergiet hij zijn bloed in stromen. Terwijl God, de Vader-Moeder, vol liefde toekijkt. Hij weet dat de mens slechts bezig is de zware sluiers te verscheuren en de bittere gal te vergieten die hem blind maken voor zijn een-zijn met de Ene.
Dát is 's mensen bestemming: te strijden en te bloeden en te bezwijmen, om tenslotte te ontwaken en de gespletenheid in het ik toe te binden met zijn eigen vlees en haar te verzegelen met zijn bloed.

Daarom, 0 monniken, bent u eertijds gewaarschuwd - en zeer wijselijk gewaarschuwd! - karig te zijn met het gebruik van ik. Want zolang u daarmee de windsels bedoelt en niet de baby, zolang het voor u eerder een zeef is dan een smeltkroes, zolang zult u slechts ijdelheid zeven, om alleen de dood te oogsten, met heel zijn broedsel van angsten en smarten.

Uit het boek Mirdad
Mikhail Naimy

DE POORT TOT DE NIEUWE WERELD

Zeer toegewijde groepen houden zich momenteel bezig met het leggen van contacten met Goddelijke Intelligenties aan de innerlijke zijde van het leven met als enige doel om zich met hen te kunnen verenigen in heilige dienstbaarheid voor het allerhoogste welzijn. Op die manier komen bepaalde spirituele krachten vrij, die het gemakkelijker maken om alle persoonlijke zorgen te laten oplossen binnen de vreugde, veiligheid en doel van het groepsverband. Tegelijkertijd openen deze krachten een onzichtbaar kanaal in het centrum van de groep waarlangs deze doorheen kunnen stromen. Deze bewust samengestelde spirituele kanalen zorgen voor onvermijdelijke doorstroming van zegeningen vanuit de hogere sferen omlaag waarbij ze bij alle aanwezigen het bewustzijn verlichten en de harten openen. Zo'n proces doet dienst als katalysator voor een versnelde omvorming van grove aura-energieën, het herstelt tegelijkertijd allerlei persoonlijke psyche-emotionele blokkades en kan verscheidene wonderbaarlijke genezingen teweegbrengen. Alles bij elkaar voert dit tot verlossing van pijn en lijden in de wereld. Als zo'n krachtige methode om goddelijke energie te geleiden in deze gunstige tijd onbaatzuchtig en intelligent wordt gebruikt, wordt de vorming van een sterk etherisch circuit opgewekt, dat in staat is door elk geopend hart een stroom van elektrische energie te jagen. Deze energie vormt voor de hele groep een bron van openbaringen, aangezien het bewustzijn van ieder individu zich met de groepsgeest verbindt en samensmelt en opgenomen wordt in die schitterende spirituele sferen, waar onvoorwaardelijke liefde voor alles en iedereen wordt ervaren. Op die manier kunnen de toegangen tot de verborgen werelden worden geopend en binnengetreden.

Toch is dit nog niet alles; het is alleen nog maar het begin, want door gebruik te maken van de Wet van Invocatie in synergie binnen de groep, zullen de daarop intredende goddelijke krachten niet alleen het bewustzijn van hen die verantwoordelijk waren voor het opwekken hiervan, verheffen en louteren, maar zullen deze ook beginnen uit te stralen vanuit het centrum van de groep. Hierbij beïnvloeden ze de omvorming van negatieve energieën in de omgeving door zuivering, heling en bezieling van de vier levensrijken op Aarde: het minerale, de plantaardige, de dierlijke en natuurlijk ook die van de mens. Dergelijke heilzame activiteiten zorgen nu voor het ontstaan, de verankering en de wereldwijde verspreiding van de nieuwe Aquarius-vibraties van lichtenergie. Deze nieuwe soorten energie vormen de voedingsbodem voor de opkomst van de spirituele mens op Aarde en maken de weg vrij voor het neerdalen van het Christusbewustzijn bij velen. De energieën dragen daardoor bij tot de permanente vestiging van ‘Gods Koninkrijk’ op Aarde.

De krachtige invloed van bepaalde Aardse energieën vergemakkelijkt het creëren van metafysische toegangspoorten. Dienaren zijn daardoor in staat toevluchtshavens op te bouwen rond bestaande Aardse vortex-plaatsen; als schuilplaats, voor genezing en als voorbereiding op het fysieke vlak om te wachten dat het bewustzijn deze toegangen kan gebruiken om door te reizen naar de hogere werelden. Deze toevluchtshavens zijn voorbestemd om ware lichtbakens te worden vanwege de intensieve spirituele activiteiten die zij zullen opwekken. Ontwaakte Dienaren zullen erdoor worden aangetrokken om te helpen bij de opbouw en bij de heiliging van dergelijke ‘arken’ die, met nog vele andere zaken, de nodige bescherming zullen bieden tegen de komende ‘wereldwijde zondvloed’. Diegenen onder de gelederen van deze Dienaren, die eenheidsbewustzijn in hun leven hebben geïntegreerd, zullen optreden als de poortwachters van deze toegangen en zullen daarbij het uiteindelijke doel: ‘zij die Oogsten’, waar maken.

Nu het Vissentijdperk zijn eind nadert, krijgen al diegenen, die in voldoende mate kans hebben gezien hun bewustzijnsvibratie te verhogen door positief te reageren op de behoeften van de wereld en de mensheid zijn gaan dienen in groepsverband, de gelegenheid de Poort van Initiatie te passeren, vooruitlopend op de belangrijke Planetaire Initiatie zelf. Andere dienaren van de mensheid zullen later volgen. Deze laatsten zullen naar behoren gerespecteerd, beloond en bevrijd worden op een tijdstip dat overeenkomt met hun persoonlijke en hun groepsprogramma, en wel tot op een niveau recht evenredig met de mate waarin zij zichzelf tijdens vele incarnaties in onbaatzuchtige dienstbaarheid hebben kunnen geven.

We moeten beseffen dat de Poort van Initiatie, die toegang biedt naar de Nieuwe Wereld, alleen in groepsformatie kan worden gepasseerd: dit is een wet voor het Aquariustijdperk. Al deze eindkandidaten voor ‘verlichting’ verzamelen zich als het ware aan één zijde van de Poort en op het moment dat het groepskanaal zich heeft geopend - door dit oprecht en tijdig aan te roepen - zal een stroom van Dienaren door dit Portaal worden heen geloodst. Aan de innerlijke zijde zien deze zegevierende individuen een spiraalvormige trap van licht die vanuit de aardse sferen op het fysieke vlak omhoog wentelt. Deze eindeloze trap zal alle Dienaren heel vertrouwd overkomen. Hij gaat almaar verder omhoog om daarboven in een peilloze schittering uit het zicht te verdwijnen. Aan de rand van de etherische treden staan overleden geliefden, engelbewaarders, gidsen, profeten en bekende heilige personen die op Aarde ‘verlicht’ zijn geworden, tezamen met een grote verscheidenheid aan nieuwsgierige verwante Goddelijke Agenten uit andere verheven dimensies, allemaal in afwachting van deze waardige zielen. Zij zullen de Dienaren assisteren op hun tocht en delen mee in de verworven spirituele verdiensten op Aarde. Een gedenkwaardige begroeting volgt met een hoogst liefdevolle ontvangst voor hen, die nu bereiken wat zij vanaf het begin voor ogen hadden na een lange en strenge test van vele levens met beproevingen. Alles is in evenwicht en wordt op perfecte wijze beloond door de Goddelijke Orde op het tijdstip van de Oogst.

Via een overvloed aan gecreëerde vortex-poorten die over de hele planeet door aanroeping gaan ontstaan, zullen vele groepen Dienaren ‘verlicht’ worden, voorafgaand aan evenzoveel opstandingen. Hierbij zullen velen vergeestelijkt in een etherisch lichaam naar de Aarde terugkeren en daarbij gaan functioneren in een volledig multidimensionale bewustzijn. Dit fenomeen zet zich door tot het moment van de uiteindelijke Grote Overgang die ‘de deur zal verzegelen waar het kwaad verblijft’, waardoor de mensheid op Aarde volledig wordt bevrijd. Dit is de voor de mens voorbestemde lotsbeschikking - ofwel Verlossing - waarover in diverse profetieën is gesproken en waarover we in talrijke oude geschriften kunnen lezen. Deze succesvolle Dienaren zullen daarna samen met die leden van de mensheid die zich voldoende hebben voorbereid, doorgaan met het formeren van bepaalde niveaus van groepsvorming, waarbij deze mensen talrijke mindere initiaties zullen doormaken ter voorbereiding op de grote Wereld Initiatie, die hen allemaal door de Poort zal meevoeren naar de Nieuwe Wereld.

***

Op het moment dat de deadline voor de planeet is bereikt, zullen veel Dienaren hun taak - de begeleiding van de Aarde naar de nieuwe cyclus - hebben volbracht en zullen zij er niet langer voor kiezen om binnen de planetaire sferen te blijven tijdens de volgende overgangen. Voor deze verlichte Dienaren betekent de Laatste Dag de uitnodiging om terug te keren naar hun vertrouwde thuishaven in de hogere dimensies. Voor sommigen ligt de bestemming zelfs wellicht verder dan dat. Anderen daarentegen, zelfs zij die rechtstreeks of nabij hebben geassisteerd bij de eerste golven van vertrekkende Dienaren, kunnen besluiten hier te blijven. Hun groepsprogramma zal hen stimuleren om door te gaan met hun dienstverlening om gedurende het Aquariustijdperk, samen met de mensheid, de Nieuwe Wereld op Aarde te helpen opbouwen.

Op het Tijdstip van de Oogst zullen al die succesvolle Dienaren die ervoor hebben gekozen om de Aardse sferen te verlaten, opstijgen naar verschillende werelden en verschillende dichtheden, op hun reis huiswaarts. Nadat zij eerder al op het fysieke vlak waren herenigd met al die talloze andere incarnaties van fragmenten van hun groepsziel om gezamenlijk het einddoel van het aardse deel van hun grootse missie te bereiken, zullen de hoogst geëvolueerde Dienaren in groepsverband opstijgen vanuit de Aardse ervaringen binnen de derde dimensie, door de vierde en vijfde dimensie heen, waar grote aantallen Hemelse Gastheren in die onzichtbare werelden hen zullen begroeten met de nodige vereringen en lofprijzingen. Zij gaan deel uitmaken van die glorierijke en lang beloofde Grote Vreugdes. Verdergaand en opwaarts gaand door de vibraties van het Christusbewustzijn heen (zesde dimensie) zullen ze doorreizen tot in de zevende dimensie - de Boeddha sferen - waar de meest verheven Wezens binnen onze Kosmische Fysieke Vlak op hen wachten om over te gaan naar de volgende Octaaf van evolutionaire ervaringen - het Kosmisch Astrale Vlak - een onontgonnen gebied in de Oneindigheid waar een volstrekt nieuw hoofdstuk in het Scheppingsverhaal gaat beginnen.

De realiteit van zo'n triomfantelijke terugkeer is bovenaards metafysisch en buitengewoon subtiel. We kunnen de goddelijke beloning en opperste verrukking die staan te wachten op deze succesvolle Dienaren wanneer deze opnieuw transfigureren en worden opgenomen in de bovenaardse schittering van een volmaakt verenigde spirituele bewustzijn, niet bevatten en ook niet uitdrukken in woorden of concepten. Hun welverdiende prijs zal een hoogst passende zijn, want de uiteindelijke bevrijding van Moeder Aarde, waaraan zij zich zo hebben toegewijd - in geest, lichaam en ziel - zal zulke enorme goddelijke krachten in ons sterrenstelsel losmaken dat het hele Universum zal gaan trillen in een dankbare reactie. De daarmee verbonden algehele Schepping zal worden beïnvloed op een dusdanige positieve wijze, dat elk aspect van leven in de oneindige Kosmos op een of ander niveau genadevol en onomkeerbaar wordt beroerd.

“Zie, de grote sleutelbewaarder van deze tijd heeft het slot geopend; de machtige poorten openen zich wijd en allen die willen, kunnen de Koning begroeten. Gezegend zij hen die puur in hart zijn want zij zullen de Koning aanschouwen. Pas op! Wees sterk in geest; wees puur in hart; wees alert in behulpzaamheid; het koninkrijk is nabij.” - Jezus.

Uit Dienaren van het Goddelijk Plan
Thenewcall
afbeelding: Paul Gustave Doré

O MENS, WAAR IS UW KROON?

O mens, waar is uw kroon?
Hij volgt u door de eeuwigheid.
Waar is uw ziel, o mens?
Zij groeide uit d' Oneindigheid
en hoort voor eeuwig slechts ù toe.

“Er is geen andere weg dan steeds van het ene bewustzijnsgebied over te gaan naar een hogere en verder gevorderde schrede op het ware kosmische pad. De enige toestand die verboden is in de trillingswereld van de grote Kosmos,is die denkwijze, die het mensenras zo laat vastroesten in eigen denkbeelden en voorstellingen, dat het,zich wanhopig vastklampend aan zijn begoochelingen zonder deze te willen laten varen, onmogelijk de wijdere ruimte van het universele denken kan bereiken. Zij, die op deze wijze opgaan in het persoonlijke bewustzijn moeten verder gaan, totdat zij door een natuurlijke uitputting van hun denkbeelden en ervaringen niet meer vooruitkomen;dan grijpt de Absolute Wet uit zichzelf in met voorwaarts dwingende hand door middel van ziekte, pijn en verlies, totdat de mens genoeg heeft en de vloek van een verkeerd idee ziet binnenin de idee zelf.

Wanneer een ras of natie weigert dingen los te laten, die geschapen zijn door een deel van het menselijk denken in plaats van door datgene, wat werkelijk bestaat, dan neemt de Wet zijn vooruitgang in handen door opeenvolgende trillingen, die uitgezonden zijn door het denken, te laten terugwerken op zichzelf door middel van de lichtstraal.Dan wordt te midden van oorlog, strijd, tweedracht en dood dat ras of die natie uitgeroeid, om dan weer geplaatst te worden in een opwaartse fase van de schepping. Op deze wijze kan het opnieuw beginnen in een ander contact met dat wat was, eer het menselijk bewustzijn bestond. Heden ten dage nadert de beschaving met rasse schreden een belangrijk punt van reconstructie. Alles, wat nu zo vast en goed gefundeerd lijkt, zal zich spoedig in een staat van ontbinding bevinden. Iedere boom, die niet door de Waarheid geplant is, zal uitgeroeid worden. Wij naderen een tijdstip, waarop de hedendaagse sociale,politieke, financiële en godsdienstige instellingen totaal omvergeworpen zullen worden, zodat er plaats gemaakt kan worden voor een nieuw tijdperk, waarin de mensheid in nauwer verband zal komen met dat, wat is en en al ingesteld was voor menselijk bewustzijn van nu het verdrong en opzij schoof. De Waarheid wacht met oplettende,liefderijke en stralende weldadigheid, totdat de mens inziet, dat hij het bewustzijn van dat, wat altijd bestaan heeft, tot zich kan trekken en er één mee kan worden.

Langzaam rijst uit de as van de orthodoxie , de ware tempel in de mens,niet met handen gemaakt,eeuwig in de hemel. een groot nieuw ras van denkers komt naar voren mat forse schreden,spoedig zal het getij over de aarde vloeien, dat de overblijfselen meesleurt van de zelfbegoocheling,welke hen, die voortstrompelen onder de last van de evolutie, zolang in de weg heeft gestaan.
Het werk is reeds volbracht. Honderden miljoenen zijn al opnieuw verlost en levend bevrijd naar hart ,ziel,lichaam en gemoed. Zij vormen de kloppende polsslag van een nog ongeboren ras, dat de eeuwen als erfdeel krijgt.Ik zie hen over de eeuwen heenstappen, hand in hand met God. Grote golven van wijsheid stromen op hen toe van de eeuwige kusten van het oneindige af. Zij hebben de moed naar voren te treden en zichzelf tot een deel van de eeuwige God te verklaren, de eeuwige Christus-God en de mens, die eeuwig Eén zijn in het eeuwige leven. Zij hebben de moed naar voren te treden en bij de hemel te verklaren, dat veel van wat de mens geschreven heeft een leugen is en uit een vreselijke verblindheid geschapen.

Dit nieuwe ras begrijpt dat de ziel door zon en schaduw heen zonder bitterheid zoekt naar Liefde en ware Vrede en dat dit de Waarheid is van God en mens. Dit ras aarzelt niet om de gehele mensheid de blinddoek van bedrog van de ogen te rukken. De grauwe geestverschijning, die eeuwenlang de voeten van de zwakke en weifelende ik-mens door zijn eigen onwetendheid gebonden heeft gehouden, zal volkomen weggevaagd worden. De mens merkt, dat hij al zijn beperkingen uitgewist heeft door zijn Ware Zelf als volkomen opgestaan te erkennen. Dan heeft hij zich verheven van mens tot God-mens,tot God.”

uit Meesters van het Verre Oosten
Baird T. Spalding

DE ZALIGSPREKINGEN UIT DE BERGREDE

Inleiding

Eén van de hoekstenen van de gnostische boodschap van Verlossing is het besef van het bestaan van de twee universa. Het bekende universum waar we in leven en waar onze gevallen microkosmos zich in bevindt, is een orde die uit twee helften bestaat. De ene helft bevindt aan deze kant van de sluier tussen het lichamelijke leven en de dood, de andere helft bevindt zich erachter. Deze twee helften zullen steeds meer samensmelten nu de gebeurtenissen van de Grote Overgang zich ontvouwen. (En bedenk eens wat een enorme consequenties dit heeft voor al die mensen die vanuit hun angsten leven.) Het tweede Universum is ons onbekend. We leven er niet in en ons wezen bevindt zich er niet in. We kunnen de werkelijkheid daar en de wetten die er gelden, niet peilen. De gewone man op straat heeft niet het flauwste vermoeden dat het bestaat.

In de Gnostische filosofie wordt het gevallen universum het universum van dualiteit genoemd: een orde met wetten die maken dat alles voortdurend in zijn tegendeel verandert. Het onbekende Universum wordt statisch of onbeweeglijk genoemd, en is een orde waarin dualiteit niet bestaat. Alles dat zich daarin bevindt is eeuwig en onderhevig aan volkomen andere wetten.

Het onbekende Universum wordt in de Gnostische filosofie het ware Koninkrijk genoemd, en het is deel van het Goddelijk Plan van Evolutie. Het is de wereld waar de goddelijke Mens leeft in een staat van uiterste zaligheid, zegening, verrukking en geluk. En hij leeft daar wel in het bezit van een fysiek lichaam, wat niet het geval is aan de andere kant van de sluier, de reflectiesfeer van de doden. Dit lichaam is gemaakt van een glorieuze en hemelsetherische materie*. Wij en onze medemensen zijn uit deze goddelijke Wereld gevallen, en nu bevinden we ons in een noodorde** waarin relativiteit het allesoverheersende beginsel is. Deze relativiteit moet logischerwijs wel dualiteit tot gevolg hebben.

* Dit hangt natuurlijk ook af van de hoogte van de evolutionaire ontwikkeling die een entiteit heeft bereikt, want de overgrote meerderheid van goddelijke wezens die in het goddelijke Universum verblijven bevinden zich voorbij de goddelijke etherische, astrale en zelfs mentale sferen.

** Deze wereld is onderworpen aan een krachtige maatregel, want hij staat apart van Gods Koninkrijk. Daarbij komt dat het een uit nood geboren bestaansorde is, met goddelijke Goedkeuring samengesteld om de mens te behoeden voor volledige zelfvernietiging. Het is de mens namelijk gegeven een tijdelijk bestaan te hebben en sterfelijk te zijn, zodat hij op die manier meerdere kansen heeft zijn spirituele inertie te doorbreken en terug te keren naar het Goddelijk Universum. Als het in het ene leven niet lukt, dan misschien in een volgend leven.

Voor Gaia, onze kleine wereldsfeer, geldt dat deze universa die diametraal tegenover elkaar staan, zich beide in één planeet bevinden: de Aarde.

Tegenwoordig komen wetenschappelijke ontdekkingen en spirituele leringen steeds nader tot elkaar. De mensheid is bezig aan te tonen dat het onbekende Goddelijke Universum wel in onze bol moet bestaan. De laatste twintig, dertig jaar hebben wetenschappers en metafysici het werk van Einstein en anderen onderzocht en uitgebreid. Deze mensen ontdekken in de relativiteitstheorie en de beschouwingen over kosmische straling, hittesferen, samentrekkende en uitdijende universa allerlei overeenkomsten met de Oude Wijsheden.

Te midden van deze overwegingen kunnen we er even bij stilstaan dat de hoogste hittesfeer qua vibratie één van de meest naar binnen gelegen bestaansvlakken is. Het is het domein van het deel van de mensheid dat geen deel heeft genomen aan de Val, de oorspronkelijke Mens. Omgekeerd is de wereld die wij kennen de buitenste sfeer van deze zelfde bol, en deze is qua frequentie het verst verwijderd van het goddelijke Hart van de planeet. Evenzo is ons met sterren bezaaide firmament, dat zich in de grotere macrokosmische sfeer bevindt, een uiterst vage afspiegeling van het werkelijke goddelijke Universum.

Met die andere Wereld - de Werkelijke wereld - die ons onbekend is, bedoelen we niet een hemelse wereld in de gebruikelijke zin, want die verwijst naar de reflectiesfeer. We bedoelen niet een beschaafd menselijk koninkrijk in de gevallen wereld, maar een volkomen andere Wereld met aspecten en kwaliteiten die op geen enkele manier vergeleken kunnen worden met het gevallen bestaan. Die aspecten en kwaliteiten zullen ook nooit voort kunnen komen uit deze gevallen wereld door ontwikkeling of evolutie. De twee werelden waar we het hier over hebben staan volkomen los van elkaar en diametraal tegenover elkaar, al vallen ze allebei wel binnen één Kosmos, binnen de ene Universele sfeer van Zijn: de Geest van God.

De Gnostische leringen bevatten een groot aantal openbaringen die voor de mensheid erg bevrijdend zijn. Maar toch is het in deze gevallen wereld en te midden van de gevallen mensheid altijd heel moeilijk gebleken om de Reden, het Doel van de Gnosis te verwerkelijken. Weerlegging en laster zijn gewoonlijk haar lot, en inderdaad zijn er in de geschiedenis maar relatief weinig mensen geweest die de bevrijdende Gnosis bewust en bevrijdend in zich op konden nemen. Desondanks is het nu weer opnieuw onze missie om op Aarde een kern te vormen voor de Broederschap van de Christus, de broederschap die niet van deze wereld is, en niet van dit universum. Deze broederschap zal in essentie en vibratie geheel afgestemd zijn op dat andere Universum, die onbekende Wereld, het goddelijke Koninkrijk. We kunnen anderen het geloof in de Nieuwe Wereld niet opleggen, en evenmin kunnen we die andere Wereld laten zien aan hen die hun ogen gesloten houden. Maar toch zullen massale scepsis en ongeloof het vormen van een gnostische kern op Aarde niet kunnen dwarsbomen. Die kern noemen we de Ark van Christus, want de geschriften moeten worden bewaarheid, net zoals het Plan van Verlossing voor de Aarde en de mensheid binnenkort de Overwinning der Tijden zal kennen.

Vandaag de dag, dus bij het krieken van een nieuwe Dag voor de Aarde, wordt de leerstelling van de twee universa weer opnieuw aan de wereld aangeboden, want er zijn weer voldoende mensen spiritueel volwassen genoeg om die te ontvangen. Er zijn veel mensen die nu genoeg krijgen van experimenteren met menslievende en humanistische pogingen. Ze beginnen te beseffen dat die gebonden zijn aan een beperkte “goedheid” die gegarandeerd in zijn tegendeel zal omslaan, en dat kan ieder moment gebeuren. Er komen steeds meer mensen die ontwaken en die zich dit realiseren en het zo ervaren. Deze mensen zijn werkelijk diep religieus vanwege de aard en de kwaliteit van hun wezen. Ze voelen dat het heen en weer slingeren in dualiteit nooit deel kan zijn van het Goddelijk Plan, want het leidt alleen maar tot een nóg zwaarder gecorrumpeerde staat van zijn. Daarom zijn ze volwassen geworden in hun bloedbewustzijn en hun ziel, en kunnen ze de Gnosis ontvangen die hen zal openen tot een bewust inzicht in hun ware Roeping als kinderen van God.

Het is voor deze mensen dat wij van ons moeten laten horen en van deze dingen getuigen. De anderen, die om welke reden dan ook volharden in hun andere mening, die laten we over aan de reeds lang voorspelde en nu immanente ontwikkelingen die zich op Aarde wel moeten en zullen voordoen. Wat de goddelijke Geest nog niet kan openbaren moet dan maar verkregen worden via de school der ervaring (en dat is op Aarde nu een heel harde leerschool). We kunnen gesloten oren niet bereiken; zelfs duizend Boeddha's kunnen dat niet. Als mensen nog steeds niet het Christusveld van de Oogst binnen kunnen gaan omdat er geen werkelijke spirituele verwantschap met ons bestaat, dan bidden we dat ze gauw tot de ontdekking mogen komen wat een grote dwaasheid het is om de Gnosis aan te vallen door opnieuw de Christus te kruisigen, zoals ze al eerder gedaan hebben.

De geschiedenis heeft herhaaldelijk laten zien dat suggesties uit het goddelijke Koninkrijk achterdocht, wrok en haat wekken. Dit is het geval bij velen die vanwege hun staat van zijn deze suggesties niet kunnen begrijpen. Het kan hen zelfs aansporen tot daden van agressie. Wat is hiervan nu het gevolg? Veel zielen zullen geïnfecteerd worden en bij de grote strijd van Armageddon in het slijk van het kwaad terechtkomen (zie De Vijand, uitgegeven door onszelf), vooral omdat het nieuwe maar toch oeroude en cyclisch terugkomende goddelijke Gebod opnieuw zonder onderscheid aan vriend en vijand gegeven wordt. Juist nu laten de ware dienaren van God dat Gebod horen, onder de aanwijzingen van het Plan tot Verlossing van de Logos. Dit Gebod wordt gegeven als een Roeping en een Uitnodiging aan allen.

* * *

Tijdens het eonenlang offer op het altaar van dienstbaarheid hebben we vriendschappen en andere banden moeten verbreken ter wille van de Christus en de Goddelijke Geest, en vaak, net als nu, zijn we langs het pad van eenzaamheid en lijden door de velden der duisternis geleid. De ervaringen uit de tijd dat ons het verbreiden van de Leerstellingen van de Avatars werd toevertrouwd, hebben in onze herinnering diepe sporen nagelaten. We werden gedwongen om net zulke Aarde-drama's te bekijken, steeds maar weer opnieuw, omdat we weinig meer konden doen dan al onze aandacht en energie geven aan de kleine oogst die mogelijk was.

Als de stroom van de Universele Leer naar de mensheid stroomt via zijn dienaren, dan wordt het onbevlekt blazoen van deze harde werkers bevuild met elk denkbare beschuldiging en vijandigheid. Als dit gebeurt wordt daarmee ook de mensheid de Bron waar deze werkers uit putten onthouden, want het is een poging om het Levende Water te verontreinigen door onwetendheid en zelfzucht. Het ‘ik’ met al zijn verraderlijke ingevingen laat zich altijd van zijn meest boosaardige kant zien als het ontmaskerd wordt en het zijn verwachtingen gedwarsboomd ziet door het levende Licht van Waarheid.

Door de hele geschiedenis van deze wereld heen is dit steeds de ervaring van alle arbeiders in de wijngaard van de Christus geweest, en niemand die de mensen benadert met de Gnostische leerstelling van de twee universa moet verwachten dat het hem beter zal vergaan dan Mani. Mani was een hoogontwikkelde leraar in de derde eeuw en een toegewijd dienaar van de Christus. Een groot deel van zijn leerstelling en zijn geschriften werd onder leiding van Augustinus vernietigd door de Rooms Katholieke bisschoppen. Mani werd vermoord, en daarna werd zijn afgehakte hoofd met zaagsel gevuld en bij een Perzische stadspoort op een paal gestoken, als sinister symbool van wat een ontzettende leeghoofd deze Mani wel moest zijn geweest.

Augustinus, een van de belangrijkste grondleggers van de Rooms Katholieke kerk, is een tijd bij de Manicheeërs geweest omdat hij in hun mysteries ingewijd wilde worden. Maar de mens die met de mysteries en waarden van het oorspronkelijke Koninkrijk bekend is, moet fundamenteel hernieuwd zijn, en bij Augustinus was dit bepaald niet het geval! Als gevallen persoonlijkheid vond hij overal waar hij zocht alle deuren gesloten, dus ontmoette hij precies het tegenovergestelde van wat hij eigenlijk zocht. Hij verliet het genootschap met de opmerking: “Nooit heb ik enig bewijs gezien dat er inderdaad een tweede Universum bestaat.” Als reactie op zijn spirituele mislukking stak hij veel energie en toewijding in het oprichten van een Christelijk rijk in de gevallen wereld, wat uiteraard niet mogelijk is. Het stond hem, als één van de oprichters van de Roomse hiërarchie, voor ogen om met een Aardse theocratie te vervangen wat hij zelf niet had kunnen bereiken, en de rest is uiteraard bekend! (Zie het artikel ‘Hel op Aarde’, ook bij ons te verkrijgen).

Psychoanalyse bestond toen nog niet, anders was het wel duidelijk geweest dat een teleurstelling de reden was voor deze reactie. Het zal duidelijk zijn dat de onderneming van Augustinus tegenwoordig door de kerk in een nieuw jasje wordt voortgezet, en overigens ook door een veelheid aan andere vormen van imitatiespiritualiteit. Daarbij denken we aan de overgrote meerderheid van wat we in de New Age beweging aantreffen. Zo kunnen we zien hoe het drama van Judas tot op de dag van vandaag herhaald wordt. Ook Judas wenste een Aardse theocratie onder leiding van Jezus, zijn geliefde meester. Toen Jezus echter verklaarde dat zijn Koninkrijk niet van deze wereld was, probeerde Judas het te forceren, net als Augustinus.

* * *

Om het allemaal even samen te vatten: er bevinden zich twee werelden in onze macrokosmos. De grote missie van het ware Christendom is om ons van de gevallen wereld te bevrijden met zijn goed en kwaad, zijn nooit ophoudende dualiteit, en dat betekent het terugbrengen van bewustzijn, ziel en lichaam tot de vrijheid van de oorspronkelijke goddelijke Wereld.

De spirituele armoede van de pseudo-christelijke gemeenschappen in deze wereld is het gevolg van het verkeerd interpreteren van de verplichting van de Christus ten opzichte van deze wereld, en ook van het langdurig blijven proberen een Aards rijk te stichten. Deze misvattingen en ondernemingen zijn natuurlijk uitgelokt en aangemoedigd door de talloze misleide groepen in de reflectiesfeer. Desondanks is het zo dat zij die kunnen zien en horen zullen merken dat zij worden gedreven om verder te gaan met het bouwen van een nieuwe Christelijke structuur in deze verduisterde wereld: de Ark van de Christus. Zij streven ernaar de missie van de Christus te vervullen in henzelf en daarom beklimmen zij de berg samen met alle Avatars, zodat zij niet alleen de Gnosis en de Roep tot Transfiguratie zullen begrijpen, maar ook het Ene Doel van de mensheid: Verlossing.

Sinds het instellen van de noodorde hebben de mythen die het beklimmen van de berg beschrijven - de Berg van God - het vermogen van de mens gesymboliseerd om bepaalde leerstellingen of goddelijke suggesties werkelijk te kunnen ontvangen en in het leven te integreren. Plaatsen van initiatie bevonden zich altijd in de bergen. Iedere natie had zijn eigen heilige berg, en er bestaan nog steeds heilige bergen waar spirituele wezens verblijven. Vanuit de oudheid zijn er legenden bewaard gebleven over de zeven fonteinen die de verblijf plaatsen van de zeven Geesten zijn. Dit is een toespeling op de zeven heilige kosmische Krachten, de zeven Stralen, die zich met de mensen bezighouden. Deze Krachten werken door de profeten en spirituele leraren en stralen in hun volheid door de Christus. Zij slaan het naderen gade van de velen die de geest van de Waarheid zoeken en die daarom naar de berg komen en zich daar verzamelen. Zij leren hen dan dit: “Zalig zijn de armen van Geest, want hunner is het Koninkrijk de Hemelen.”

Uit de Nieuwe Gnosis
Thenewcall

HEILIGE WOORDEN OVER LIEFDE

Uit 'The Divine Romance' door Paramahansa Yogananda

Paramahansa Yogananda werd omschreven door zijn geliefde leerling Rajarsi Janakananda als een Premavatar ofwel "een incarnatie van Liefde". In het volgende stuk proza, geschreven in 1936 spreekt Paramahansa over zijn eigen zoektocht naar goddelijke Liefde, gevolgd door zijn verzoening, zijn eenwording, met God als Liefde.

I am in love with Love alone"

Ik zocht liefde in vele levens. Bittere tranen van afscheiding en berouw heb ik vergoten om eindelijk te weten wat Liefde is. Ik offerde alles op, alle gehechtheden en illusies om tenslotte tot de ontdekking te komen dat ik alleen maar de Liefde van God, God's Liefde, liefheb. Toen dronk ik Liefde door alle ware harten.

Ik zag dat Hij het Enige Alomvattende Kosmische Wezen is die Liefde geeft, die Lief heeft; die Ene trillende Geur die hangt en naar boven komt in alle bonte soorten bloemen van liefde in de tuin van het leven. Vele zielen vragen zich droevig en hulpeloos af, waarom liefde van het ene naar het andere hart vlucht. Ontwaakte zielen realiseren zich dat het hart niet grillig is in zijn liefde voor andere harten, maar slechts de Ene GodLiefde liefheeft die in alle harten huist.

De Heer fluistert eeuwig en altijd zacht naar jou: Ik ben Liefde, maar om het geschenk van Liefde en het schenken daarvan te kunnen ervaren, verdeelde Ik Mij in drieën: Liefde zelf, degene die liefheeft en de geliefde. Mijn (Goddelijke) Liefde is prachtig, puur, eeuwig en altijd heerlijk en Ik proef er op vele manieren van, door vele vormen.

Als vader drink Ik eerbiedige liefde uit de diepe bron van het hart van mijn kind. Als moeder drink Ik de nectar van onvoorwaardelijke liefde uit de zielenbeker van de kleine baby. Als kind drink Ik en voel Ik de beschermende liefde van vaders rechtvaardige rede.

Als zuigeling drink Ik zonder enige bijbedoeling uit de heilige graal van moederlijke aandacht. Als meester drink Ik genegenheid uit de veldfles van de bedachtzame attenties van de bediende.

Als bediende nip ik eerbiedig van de liefde uit de bokaal van meesters waardering.

Als goeroe geniet Ik van de pure liefde uit de kelk van de leerling die zich in devotie geheel overgeeft.

Als vriend drink Ik uit de als vanzelf klaterende fonteinen van spontane liefde. Als een goddelijke vriend drink Ik met grote teugen het kristalheldere water van kosmische Liefde die ontspringt uit het reservoir van alle harten die God aanbidden.

Slechts de Liefde heb Ik lief, maar Ik sta mijzelf toe om te worden misleid wanneer Ik als vader of moeder slechts aan het kind denk en voor hem voel; wanneer Ik als geliefde mijn liefde slechts laat uitgaan naar mijn beminde; wanneer ik als bediende alleen leef voor de meester.

Maar omdat Ik slechts de Liefde liefheb, breek Ik uiteindelijk door deze misleiding van Mijn ontelbare gezichten van het menselijke 'zelf ' heen. Om die reden breng Ik de vader over naar het astrale land wanneer hij vergeet dat het Mijn Liefde is en niet die van hem, die het kind beschermt.

Om die reden haal Ik de baby van de borst van de moeder, opdat zij leert dat het Mijn Liefde is die zij in hem aanbad. Ik ontfutsel de beminde weg van hem die zich verbeeldde dat zij het was die hij liefhad, anders dan Mijn Liefde die in haar antwoordde. Op die manier speelt Mijn Liefde verstoppertje in alle mensenharten, zodat iedereen de kans krijgt om Mijn Liefde zelf te leren ontdekken en vereren en niet de tijdelijke menselijke ontvangers van Mijn Liefde. Zodat iedereen in staat is om Mijn Liefde te ontdekken en vereren die danst van het ene naar het andere hart.

Mensen bedelen bij elkaar vanwege het "Hou van mij alleen" en dus maak ik hun lippen koud en verzegel ze voor altijd zodat zij die onwaarheid niet meer kunnen uitspreken. Omdat zij allemaal Mijn kinderen zijn, wil Ik dat zij de opperste waarheid spreken: "Hou van de Ene Liefde in ieder van ons." Aan een ander te zeggen, "ik hou van jou" is vals tot het moment dat jij de waarheid beseft: "God als de Liefde in mij houdt van Zijn Liefde in jou."

De maan lacht om al die miljoenen goedbedoelende beminden die onbewust en onwetend aan hun geliefden de leugen vertelden: "ik hou eeuwig en altijd van jou." Hun schedels zijn verstrooid over de winderige zandvlakte van de Eeuwigheid. Ze kunnen hun adem niet meer gebruiken om te zeggen "ik hou van jou." Ze kunnen hun belofte om eeuwig en altijd van elkaar te houden niet meer herinneren noch inlossen.

Zonder één woord te spreken heb Ik jullie altijd liefgehad. Alleen Ik kan zeggen, "Ik heb je lief." want Ik hield al van je van voor je was geboren; mijn Liefde geeft jou leven en bezielt je zelfs op dit ogenblik; en alleen Ik kan jou liefhebben nadat de poorten van de dood jou hebben opgesloten waar niemand, zelfs niet degene die jouw grootste liefde was, jou ooit kan bereiken.

Ik ben de Liefde die menselijke poppen laat dansen aan koorden van emoties en instincten, om het drama van liefde uit te spelen op het schouwtoneel van het leven. Mijn Liefde is prachtig waar je eeuwig van kunt genieten wanneer je alleen daarvan houdt; maar de levenslijn van jouw vrede en vreugde wordt afgesneden wanneer je in plaats daarvan verstrikt raakt in menselijke emoties en gehechtheden. Besef, Mijn kinderen, het is Mijn Liefde waarnaar je hunkert!

Diegenen die Mij liefhebben in de vorm van één enkel persoon of die Mij onvolmaakt liefhebben in één persoon, weten niet wat Liefde is. Alleen zij die Mij wijs, onberispelijk, compleet, in totale overgave liefhebben weten wat Liefde is; slechts diegenen die Mij volmaakt en in gelijke mate in alles liefhebben en die Mij volmaakt en in gelijke zin als alles liefhebben, weten wat Liefde is.

DE VROUW VAN DE APOCALYPS

Op de Aarde broedt de draak met zeven koppen en tien horens. Met zijn staart vaagt hij een derde deel van de sterren van de hemel.
Zijn vleermuisvleugels zijn bezet met ogen: hij beheerst de aarde.

De Vrouw van de Apocalyps is bekleed met de Zon, zij staat op de Maan en de slang, en heeft een krans van twaalf sterren om het hoofd. Zij is de Broederschap (ook Sofia of de Wijsheid), die met het (Christus)kind of de jonge Gnosis ,in de woestijn vlucht, om het te redden van de draak, waarna zij het kind aan de handen van de Vader reikt, de kroon, het alziende oog die het opneemt tot achter de sluiers van het Al.

Rechts van de Vrouw staat de Oervader,de goddelijke scheppingsimpuls, de uitstorter van kracht die de Dierenriem in de hand houdt in de vorm van een ring, waaromheen een slang met de staart in zijn bek,zich twaalf maal kronkelt.
De Oervader wijst naar de Oermoeder: hij stort zijn kracht in haar uit. Zij is de ontvangster; vandaar de handen in de vorm van een ontvangend vat. Zij is degene die weerstand geeft, Saturnus,de tijd,de beperking; daarom heeft zij een zandloper op het hoofd.
Hun beider kleed vormt een gordijn, dat opengetrokken wordt voor de Zon, het centrale Christusprincipe : "Niemand komt tot de Vader dan door mij." Vandaar dat ook het kind vanuit de Zonnesfeer wordt opgeheven.
In de Al-Vader vinden wij nog het symbool van yang en yin, de volmaakte eenheid, de cirkel: de Zon zendt zijn stralen uit door het ganse Al.

De rechte weg voor de gnostieke leerling is de weg van de middelste zuil, het menselijke levensveld:via de ziel naar de Christus.
Dan is ook het contact met de Al-Vader aanwezig: "Wie mij gezien heeft, heeft de Vader gezien."
Het opgaan in de Al-Vader betekent het einde van elke stoffelijkheid.

Uit de Egyptische Oergnosis (4)
Jan van Rijckenborgh

HET LIED VAN DE PAREL

Toen ik een klein kind was, in het Rijk van mijn Vaderlijk huis woonde, waar ik mij verlustigde aan de rijkdom en aan de pracht van mijn opvoeders, zonden mijn ouders mij vanuit het Oosten, ons vaderland, voorzien van geestelijk voedsel voor de reis, weg.
Uit de rijkdom van onze schatten belastten ze mij met een last, rijk en toch heel licht, zodat ik haar alleen kon dragen. Zij bekleedden mij met het prachtig gewaad, dat zij in liefde tot mij hadden vervaardigd. Zij sloten met mij een verdrag en schreven dit in mijn hart, opdat ik het niet zou vergeten:

"Wanneer je naar Egypte reist en de éne parel haalt, die zich midden in de door een sissende slang omringende zee bevindt, zul je je prachtig gewaad weer aantrekken. Je zult dan met je broeder (ons tweede kind, dat thuis achterblijft) erfgenaam in ons koninkrijk worden."

Ik verliet het Oosten en ging op reis, vergezeld van twee boden, daar de weg gevaarlijk was en moeilijk. Ik was te jong om deze reis alleen te ondernemen. Ik trok over de grens van Maisan verder. Zo kwam ik in Egypte en mijn begeleiders verlieten mij. Regelrecht begaf ik mij naar de slang, ging bij haar verblijfplaats zitten, tot ze zou insluimeren, teneinde haar de parel te ontnemen. Daar ik alleen en vreemd was als een kluizenaar, kenden de medebewoners van mijn herberg mij niet. Daar zag ik één van mijn geslacht, een vrijgeboren man uit het Oosten, een schone en lieftallige jongeling, een vorstenzoon. Hij naderde mij, om zich bij mij te voegen en ik maakte hem tot mijn vertrouwde metgezel, aan wie ik het doel van mijn reis meedeelde. Hij waarschuwde mij voor de Egyptenaren en voor de omgang met de onreinen. Ik kleedde mij echter in hun kleren, opdat ik er niet als een vreemdeling zou uitzien, niet als iemand die uit de vreemde komt om de parel te ontnemen en opdat zij niet de slang zouden wekken. Maar om de een of andere reden bemerkten ze, dat ik niet hun landgenoot was. Zij naderden mij en bereidden mij een drank van hun listen en gaven mij van hun voedsel te eten.

Zo vergat ik, dat ik een koningszoon was en diende hun koning. Ik vergat de parel, waarvoor mijn ouders mij hadden uitgezonden. Door de zwaarte van hun voedsel viel ik in slaap. Alles wat mij overkwam bemerkten mijn ouders; zij waren bedroefd over mij. Een roep ging uit in ons koninkrijk, dat allen aan de poorten zouden komen. Een boodschap werd uitgezonden:

"Van je Vader, de Koning, van je Moeder, die over het Oosten regeert, en van je broeder, ons tweede kind, voor jou, onze Zoon in Egypte, gegroet! Ontwaak en sta op uit je slaap. Verneem de woorden uit onze brief. Herinner je, dat je een koningszoon bent, zie toe, wie je in knechtschap gediend hebt. Denk aan de parel, waarvoor je naar Egypte bent gereisd. Herinner je het pronkgewaad, opdat je het draagt, je je daarmede tooit en opdat je naam gelezen worde in het boek der helden, en opdat je met je broeder erfgenaam van ons rijk worde!"

Als een gezant was de brief, die de koning met zijn zegel verzegeld had voor de onreinen, de kinderen van Babel en de rebellerende demonen van Sarbug. Hij verhief zich in de gedaante van een adelaar, de koning van alle vogels, daalde tot mij neder en werd geheel tot stem.
Hierdoor ontwaakte ik uit mijn bedwelming en ik stond op. Ik nam de brief, kuste hem, verbrak het zegel en las. Geheel zoals in mijn hart was geschreven, zo waren de woorden van mijn brief te lezen. Ik herinnerde mij weer een koningszoon te zijn en dat mijn vrije afkomst naar haar eigen wezen verlangde. Ik herinnerde mij weer de parel, waarvoor ik naar Egypte gezonden was en begon de vreselijke sissende slang te betoveren, door haar de naam van mijn Vader en Moeder te noemen. Zo greep ik de parel en wendde mij, om tot mijn Vader terug te keren. Het vieze en onreine kleed trok ik uit, liet het in hun land achter en richtte mijn schreden, opdat ik tot het licht van ons vaderland, het Oosten zou komen. De brief, die mij uit mijn slaap wekte, ging voor mij uit en zoals hij mij met zijn stem uit de slaap had gewekt, zo leidde hij mij nu met zijn licht, dat mij voorging, leidde mij met zijn stem en trok mij tot zich met zijn liefde. Het pronkgewaad, dat ik uitgetrokken had zonden mijn ouders naar Maisan. Zijn schittering had ik vergeten, daar ik het als kind in mijn vaderlijk huis had achtergelaten. Toen ik nu het gewaad zag, scheen het mij plotseling toe, als ware het een spiegelbeeld van mijzelve geworden. Ik zag het geheel in mijzelf en mijzelf geheel daarin, zodat wij beide als het ware gescheiden waren en wéér éénzelfde gestalte.

Ik nam over het gewaad heen de manifestaties van de gnosis waar, zag dat het zich gereed maakte te spreken, vernam de klank van zijn hymnen, die het bij de nederdaling fluisterde: Ik ben het dynamische in de daden van hem, voor wie men mij bij mijn Vader werkzaam deed zijn. Ik nam aan mijzelf waar, hoe mijn gewaad overeenkomstig zijn wezen groeide. En met zijn koninklijke bewegingen gaat het geheel in mij over uit de hand der schatbewaarders opdat ik het zou nemen; ook in mij ontwaakte de liefde het gewaad tegemoet te snellen. Zo richtte ik mij op, tooide mij met de schoonheid van zijn kleuren. Ik steeg op tot de poort der begroeting en aanbidding. Ik boog het hoofd en aanbad de schittering van de Vader, die mij het gewaad had gezonden.
Ik was met hem in zijn Koninkrijk, waar alle dienaren hem met hun stem prezen."

Uit: Het Evangelie van Thomas en het Lied van de Parel,
van K.E. Freitag, Theosofische Uitgeverij. Amsterdam.